اتیسم تشخیص اوتیسم در چه سنی امکان‌پذیر است؟ بررسی تخصصی سن تشخیص اتیسم
کودکان به‌طور معمول در 2سالگی به اوتیسم مبتلا می‌شوند، اما ممکن است چند سال بعد تشخیص قطعی داده شود. البته تشخیص اتیسم در سنین پایین‌تر، یعنی حدود 14ماهگی تا 16ماهگی هم انجام می‌شود. در این مقاله رسش، به این مسئله می‌پردازیم که تشخیص اوتیسم در چه سنی امکان‌پذیر است، و تشخیص زودهنگام، چه تأثیری بر روند کنترل علائم و درمان اتیسم دارد.
تشخیص اوتیسم در چه سنی امکان‌پذیر است؟
آکادمی بیماری‌های کودکان ایالات متحده (The American Academy of Pediatrics) توصیه می‌کند که همه کودکان بین سنین 18ماهگی تا 24ماهگی از نظر اوتیسم غربالگری شوند تا در صورت حضور در این طیف، بتوان رسیدگی‌های زودهنگام انجام داد.
تشخیص اوتیسم در چه سنی امکان‌پذیر است؟ اختلال طیف اوتیسم (ASD) در سنین پایین‌تر، یعنی حدود 14ماهگی تا 16ماهگی هم تشخیص داده می‌شود، اما خیلی از والدین، تا حدود دوسالگی، سراغ تشخیص این اختلال نمی‌روند.
البته بسیاری از آن‌ها، طی همان چند ماه اول متوجه رفتارهای غیرمعمول یا تأخیر در رشد فرزندشان می‌شوند، اما تا وقتی کودک علائم واضح‌تری در حدود سن دوسالگی از خودش نشان ندهد، تشخیص قطعی داده نمی‌شوند.
مطالعه‌ای در سال 2019 حاکی از آن است که تشخیص اوتیسم، حتی یک سال قبل از تولد کودک هم امکان‌پذیر است. اما احتمال ابطال این تشخیص، در مقایسه با تشخیصی که بین 14ماهگی تا 18ماهگی انجام می‌شود، بیشتر است.
به‌طور کلی هرچه مداخله زودتر اعمال شود، نتایج مثبت بیشتری به دست می‌آید. پس به رفتارها و رشد فرزندتان، حتی در دوران نوزادی توجه زیادی داشته باشید.
بعضی علائم اولیه اتیسم، علاقه نداشتن به بازی، تأخیر در مهارت‌های گفتاری و زبانی، یا ناراحتی از تغییر در برنامه‌های روزمره هستند.
حتما مطالعه کنید: آیا تشخیص بیماری اوتیسم از طریق دندان امکان‌پذیر است؟
چرا تشخیص اتیسم به تأخیر می‌افتد؟
با اینکه آکادمی بیماری‌های کودکان ایالات متحده، غربالگری جهانی اوتیسم را در حدود دوسالگی توصیه می‌کند، باز هم از این مسئله نمی‌توان چشم‌پوشی کرد که زمان تشخیص اتیسم در هر کودکی متفاوت است.
مؤسسه ملی سلامت کودک و توسعه انسانی (National Institute of Child Health and Human Development) ایالات متحده اعلام کرده تشخیص و مداخله زودهنگام، کنترل اتیسم را تا حد زیادی بهبود می‌بخشند.
از طرف دیگر، مطالعات قبلی نشان داده‌اند که تشخیص تأخیری اتیسم ناشی از عوامل متعددی است. بر اساس سیستم طبقه‌بندی قدیمی، قبل از بازنگری «کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی انجمن»، نسخه پنجم، (DSM-5)، کودکان اوتیستیک در زمان تشخیص، میانگین سنی 3٫1 سال داشته‌اند.
طبق آمارهای موجود از گذشته، کودکان مبتلا به سندرم آسپرگر (Asperger Syndrome)، در میانگین سنی 7٫2 سال تشخیص داده می‌شدند.
این آمارها نشان می‌دهند کودکانی با علائم فراگیرتر یا کسانی که مشکل ارتباط کلامی داشته‌اند، به احتمال زیاد در سنین پایین‌تر تشخیص داده می‌شدند، چون پدرومادرشان سریع‌تر متوجه چنین علائمی می‌شدند؛ در مقایسه با آن کودکانی که به فرض بزرگ‌ترها، اختلال‌های رفتاری داشته‌اند.
سایر عوامل مرتبط با اینکه تشخیص اوتیسم در چه سنی انجام می‌شود، زندگی در جوامع روستایی، نزدیکی به سطح فقر، یا داشتن چهار وضعیت مختلف پزشکی یا حتی بیشتر از آن هستند.
اما میزان فراگیری اختلال طیف اتیسم، بزرگ‌ترین عامل تشخیص زودهنگام این اختلال در کودکان است. مطالعه‌ای در سال 2013 نشان داد کودکانی که فقط هفت مورد از دوازده علامت اصلی اوتیسم را داشتند، در سنین حدود 8٫2سالگی تشخیص داده می‌شدند. اما کودکانی با هر دوازده علامت، در میانگین سنی 3٫8سالگی تشخیص داده می‌شدند.
آیا احتمال نادرستی تشخیص زودهنگام اوتیسم بیشتر است؟
مطالعات متعدد تأیید کرده‌اند که اتیسم را می‌توان تا 2سالگی به‌طور قطعی تشخیص داد. در واقع احتمال خیلی کمی برای باطل شدن چنین تشخیصی در سنین بالاتر وجود دارد.
علاوه بر اینکه تشخیص اوتیسم در چه سنی انجام می‌شود، مطالعه‌ای در سال 2006 نشان داد اگر کودکان مبتلا به اوتیسم در 2سالگی تشخیص داده شوند، درستی این تشخیص تا حدود 9سالگی باقی می‌ماند.
این مطالعه خاطرنشان کرده که ثبات تشخیصی برای کودکانی که شدت علائمشان کمتر است، کمتر هم قابل‌اعتماد است و با تعریف قدیمی‌تر «اختلال رشد فراگیر غیرمشخص» (PDD-NOS) مطابقت بیشتری دارد.
این نتیجه‌گیری به این معناست که کودکانی با علائم معمولی‌تر یا افرادی که از نظر ظاهری معیارهای تشخیصی متعددی را نشان نمی‌دهند، روی اینکه تشخیص اوتیسم در چه سنی امکان‌پذیر است، تأثیر می‌گذارند.
البته از زمان انتشار مطالعه مذکور، بیش از شانزده سال می‌گذرد، و دانش پزشکی پیشرفت زیادی داشته، اما هنوز هم ممکن است تشخیص اتیسم در کودکان تا 5سالگی یا حتی بالاتر به تأخیر بیفتد.
یکی از عواملی که می‌تواند جلوی تشخیص نادرست اتیسم را بگیرد، پدرومادر هستند. آن‌ها نشانه‌های ظریف‌تر یا الگوهای فراگیری را در فرزندشان مشاهده می‌کنند، که چه‌بسا در آزمایش‌های تشخیصی دیده نشوند.
بیشتر بخوانید: آیا اوتیسم خطرناک است؟ نکته‌های مهمی درباره اتیسم که باید بدانید
تشخیص زودهنگام اتیسم چه فایده‌ای دارد؟
بنابر آمارهای موجود، احتمال ابطال تشخیصی که در سنین پایین انجام شده، کم است. اما احتمال نادیده گرفته شدن تشخیص، بسیار زیاد است.
پس پدرومادرهایی که نگران تشخیص نادرست اتیسم در فرزندشان هستند، بهتر است قدم اول را بردارند، و چند ماه بعد از تشخیص اولیه، برای اطمینان بیشتر، دوباره او را ارزیابی کنند.
اما پدرومادرهایی که علائم اولیه اتیسم را به‌طور کلی نادیده می‌گیرند، توانایی فرزندشان برای یادگیری، تعامل با هم‌سالان و پیشرفت در آینده را محدود می‌کنند!
اگر علائم اوتیسم را در فرزندتان مشاهده کردید، فرصت مداخله زودهنگام و کنترل این اختلال را از او نگیرید. امروزه ابزارهای زیادی برای درمان‌های کنترلی اوتیسم وجود دارند که به‌شرط مداخله به‌موقع، نتایج بسیار خوبی به همراه دارند.
پس از همه پدرومادرها میخواهیم توصیه متخصصان را خیلی جدی گرفته، و فرزندشان را در سنین 18 تا 24ماهگی غربالگری اتیسم کنند.
اگر این کار را نکنند، فرزندشان طی سال‌ها بعد، در دوره پیش‌دبستانی، حین بازی‌های کودکانه، و هنگام تعامل با هم‌سالان، با مشکلات عدیده‌ای مواجه خواهند شد.
حتما مطالعه کنید: علائم اوتیسم در سن سه سالگی
جمع‌بندی
در این مقاله رسش، با تکیه بر مطالعات و تحقیقات مختلف، به این مسئله پرداختیم که تشخیص اوتیسم در چه سنی امکان‌پذیر است. همه کودکان باید بین 18 تا 24ماهگی از نظر اوتیسم غربالگری شوند، اما این وضعیت، در سنین پایین‌تر، یعنی حدود 14 تا 16ماهگی هم قابل‌تشخیص است.
اگر علائم اتیسم را در فرزندتان مشاهده کردید، توصیه می‌کنیم برای تشخیص تخصصی و قطعی، به کلینیک جامع توانبخشی رسش مراجعه کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر، لطفا با شماره تلفن 02166013282 تماس بگیرید.
منابع:
