دیس گرافی چیست؟

بررسی اجمالی

دیسگرافیا (Dysgraphia) یا همان نوشتار پریشی یک اختلال یادگیری است که با مشکلاتی در نوشتن مشخص می شود. یک اختلال عصبی است که می تواند کودکان یا بزرگسالان را درگیر کند. علاوه بر نوشتنِ کلماتی که خواندن آنها دشوار است ، افراد مبتلا به دیسگرافیا تمایل دارند کلمه غلطی را برای آنچه که سعی در برقراری ارتباط دارند استفاده کنند.

علت دیسگرافیا همیشه مشخص نیست ، اما در بزرگسالان گاهی اوقات یه دنبال یک رویداد آسیب زا اتفاق می افتد.

پس از تشخیص این بیماری ، می توانید راهکارهایی را یاد بگیرید که به شما کمک کنند تا بر برخی از چالش هایی که در مدرسه و زندگی ایجاد می شوند ، غلبه کنید.

علائم دیسگرافیا چیست ؟

دست خط ناخوانا یک علامت شایع دیسگرافیا است ، اما همه کسانی که دست خط بدی دارند به این اختلال مبتلا نیستند. در صورت ابتلا به دیسگرافی ، داشتن دست خطی مرتب نیز ممکن است ، اگرچه ممکن است برای نوشتن منظم زمان زیادی صرف کنید و تلاش زیادی انجام دهید.

برخی از علائم شایع دیسگرافی عبارتند از:

• املای غلط و نوشتن با حروف بزرگ
• ترکیبی خط شکسته و چاپی
• اندازه و فاصله نامناسب کلمات
• مشکل در کپی کردن کلمات
• نوشتن آهسته یا به سختی
• مشکل در تجسم کردن کلمات قبل از نوشتن آنها
• وضعیت غیرمعمول بدن یا دست در هنگام نوشتن
• محکم نگه داشتن خودکار یا مداد و در نتیجه گرفتگی دست
• نگاه کردن به دست در حین نوشتن
• گفتن کلمات با صدای بلند در هنگام نوشتن
• حذف حروف و کلمات از جملات

سایر اثرات دیسگرافیا

افراد مبتلا به دیسگرافی اغلب در هنگام نوشتن در تمرکز روی چیزهای دیگر مشکل دارند. این امر می تواند یادداشت برداری در طول کلاس یا یک جلسه را برای آنها دشوار کند زیرا توجه زیادی را برای نوشتن هر کلمه روی صرف می کنند و موارد دیگری که گفته می شوند ممکن است از قلم بیفتند.

دانش آموزان مبتلا به دیسگرافی همچنین ممکن است به شلختگی یا تنبلی متهم شوند زیرا دست خط آنها تمیز نیست. این حالت می تواند بر عزت نفس آنها تأثیر بگذارد و منجر به اضطراب ، عدم اعتماد به نفس و نگرش منفی نسبت به مدرسه شود.

حتما مطالعه کنید : دیسگرافیا یا اختلال نوشتن چیست؟

چه عواملی باعث دیسگرافیا می شود؟

اگر دیسگرافیا در دوران کودکی ظاهر شود ، معمولاً نتیجه مشکل در کدگذاری ارتوگرافی است. این یک جنبه از حافظه فعال است که به شما امکان می دهد کلمات نوشتاری را به طور دائمی به خاطر بسپارید ، و نحوه حرکت دست ها یا انگشتان برای نوشتن این کلمات را به یاد آورید.

با دیسگرافیا ، کودکان یا بزرگسالان برای برنامه ریزی و انجام نوشتن جملات ، کلمات و حتی حروف جداگانه مشکل دارند. این بدان معنی نیست که شما نمی دانید چگونه حروف و کلمات را بخوانید ، هجی کنید ، یا تشخیص دهید. در عوض ، مغز شما در پردازش کلمات و نوشتن مشکل دارد.

هنگامی که دیسگرافیا در بزرگسالان ایجاد می شود ، علت آن معمولاً سکته یا آسیب مغزی است. به طور خاص ، آسیب به لوب آهیانه ای از مغز ممکن است منجر به دیسگرافیا شود. شما در قسمت بالایی مغز خود یک لوب آهیانه ای راست و چپ دارید. هر کدام از آنها با مهارت های مختلفی مانند خواندن و نوشتن و همچنین پردازش حسی از جمله درد ، گرما و سرما همراه هستند.

چه کسی در معرض خطر ابتلا به دیسگرافیا است؟

محققان هنوز در حال یافتن دلایل ناتوانی یادگیری ، مانند دیسگرافیا در برخی از کودکان هستند . ناتوانی های یادگیری غالباً در خانواده ها به ارث می رسد یا مربوط به مشکلات رشد قبل از تولد مانند تولد زودرس است.

کودکان مبتلا به دیسگرافیا اغلب ناتوانی های یادگیری دیگری نیز دارند. به عنوان مثال ، داشتن اختلال بیش فعالی و کمبود توجه (ADHD) ممکن است خطر ابتلا به دیسگرافیا را افزایش دهد. به این دلیل که توجه هم با توانایی نوشتن و هم خواندن ارتباط نزدیک دارد.

سایر اختلالات یادگیری مرتبط با دیسگرافیا شامل دیسلکسیا یا نارساخوانی (اشکال در خواندن) ، و ناتوانی در یادگیری زبان شفاهی و نوشتاری (OWL) است. علائم OWL شامل مشکل در قرار دادن کلمات به ترتیب صحیح در یک جمله و مشکل در به خاطر سپردن کلمات است.

تفاوت دیسگرافی و دیسلکسیا

دیسلکسیا یک اختلال خواندن است و دیسگرافیا یک اختلال نوشتن است ، اما این دو اختلال ممکن است گاهی با یکدیگر اشتباه گرفته شوند. این به این دلیل است که افراد مبتلا به نارساخوانی ممکن است در نوشتن و املا نیز مشکل داشته باشند.

ممکن است هر دوی این اختلال های یادگیری را داشته باشید ، اما مهم است که یک تشخیص درست انجام شود تا بدانید که آیا یکی از این دو مشکل یا هر دوی آنها نیاز به توجه دارد.

دیسگرافیا چگونه تشخیص داده می شود؟

تشخیص دیسگرافی اغلب به یک تیم متخصص شامل پزشک و روانشناس مجاز یا سایر متخصصان بهداشت روان آموزش دیده جهت کار با افراد دارای ناتوانی در یادگیری، نیاز دارد. یک متخصص کاردرمانی ، روانشناس مدرسه یا یک معلم آموزش ویژه نیز ممکن است به تشخیص کمک کند.

برای کودکان ، بخشی از فرایند تشخیصی ممکن است شامل تست هوش و ارزیابی آکادمیک آنها باشد. تکالیف خاص مدرسه نیز ممکن است مورد بررسی قرار گیرند.

برای بزرگسالان ، نمونه هایی از کارهای های کتبی یا تست های کتبی که توسط پزشک درخواست می شود ، ارزیابی می شوند. هنگام نوشتن مشاهده خواهید شد تا مشکلات مهارت های حرکتی ظریف تشخیص داده شود. ممکن است از شما خواسته شود کلمات را از یک منبع در جای دیگر کپی کنید تا در به تشخیص مشکلات پردازش زبان شما کمک کند.

حتما مطالعه کنید : دیسلکسیا (اختلال خواندن) در کودکان چیست؟

چه روش های درمانی موجود است؟

کاردرمانی ممکن است در بهبود مهارت های نوشتاری مفید باشد. فعالیت های درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• نگه داشتن مداد یا خودکار به روشی جدید برای سهولت در نوشتن
• کار با خاک رس مدل سازی
• ردیابی حروف در خمبر بازی روی میز
• رسم خطوط دارای پیچ و خم ها
• انجام پازل های اتصال نقطات
• همچنین چندین برنامه نوشتاری وجود دارد که می تواند به کودکان و بزرگسالان کمک کند تا حروف و جملات را روی کاغذ بنویسند.

اگر سایر مشکلات یادگیری یا مشکلات سلامتی وجود داشته باشد ، درمان آنها نیز باید مد نظر گرفته شود. به عنوان مثال برای درمان ADHD ممکن است داروهایی لازم باشد.

زندگی با دیسگرافیا

برای برخی از افراد ، کاردرمانی و آموزش مهارتهای حرکتی می تواند به بهبود توانایی نوشتن آنها کمک کند. برای برخی دیگر ، این یک چالش مادام العمر است.

اگر پسر یا دختری دارید که مبتلا به دیسگرافیا است ، مهم است که با مدرسه و معلمان کودک خود در مکانهایی که مناسب این نوع اختلال یادگیری هستند کار کنید. برخی از استراتژی های مرتبط با کلاس که ممکن است به شما کمک کنند عبارتند از:

• یک یادداشت گذار در کلاس
• استفاده از رایانه برای یادداشت ها و سایر وظایف
• امتحانات و تکالیف شفاهی ، به جای کتبی
• وقت اضافی در آزمونها و تکالیف
• یادداشت های درس یا صحبت های معلم به صورت چاپی ، ضبط شده یا به صورت دیجیتالی ارائه شود
• مداد یا سایر وسایل نوشتاری با دندانه های خاصی برای سهولت در نوشتن
• استفاده از کاغذهای خط کشی شده یا گراف

و اگر احساس می کنید درمانی که شما یا کودکان به دلیل دیسگرافیا دریافت می کنید کافی نیست ، تسلیم نشوید. به دنبال سایر درمانگران یا منابعی باشید که ممکن است به شما کمک کنند.