آماده سازی اتاق برای کودک مبتلا به اتیسم در خانه

تغییرات ساده طراحی می تواند به ایجاد فضایی امن و آرام برای کودکان مبتلا به اوتیسم یا مشکلات پردازش حسی کمک کند.

مایکل ولچوک تمام تجهیزات، از جمله دیوار کوهنوردی، را از یک فضای بازی کودکان خریداری کرد تا پسرش 6 ساله اش مکس، بتواند از این تجهیزات در خانه استفاده کند.

بسیاری از ما یک نقطه خاص در خانه داریم که به ما کمک می کند دکمه ری استارت را فشار دهیم. این نقطه ممکن است یک صندلی مورد علاقه، یک گوشه دنج، یا به سادگی زیر ملحفه و در رختخواب باشد. اما برای کودکانی که در طیف اوتیسم قرار دارند یا دارای مشکلات پردازش حسی هستند، یافتن این نوع پناهگاه می تواند چالش برانگیز باشد، زیرا اقلام معمولی در خانه، مانند یک لامپ روشن یا یک فرش بافت دار، می توانند واکنش منفی در آنها ایجاد کنند.

برخی از فضاهای عمومی یا تجاری، مانند مدارس، فرودگاه ها و استادیوم های ورزشی، امروزه اتاق های حسی را ارائه می دهند که دارای طیف گسترده ای از تجهیزات درمانی هستند. با این حال، برای راه اندازی چنین فضایی در خانه نیازی به تجهیزات پیچیده یا گران قیمتی نیست.

ارشد مرکز تحقیقات و درمان اوتیسم، پیج سیپر، می گوید: «همه چیز در مورد فراهم کردن فضایی امن و لذت بخش خلاصه می شود که کودک بتواند به طور مستقل در آن حرکت و بازی کند. او توصیه می کند که قبل از طراحی یک فضا، یک کاردرمانگر، کودک را برای تعیین ترجیحات و نیازهای حسی اش ارزیابی کند.

از هر 59 کودک یک نفر مبتلا به اختلال طیف اوتیسم شناسایی شده است، بنابراین والدین بیشتری وجود دارند که ترفند های ساده ای را در طراحی خانه برای کمک به فرزندانشان در کنار آمدن با مشکلات پردازش حسی خود آزمایش کرده اند - جایی که در آن هر روز محرک های شنیداری، بصری و سایر محرک ها به طور شدیدی تجربه می شوند. اگرچه همه افراد مبتلا به مشکلات پردازش حسی، به اوتیسم مبتلا نیستند، اما بسیاری از آنها به این بیماری مبتلا می باشند. به طور عکس، مطالعات انجام شده توسط موسسه استار، یک مرکز تحقیقاتی مستقر در گرین‌وود، نشان می‌دهد که حدود 75 درصد از کودکان طیف اوتیسم علائم قابل‌توجهی از اختلالات پردازش حسی دارند.

تغییرات ساده طراحی می تواند شامل اتاق های عایق صدا، نصب درهای سنگین تر و ماشین های لباسشویی و ظرفشویی آرام تر باشد. برای کودکانی که محرک زیادی در وسایل روزمره در اطراف خانه پیدا می کنند، یافتن فضایی بدون درهم و برهمی، راه حل آسان دیگری است.

لیندسی بیل، متخصص کاردرمانی که در منهتن کار می‌کند، می گوید که تجهیزات و اسباب‌بازی‌های موجود در یک کاتالوگ درمانی نیز می‌تواند مفید باشد، اما او خاطرنشان کرد که اگر کالای اشتباهی خریداری شود، می‌توانند علاوه بر هزینه بالا حتی تاثیر معکوس داشته باشد. به عنوان مثال، دیزی دیسک، یک اسباب بازی چرخشی، ممکن است به برخی از کودکان کمک کند انرژی شان را آزاد کنند و مهارت های تعادل و هماهنگی را در آنها تقویت کنند. اما برای برخی دیگر، حرکت چرخشی ممکن است باعث تحریک بیش از حد شود.

خانم بیل که همچنین نویسنده کتاب تربیت یک کودک هوشمند حسی است (Penguin Books, 2009) ، می گوید: "شما باید فضا و تجهیزات را متناسب با نیازهای کودک آماده کنید."

خانم بیل تغییرات ساده ای را در خانه توصیه می کند، مانند نصب نور کم و جایگزینی لامپ های فلورسنت خشن با لامپ های LED گرم تر. دیوارها باید رنگی ملایم و خنثی داشته باشند و از کاغذ دیواری طرح دار خودداری شود. و برای کودکانی که نیاز به حرکت دارند، صندلی گهواره ای، تخت آویز یا تاب می تواند کمک کننده باشد.

حتما مطالعه کنید : آشنایی کامل با درمان اوتیسم

از آنجایی که پسر 3 ساله ونسا فلایر، جولیان در طیف اوتیسم قرار دارد و به نور حساس است، او در اتاق خوابش پرده های خودکار نصب کرد تا جولیان بتواند نور خورشید را به تنهایی تنظیم کند.

جولیان پسر 3 ساله‌ ونسا فلایر ، در طیف اوتیسم قرار دارد و به صدا و نور حساس است.ونسا گوشه‌ای آرام برای او در خانه گرین‌وود هایتس بروکلین، ایجاد کرد. او یک چادر کوچک را در گوشه اتاق خواب او درست کرد و کف آن را با پتوهای بچه قدیمی پوشاند. داخل آن چند کوسن و چند اسباب بازی حسی دستی در سطلی در همان نزدیکی قرار دارد.

خانم فلایر، که اغلب برای جولیان در چادرش کتاب می خواند، گفت که پسرش خود نیز به دنبال این فضا است، به خصوص زمانی که خانواده همراه او هستند.

خانم فلایر یک چادر در گوشه اتاق خواب جولیان گذاشت. این چادر یک فضای امن و آرام را برای آن دو فراهم می کند تا بتوانند کتاب بخوانند، یا اگر جولیان احساس می کند بیش از حد تحریک شده است، به تنهایی آرامش پیدا کند.

حتما مطالعه کنید : درمان ABA یکی از محبوب ترین روش های درمانی برای کودکان مبتلا به اتیسم

خانم فلایر که این چادر را به قیمت کمتر از 100 دلار خریداری کرده است، می گوید: "چادر پناهگاه او است، اما می تواند سرگرم کننده نیز باشد."
خانم فلایر همچنین پرده های خودکار را با قیمت حدود 900 دلار نصب کرد. گاهی اوقات نور طبیعی خورشید خیلی تند است و جولیان تنها روی آن تمرکز می کند و این کار او را به قدم زدن و تکرار کلمات یا عبارات خاصی سوق می دهد که به اختلال اکولالیا شناخته می شود. جولیان خودش پرده های خودکار را جابجا می کند تا به تنظیم نور محیط دلخواه خود برسد.

مایکل ولچوک برای پسرش، مکس، که در طیف اوتیسم قرار دارد و دارای اختلال نقص توجه و بیش فعالی است،نیاز به ایجاد یک فضای ورزشی امن را احساس کرد. مکس، 6 ساله، در حدود 4 سالگی در بالا رفتن از قفسه کتاب متخصص شد. بنابراین وقتی آقای ولچوک فهمید که دو سال پیش یک فضای بازی کودکان در محله شان در حال بسته شدن است، به آنها پیشنهاد خرید تمام تجهیزات ورزشی حسی را داد. این تجهیزات شامل یک دیوار کوهنوردی، تشک های متعدد، بشکه های فومی و پله ها بود. او گفت که مالک به او اجازه داد همه چیز را به قیمت حدود 1500 دلار بردارد، از جمله یک سرویس آشپزخانه چوبی.

مکس که در سن 4 سالگی در بالا رفتن از قفسه کتاب ها متخصص شد، مقداری انرژی صرف یک بشکه فوم می کند.

 آقای ولچوک می گوید: "من هزاران دلار پس انداز کردم."

ملیسا مورگنلندر گفت که او ساعت‌های زیادی را صرف فکر کردن به نیازهای حسی پسرش کرده است و نتیجه گرفته که هر چه خلوت تر باشد بهتر است، به‌ویژه در اتاق خواب، جایی که برای افتادن و خوابیدن نیاز به کمک دارد. کوئنتین 12 ساله با تشخیص اوتیسم، ADHD و اختلال وسواس فکری عملی، تا سن 8 سالگی با خواهر دوقلوی خود فیونا در یک اتاق مشترک بود، تا زمانی که خانواده تصمیم گرفتند دو اتاق خواب کوچک ایجاد کنند تا هر خواهر و برادر بتوانند اتاق خود را مطابق با نیازهایشان تزئین کنند. برای کوئنتین، این به این معنی بود که اتاقش آرامبخش و رنگ سبز روشن و بدون آویز دیواری باشد. پنجره ها با پرده های ضخیم پوشیده شده اند و یک قفسه کتاب کوچک، کمد و یک تخت وجود دارد. در مقابل، در اتاق فیونا عکس‌ها، پوسترها و چراغ‌های زیادی روی دیوارش آویزان است.

به گفته خانم مورگنلندر، که در پارک اسلوپ بروکلین زندگی می کند، اتاق کوئنتین مطمئناً نسبتاً آرام به نظر می رسد. اما این تغییرات ضروری بود زیرا پسرش بسیاری از وسایل خانگی معمولی در اتاقش بسیار را تحریک‌کننده می‌دانست.

حتما مطالعه کنید : عمر کودکان اوتیسم

هزینه های مربوط به تربیت کودک با نیازهای ویژه شامل هزینه مدارس ویژه، پزشکان، داروها و درمان ها می شود. مطالعه‌ای که در سال 2014 در مجله کودکان منتشر شد، نشان داد که والدین یک کودک مبتلا به اوتیسم در امریکا سالانه حدود 17000 دلار بیشتر از والدینی که دارای یک کودک معمولی از نظر عصبی هستند، برای سلامتی و هزینه‌های غیرمرتبط با سلامتی پرداخت می‌کنند.

برخی از شرکت ها امروزه گزینه های مقرون به صرفه تری را ارائه می کنند. یک شرکت در آوریل گذشته خطی از مبلمان حسی را برای کودکان معرفی کرد که قیمت هر قطعه آن کمتر از 110 دلار بود.

کسب‌وکار خانوادگی مویز رئوف، مستقر در پاراموس، نیوجرسی، در سال 2015 شروع به ارائه لامپ‌های حباب‌دار آنلاین با قیمت کمتر از 150 دلار کرد. او در ابتدا فکر می‌کرد این لامپ، یک لوله آب اکریلیک با چراغ‌های LED با تغییر رنگ و ماهی‌های مصنوعی شناور، به‌عنوان یک لامپ تزئینی به فروش می‌رسد. اما زمانی که بیشتر سفارش‌ها و نظرات مشتریان توسط خانواده‌های با نیازهای ویژه انجام شد، متوجه شد که به طور تصادفی وارد بازاری خاص شده است.

آقای مویز که از آن زمان محصولات حسی دیگر مانند پتوهای سنگین را برای فروش در وب سایتش اضافه کرده بود، گفت: «فهمیدن اینکه چگونه لامپ ما می تواند در مشکلات حسی به بچه ها کمک کند، ما را متحیر کرد.

گارنر اوه به پسرش، کاس، که فلج مغزی دارد، حلقه های باشگاهی می دهد. آقای اوه که یک معمار است، پس از اینکه آنچه را که می‌خواست در اینترنت پیدا نکرد، تصمیم گرفت یک زمین بازی سرپوشیده محکم‌ در خانه‌شان بسازد.

برخی از خانواده ها وسایل حسی مخصوص خود را طراحی کرده اند. تامارا پتروویچ، که اتفاقاً یک طراح محصول در شرکت صفر و یک است، شرکت طراحی که با همسر معمارش گارنر اوه اداره می‌کند، می گوید که به دنبال یک پوشش نرم سازگار با محیط زیست برای دیوار و کف بوده است زیرا پسرش، کاس10 ساله، دارای مشکل فلج مغزی بود. این زوج ابتدا آپارتمان دو خوابه خود را با تشک های فومی-لاستیکی تجهیز کردند، اما تمیز نگه داشتن آن سخت بود. خانم پتروویچ همچنین نگران استفاده از فرش‌های معمولی برای کف بود، زیرا فکر می‌کرد الیاف شل می‌تواند حساسیت‌های لمسی کاس را تحریک کرده و باعث اسپاسم عضلانی شود.

حتما مطالعه کنید : علائم اوتیسم در نوجوانان

این زوج که نتوانستند دقیقاً آنچه را که می خواستند پیدا کنند، در نهایت دیوار و کف مخصوص خود را با چوب پنبه، نمد و بوم طراحی کردند. آنها به جای یک میز آشپزخانه معمولی، یک میز چوب پنبه‌ای کم ارتفاع با بالشتک‌های فومی طراحی کردند که می‌توان آن را به شکل‌ صندلی های مختلف مرتب کرد. یافتن یک مجموعه سرسره داخلی محکم که در اتاق نشیمن آنها قرار می گرفت، دشوار بود، بنابراین آقای اوه یکی را طراحی کرد و با کمک یکی از دوستان و اعضای خانواده آن را ساخت.

اکنون که سرسره برای کاس کوچک شده است، این زوج قصد دارند آن را به مدرسه قبلی او اهدا کنند. خانم پتروویچ گفت که ممکن است یک تخت آویز درست کند و چیز جدیدی بسازد تا کاس بتواند به تقویت قدرت بدنی خود ادامه دهد.

او گفت: «چیزهای زیادی وجود دارد که می‌توانید آنلاین بخرید، اما من فکر می‌کنم برای کودکان با نیازهای ویژه شکاف بزرگی بین اقلام ساده، سازگار با محیط زیست و اقتصادی وجود دارد».