درمان اختلالات یادگیری

اختلالات یادگیری، چالش‌هایی رشدی هستند که بر توانایی کودک در کسب، پردازش و استفاده از اطلاعات تأثیر می‌گذارند و می‌توانند یادگیری مهارت‌های آکادمیک و سایر مهارت‌های حیاتی را دشوار سازند. این اختلالات طیف وسیعی از مشکلات ازجمله دشواری در خواندن (نارساخوانی)، نوشتن (نارسا‌نویسی) و ریاضی (دیسکلکولیا) را در بر می‌گیرند. شناسایی و مداخله زودهنگام در درمان اختلالات یادگیری از اهمیت بالایی برخوردار است؛ زیرا می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر پیشرفت تحصیلی، اجتماعی و عاطفی کودک داشته باشد و به او کمک کند تا پتانسیل کامل خود را شکوفا سازد. هدف از درمان، ارتقای مهارت‌های فردی و ارائه راهکارهای حمایتی است تا کودکان بتوانند با چالش‌های یادگیری خود کنار بیایند و در محیط‌های آموزشی و اجتماعی موفق شوند.

مروری بر اختلالات یادگیری

ناتوانی‌های یادگیری  یا اختلالات یادگیری، اصطلاحی کلی برای گروه گسترده‌ای از مشکلات یادگیری هستند که از آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• دیسلکسیا
• دیسکلکولیا
• دیس گرافی
• دیس پراکسی
• آفازی / دیس فازی 
• اختلالات پردازش شنوایی و بینایی

کودکان دارای ناتوانی در یادگیری می توانند موفق شوند و موفق نیز می‌شوند.

مواجهه با این احتمال که کودک شما اختلالی یادگیری دارد، بسیار دشوار است. هیچ پدر و مادری نمی‌خواهد رنج فرزند خود را ببیند. ممکن است از خود بپرسید که این چه معنایی می‌تواند برای آینده فرزند شما داشته باشد، یا نگران باشید که چگونه مدرسه را پشت سر بگذارد. شاید نگران این باشید که به‌دلیل مشکلات یادگیری فرزندتان، ممکن است به او برچسب «کند ذهن» بزنند یا او را به کلاس ضعیف‌تری ببرند.

اما نکته مهمی که باید به خاطر بسپارید این است که اکثر بچه‌های دارای ناتوانی در یادگیری دقیقاً مانند بقیه باهوش هستند. فقط باید نوع آموزش آن‌ها متناسب با سبک‌های یادگیری مخصوص آن‌ها باشد. با اطلاعات بیشتر درمورد کلیات ناتوانی‌های یادگیری و به‌طور ویژه مشکلات یادگیری فرزند خود، می‌توانید به زمینه‌سازی موفقیت آن‌ها در مدرسه و خارج از مدرسه کمک کنید.

فرایند تست و تشخیص اختلالات یادگیری

تشخیص اختلال یادگیری فرایندی است که شامل آزمایش، گرفتن شرح حال و معاینه توسط متخصص آموزش‌دیده است. یافتن مرجع معتبر بسیار مهم است. از مدرسه فرزند خود شروع کنید و اگر آن‌ها نتوانستند به شما کمک کنند، از پزشک، دوستان و خانواده خود که با موفقیت با مشکلات یادگیری مقابله کرده‌اند، کمک بخواهید.

انواع متخصصانی که قادر به بررسی و تشخیص ناتوانی‌های یادگیری هستند عبارت‌اند از:

• روانشناسان بالینی
• روانشناسان مدرسه
• روانپزشکان کودک
• روانشناسان تربیتی
• روانشناسان رشد
• متخصصان اعصاب و روان
• سایکومتریست‌ها
• کاردرمانگران (اختلالات حسی را که می‌توانند منجر به مشکلات یادگیری شوند، آزمایش می‌کنند)
• زبان و گفتاردرمانگران

گاهی‌اوقات برای دستیابی به تشخیص دقیق چند متخصص، خدمات را به‌صورت تیمی هماهنگ می‌کنند. آن‌ها ممکن است از معلمان فرزند شما درخواست کمک کنند. سپس می‌توان برای خدمات آموزشی ویژه یا گفتاردرمانی در سیستم مدرسه توصیه‌هایی ارائه داد. اگر مدرسه دولتی مناسب نباشد، مدرسه غیرانتفاعی که درزمینه درمان اختلالات یادگیری تخصص دارد، می‌تواند جایگزین خوبی باشد.

درمان‌های مختلف اختلالات یادگیری

اختلالات یادگیری هیچ درمانی ندارند، اما مداخله زودهنگام می‌تواند اثرات آن را کاهش دهد. افراد دارای ناتوانی در یادگیری می‌توانند راه‌هایی برای مقابله با ناتوانی‌های خود ایجاد کنند. کمک گرفتن زودهنگام احتمال موفقیت آن‌ها در مدرسه و بعداً در زندگی را افزایش می‌دهد. اگر ناتوانی‌های یادگیری درمان نشوند، کودک ممکن است احساس ناامیدی کند که می‌تواند باعث کاهش عزت نفس و سایر مشکلات برای او شود.

متخصصان می‌توانند با استفاده از نقاط قوت کودک و یافتن راه‌هایی برای جبران نقاط ضعف او، در یادگیری مهارت‌ها به کودک کمک کنند. اقدامات درمانی بسته به ماهیت و میزان ناتوانی متفاوت هستند.

کلینیک جامع ‌توانبخشی رسش در سال 1391 در غرب تهران (خیابان آزادی)، توسط دکتر داریوش نیکبخت متخصص و آسیب‌شناس گفتار و زبان و آناتومیست در جهت ارائه خدمت به کودکان و بزرگسالان نیازمند خدمات توانبخشی تأسیس گردیده است. برای مشاوره رایگان با ما تماس بگیرید.

درمان رفتاری

مداخلات رفتاری، مانند درمان شناختی رفتاری (CBT) و تحلیل رفتار کاربردی (ABA)، می‌توانند به چالش‌های خاص مرتبط با ناتوانی‌های یادگیری، ازجمله نقایص عملکرد اجرایی و مشکلات مهارت‌های اجتماعی، کمک کنند. این درمان‌ها رفتارهای سازگارانه، استراتژی‌های خودتنظیمی و مکانیسم‌های مقابله‌ای را آموزش می‌دهند تا مهارت‌های عملکردی و عملکرد تحصیلی را افزایش دهند.

فناوری‌های کمکی

فناوری‌های کمکی، ازجمله نرم‌افزار تبدیل متن به گفتار، برنامه‌های تشخیص گفتار، و سازمان‌دهنده‌های گرافیکی، می‌توانند دسترسی به اطلاعات و حمایت از ارتباطات را برای افراد دارای ناتوانی‌های یادگیری تسهیل کنند. این ابزارها به کاهش تأثیر مشکلات یادگیری و ترویج استقلال در محیط‌های تحصیلی و حرفه‌ای کمک می‌کنند.

حمایت والدین و معلمان

همکاری بین والدین، معلمان و سایر متخصصان در شناسایی و رسیدگی به نیازهای افراد دارای ناتوانی‌های یادگیری بسیار مهم است. آموزش والدین و معلمان درمورد ماهیت ناتوانی‌های یادگیری و استراتژی‌های مداخله مؤثر می‌تواند محیطی حمایتی را فراهم کند که منجر به موفقیت افراد با این شرایط شود.

مداخلات درمانی برای اختلالات یادگیری خاص

در ادامه فقط چند مورد از روش‌های کمک به کودکان دارای اختلالات یادگیری خاص آورده شده‌اند: 

دیسلکسیا یا نارساخوانی (Dyslexia)

• فنون تدریس فشرده: این موارد می‌توانند شامل رویکردهای خاص، گام به گام و بسیار روشمند برای آموزش خواندن با هدف ارتقا مهارت‌های زبان گفتاری و زبان نوشتاری باشند. این تکنیک‌ها معمولاً ازنظر تعداد دفعات و زمان تمرین سنگین‌تر هستند و به‌صورت گروه‌های کوچک یا تک به تک انجام می‌شوند.
• تغییرات کلاس: معلم‌ها باید به دانش‌آموزان مبتلا به دیسلکسیا وقت بیشتری برای انجام تمارین بدهند و از تست‌های ضبط‌شده استفاده کنند تا به کودک اجازه دهد سؤالات را به‌جای خواندن، بشنود.
• استفاده از فناوری: کودکان مبتلا به نارساخوانی ممکن است از گوش دادن به کتاب‌های صوتی یا استفاده از برنامه‌های کلمه‌سازی بهره‌مند شوند.

دیسگرافی (Dysgraphia)

• ابزارهای مخصوص: معلمان می‌توانند امتحانات شفاهی داشته باشند، باید به کودک اجازه داده شود به‌جای نوشتن گزارش‌، فایل ویدیویی ضبط کند. نرم‌افزارهای رایانه‌ای می‌توانند کودکان را قادر به تولید متن نوشتاری کنند.
• استفاده از فناوری: به کودک مبتلا به دیسگرافی می‌توان آموزش داد به‌جای نوشتن با دست، از برنامه‌های پردازش لغت، ازجمله برنامه‌های تبدیل گفتار به متن ، یا ضبط کننده صدا استفاده کند.
• کاهش نیاز به نوشتن: معلمان می‌توانند یادداشت‌ها، رئوس مطالب و جزوه‌های درسی چاپ‌شده ارائه دهند.

برای اطلاعات بیشتر مطلب "دیسگرافیا" را بخوانید.

دیسکلکولیا (Dyscalculia)

• تکنیک‌های بصری: معلمان می‌توانند تصاویر مسئله‌ها را بکشند و به دانش‌آموز نشان دهند که چگونه از مدادهای رنگی برای تفکیک بخش‌هایی از مسئله استفاده کند.
• کمک به حافظه: شعر و موسیقی می‌تواند به کودک در به یاد آوردن مفاهیم ریاضی کمک کند.
• کامپیوترها: کودک مبتلا به دیسکلکولیا می‌تواند از کامپیوتر برای تمرین و انجام تکالیفش استفاده کند.

والدین چگونه می‌توانند به اختلالات یادگیری کودک کمک کنند؟

همان‌طور که گفتیم والدین نقش مهمی در حمایت از کودک و درمان اختلالات یادگیری ایفا می‌کنند. در ادامه نکاتی در خصوص روش‌های کمک به کودک ارائه شده‌‌اند:

رویکرد چندحسی به یادگیری را بپذیرید

تصور غلط رایجی وجود دارد که هر کودک سبک یادگیری واحدی (شنیداری، بصری یا حرکتی) دارد که بهترین کارایی را برای او دارد. درواقع، کودکان ممکن است اولویتی برای یادگیری داشته باشند، اما آن اولویت لزوماً مؤثرترین راه برای یادگیری آن‌ها نیست. در عوض، اغلب بهترین کار این است که از انواع مختلف آموزش استفاده شود تا طیف گسترده‌ای از تفاوت‌های یادگیری را در برگیرد.

این روش را می‌توان برای کودکان دارای اختلال یادگیری نیز استفاده کرد؛ زیرا تجربیات حسی متنوع برای رشد مغز مفید هستند. از رویکردهای چندحسی زیر برای آموزش کودک استفاده کنید.

• فعالیت‌های متنوع را بپذیرید: از کتاب‌ها و فیلم‌ها گرفته تا بازی‌های کامپیوتری و پازل‌های لمسی، ابزارهای یادگیری زیادی وجود دارند که می‌توانید در زندگی فرزندتان بگنجانید. با صدای بلند برای فرزندتان کتاب بخوانید، به او اجازه دهید آزمایش‌های علمی انجام دهد و در طول سفرهای میدانی با دنیا تعامل داشته باشد.
• برخی ایده‌های دیگر شامل موارد زیر هستند:
• جدول، نمودار و لیست تهیه کنید.
• از نقاشی‌ها و تصاویر (ترجیحاً رنگی) استفاده کنید.
• از تداعی کلمات و تکرار کلامی برای کمک به حفظ کردن فرزندتان استفاده کنید.
• او را تشویق کنید که با دانش‌آموزان دیگر درس بخواند.
• به کتاب‌های صوتی گوش دهید.
• تفاوت‌های یادگیری و سطح آسایش فرزندتان را در نظر بگیرید: بهتر است بیشتر از روش‌هایی که برای فرزندتان جذاب‌ است، استفاده کنید. به‌عنوان مثال، اگر فرزندتان کتاب صوتی را ترجیح می‌دهد، کمتر از او بخواهید کتاب بخواند و بیشتر اجازه بدهید به فایل‌های صوتی گوش بدهد.

به جای موفقیت تحصیلی، به موفقیت در زندگی فکر کنید

موفقیت برای افراد مختلف معانی متفاوتی دارد، اما امیدها و آرزوهای شما برای فرزندتان احتمالاً فراتر از کارنامه‌های خوب است. به‌عنوان مثال، شاید به این فکر کنید که فرزندتان در آینده شغلی خوب داشته باشد یا دارای خانواده‌ای شاد و خوشحال باشد. نکته این است که موفقیت در زندگی – و نه فقط موفقیت در مدرسه – نه‌تنها به مسائل آکادمیک، بلکه به مواردی مانند:

• داشتن حسی مثبت از خود،
• تمایل به درخواست و پذیرش کمک،
• عزم راسخ برای ادامه تلاش با وجود چالش‌ها،
• توانایی ایجاد روابط سالم با دیگران،

و سایر ویژگی‌هایی که به آسانی نمرات و امتیازات امتحانی قابل اندازه‌گیری نیستند، بستگی دارد.

شش مهارت برای موفقیت در زندگی با اختلال یادگیری

مطالعه‌ای بیست ساله که بر روی کودکان دارای اختلال یادگیری تا بزرگسالی انجام شد، شش ویژگی «موفقیت در زندگی» زیر را شناسایی کرد. با تمرکز بر این مهارت‌های گسترده، می‌توانید کمک بزرگی به فرزندتان در زندگی کنید.

خودآگاهی و اعتماد به نفس

برای کودکان دارای اختلالات یادگیری، خودآگاهی (دانش درمورد نقاط قوت، ضعف‌ها و استعدادهای ویژه) و اعتماد به نفس بسیار مهم هستند. مشکلات در کلاس درس می‌توانند باعث شوند کودکان به توانایی‌های خود شک کنند و نقاط قوت خود را زیر سؤال ببرند.

• از فرزندتان بخواهید نقاط قوت و ضعف خود را لیست کند و درمورد نقاط قوت و ضعف خودتان با او صحبت کنید. به او یادآوری کنید که همه افراد دارای تفاوت‌هایی در یادگیری هستند و مهم است که بهترین روش برای خود را شناسایی کنند.
• فرزندتان را تشویق کنید تا با بزرگسالان دارای اختلال یادگیری صحبت کند و درمورد چالش‌ها و همچنین نقاط قوت آن‌ها سؤال بپرسد.
• با فرزندتان روی فعالیت‌هایی کار کنید که در محدوده توانایی‌های او هستند. این کار به ایجاد حس موفقیت و شایستگی کمک خواهد کرد.
• به فرزندتان کمک کنید تا نقاط قوت و علاقه‌های خود را توسعه دهد. احساس اشتیاق و مهارت در زمینه‌ای خاص ممکن است الهام‌بخش تلاش سخت در زمینه‌های دیگر نیز باشد.

فعال بودن

فرد فعال کسی است که می‌تواند برای حل مشکلات یا دستیابی به اهداف تصمیم‌گیری کند و دست به عمل بزند. برای افراد دارای اختلال یادگیری، فعال بودن شامل دفاع از خود (به‌عنوان مثال، درخواست صندلی در جلوی کلاس) و تمایل به پذیرش مسئولیت انتخاب‌ها است.

• با فرزندتان درمورد حل مسئله صحبت کنید و نحوه برخورد خود با مشکلات در زندگی‌تان را به اشتراک بگذارید.
• از فرزندتان بپرسید که چگونه با مشکلات برخورد می‌کند. مشکلات چه احساسی در او ایجاد می‌کنند؟ چگونه تصمیم می‌گیرد که چه اقدامی انجام دهد؟
• اگر فرزندتان در انتخاب و عمل تردید دارد، سعی کنید موقعیت‌های «ایمنی» مانند انتخاب شام یا فکر کردن به راه‌حلی برای تضاد در برنامه‌ریزی را برای آزمایش فراهم کنید.
• درمورد مشکلات مختلف، تصمیمات ممکن و نتایج با فرزندتان بحث کنید. از فرزندتان بخواهید وانمود کند که بخشی از موقعیت است و تصمیمات خود را بگیرد.

پشتکار

پشتکار، انگیزه ادامه دادن با وجود چالش‌ها و شکست‌ها و انعطاف‌پذیری برای تغییر برنامه‌ها درصورت عدم موفقیت است. کودکان (یا بزرگسالان) دارای اختلالات یادگیری ممکن است به‌دلیل اختلال خود نیاز به تلاش سخت‌تر و طولانی‌تری داشته باشند.

• با فرزندتان درمورد مواقعی که پشتکار داشته است صحبت کنید – چرا ادامه داد؟ داستان‌هایی را درمورد زمانی که شما با چالش‌هایی روبرو شده‌اید و تسلیم نشده‌اید به اشتراک بگذارید.
• درمورد اینکه ادامه دادن حتی زمانی که کارها آسان نیست به چه معناست صحبت کنید. درمورد پاداش‌های سخت‌کوشی و همچنین فرصت‌های از دست‌رفته با تسلیم شدن صحبت کنید.
• وقتی فرزندتان سخت تلاش کرده اما در رسیدن به هدف خود شکست خورده است، درمورد احتمالات مختلف برای حرکت رو به جلو بحث کنید.

توانایی تعیین هدف

توانایی تعیین اهداف واقع‌بینانه و دست‌یافتنی، مهارتی حیاتی برای موفقیت در زندگی است. همچنین شامل انعطاف‌پذیری برای تطبیق و تنظیم اهداف با توجه به شرایط متغیر، محدودیت‌ها یا چالش‌ها است.

• به فرزندتان کمک کنید چند هدف کوتاه‌مدت یا بلندمدت را شناسایی کند و گام‌ها و جدول زمانی برای دستیابی به اهداف را بنویسد. به‌صورت دوره‌ای پیشرفت او را پیگیری کرده و درمورد آن‌ صحبت کنید. همچنین درصورت نیاز تغییرات لازم را در برنامه کودک اعمال کنید.
• درمورد اهداف کوتاه‌مدت و بلندمدت خودتان و همچنین کارهایی که هنگام مواجهه با موانع انجام می‌دهید، با فرزندتان صحبت کنید.
• هنگامی که فرزندتان به هدفی دست می‌یابد، با او جشن بگیرید. اگر دستیابی به برخی از اهداف بیش‌ازحد سخت است، درمورد چرایی آن و نحوه تنظیم برنامه‌ها یا اهداف برای ممکن ساختن آن‌ها صحبت کنید.

دانستن نحوه درخواست کمک

سیستم‌های حمایتی برای افراد دارای اختلالات یادگیری حیاتی هستند. افراد موفق در طول فعالیت‌های مختلف از کمک و حمایت دیگران بهره‌مند می‌شوند.

• به فرزندتان کمک کنید تا روابط خوب را پرورش دهد. الگویی خوب در روابط اجتماعی باشید تا فرزندتان بداند کمک و حمایت از دیگران به چه معناست.
• به فرزندتان نشان دهید که چگونه در موقعیت‌های خانوادگی درخواست کمک کند.
• مثال‌هایی از افرادی که به کمک نیاز دارند، نحوه دریافت آن و روش مناسب برای درخواست کمک را برای فرزندتان توضیح دهید.

توانایی مدیریت استرس

اگر کودکان دارای اختلالات یادگیری یاد بگیرند استرس خود را تنظیم کنند و آرام شوند، بسیار بهتر بر چالش‌ها غلبه می‌کنند.

• از کلمات برای شناسایی احساسات استفاده کرده و به فرزندتان کمک کنید تا یاد بگیرد احساسات خاص را تشخیص دهد.
• از فرزندتان بپرسید چه کلماتی را برای توصیف استرس به کار می‌برد. آیا فرزندتان تشخیص می‌دهد که چه زمانی تحت استرس است؟
• فرزندتان را تشویق کنید تا فعالیت‌هایی را که به کاهش استرس کمک می‌کنند، مانند ورزش، بازی، موسیقی یا نوشتن در دفترچه خاطرات انجام دهد.
• از فرزندتان بخواهید فعالیت‌ها و موقعیت‌هایی را که باعث استرس او می‌شوند، توصیف کند. سناریوها را تجزیه و تحلیل کنید و درمورد چگونگی جلوگیری از احساسات غالب استرس و ناامیدی صحبت کنید.

شناسایی استرس در فرزندتان

از روش‌های مختلف بروز استرس آگاه باشید. فرزند شما ممکن است در هنگام استرس بسیار متفاوت از شما رفتار کند.

برخی از علائم استرس واضح‌تر هستند. این علائم عبارت‌اند از:

• تحریک‌پذیری
• مشکل در خواب
• نگرانی‌هایی که خاموش نمی‌شوند

اما برخی افراد – ازجمله کودکان – در هنگام استرس منزوی شده، دچار بی‌توجهی می‌شوند و کناره‌گیری می‌کنند. نادیده گرفتن این علائم آسان است، بنابراین مراقب رفتارهای غیرعادی کودک خود باشید.

بر عادات سبک زندگی سالم تأکید کنید

ممکن است بدیهی به نظر برسد که یادگیری شامل بدن و همچنین مغز است، اما عادات غذا خوردن، خواب و ورزش فرزندتان ممکن است حتی مهم‌تر از آن چیزی باشد که فکر می‌کنید. اگر کودکان دارای اختلال یادگیری به درستی غذا بخورند و خواب و ورزش کافی داشته باشند، بهتر می‌توانند تمرکز کنند، توجه داشته باشند و با پشتکار پیش بروند.

• ورزش: فعالیت بدنی منظم تفاوت بزرگی در خلق و خو، انرژی و وضوح ذهنی ایجاد می‌کند. فرزندتان را تشویق کنید که بیرون برود، حرکت کند و بازی کند. ورزش منظم به جای خسته کردن فرزندتان و دور کردن او از کار مدرسه، به او کمک می‌کند تا در طول روز هوشیار بماند. ورزش همچنین پادزهری عالی برای استرس و ناامیدی است.
• خواب: چه کودک شما اختلال یادگیری داشته باشد و چه نداشته باشد، اگر به اندازه کافی استراحت نکند، در یادگیری مشکل خواهد داشت. کودکان به خواب بیشتری نسبت به بزرگسالان نیاز دارند. به‌طور متوسط، کودکان پیش‌دبستانی به 11 تا 13 ساعت، کودکان دبستانی به حدود 10 تا 11 ساعت و نوجوانان به 8.5 تا 10 ساعت خواب در طول شب نیاز دارند. بهتر است زمان مشخصی برای خواب کودک تعیین کنید تا به اندازه کافی بخوابد. نوع نوری که از صفحه‌های الکترونیکی (کامپیوترها، تلویزیون‌ها، تلفن و تبلت‌ها) ساطع می‌شود برای مغز فعال‌کننده است. بنابراین بهتر است یک یا دو ساعت قبل از خواب، تمام وسایل الکترونیکی را خاموش کنید.
• رژیم غذایی: رژیم غذایی سالم و غنی از مواد مغذی به رشد فرزندتان کمک خواهد کرد. رژیم غذایی پر از غلات کامل، میوه‌ها، سبزیجات و پروتئین بدون چربی به تقویت تمرکز ذهنی کمک می‌کند. مطمئن شوید که فرزندتان روز را با صبحانه‌ای خوب شروع می‌کند و بیش از چهار ساعت بین وعده‌های غذایی یا میان وعده‌ها فاصله نمی‌اندازد. این مسئله به حفظ پایداری سطح انرژی او کمک خواهد کرد.

تشویق عادات عاطفی سالم

علاوه‌بر عادات جسمی سالم، می‌توانید کودکان را به داشتن عادات عاطفی سالم نیز تشویق کنید. آن‌ها نیز مانند شما ممکن است از چالش‌های ارائه‌شده توسط اختلال یادگیری خود ناامید شوند. سعی کنید مجراهایی برای بیان خشم، ناامیدی یا احساس دلسردی برای آن‌ها فراهم کنید. وقتی می‌خواهند صحبت کنند، گوش دهید و محیطی را ایجاد کنید که برای بیان آزاد باشد. انجام این کار به آن‌ها کمک می‌کند تا با احساسات خود ارتباط برقرار کنند و درنهایت یاد بگیرند که چگونه خود را آرام کرده و احساسات خود را تنظیم کنند.

از خودتان نیز مراقبت کنید

گاهی‌اوقات سخت‌ترین بخش والدین بودن این است که به یاد بیاورید از خودتان مراقبت کنید. آسان است که درگیر نیازهای فرزندتان شوید، در حالی که نیازهای خود را فراموش می‌کنید. اما اگر مراقب خود نباشید، خطر فرسودگی را به جان می‌خرید. مهم است که به نیازهای جسمی و عاطفی خود رسیدگی کنید تا در وضعیت سالمی برای فرزندتان باشید. اگر استرس دارید، خسته هستید و از نظر عاطفی خالی شده‌اید، نمی‌توانید به فرزندتان کمک کنید. از طرف دیگر، وقتی آرام و متمرکز هستید، بهتر می‌توانید با فرزندتان ارتباط برقرار کرده و به او کمک کنید تا آرام و متمرکز باشد.

بهتر است در این مسیر از کمک همسر، دوستان و اعضای خانواده خود بهره‌مند شوید. 

جمع‌بندی

اختلالات یادگیری مشکلاتی مادام‌العمر هستند که روش‌های درمانی پیشنهادی به مدیریت علائم آن‌ها کمک می‌کنند. این روش‌ها شامل ارائه آموزش‌های ویژه، آموزش‌های فردی، درمان‌ رفتاری، استفاده از فناوری‌های کمکی و بهره بردن از کمک‌های والدین و معلمان هستند.

جهت دریافت مشاوره رایگان برای درمان اختلالات مختلف و رزرو وقت می توانید با شماره های 09362020364، 02166013282 و یا شماره واتساپ 09364904632 تماس حاصل فرمایید‌. کلینیک رسش همیشه درکنار شما و پاسخگوی شماست. 

منابع

continentalhospitals.com

talktoangel.com

helpguide.org