اتیسم کودک اوتیستیک به پدر بیشتر علاقه دارد یا مادر؟ + ۴ دلیل گرایش عاطفی کودکان اوتیسم
تربیت کودکان مبتلا به اوتیسم با چالش‌های زیادی همراه است. این چالش‌ها به‌اندازه کافی برای پدرومادر دشوار هستند، چه برسد به اینکه یکی از این دو احساس کنند فرزندشان، حضور در کنار دیگری را ترجیح می‌دهد! آیا واقعا کودک اوتیستیک به یکی از این دو نفر، بیشتر علاقه دارد؟ در این مقاله رسش، به این پرسش، پاسخ می‌دهیم.
چرا کودک اوتیسم به یکی از والدین بیشتر علاقه دارد؟
اگر کودکی دچار اختلال اوتیسم است، و یکی از والدین را بر دیگری ترجیح می‌دهد، دلایل زیادی ممکن است داشته باشد. چه‌بسا یکی از والدین بیشتر از دیگری اطراف کودک است، یا ارتباط بیشتری با او برقرار می‌کند.
شاید یکی از این دو نفر، یعنی پدر یا مادر، سازگاری بیشتری با احساسات کودک دارد، و کودک هم دامان او را مأمن امنی برای مشکلات و چالش‌هایش می‌داند.
همه این‌ها که گفتیم، فقط چند نمونه از دلایلی هستند که می‌توان به آن‌ها اشاره کرد. اما در ظاهر، انگار کودک، یکی از والدین را بیشتر از دیگری دوست دارد.
کودکان اوتیستیک بسیار حساس هستند. این حساسیت درباره همه چیز، از زمان خواب گرفته تا ترتیب قرار گرفتن اسباب‌بازی‌ها یا حتی بلندی صدای فرد دیگری، وجود دارد.
خلاصه خیلی چیزها ممکن است کودک اتیسمی را ناراحت کنند. چه‌بسا یکی از همین مسائل، باعث می‌شود او، پدر را بیشتر از مادر، یا مادر را بیشتر از پدر دوست داشته باشد.
در ادامه این مقاله رسش، سراغ رایج‌ترین دلایلی می‌رویم که باعث می‌شوند کودک، یکی از دو والدش را به‌ظاهر بیشتر از دیگری دوست داشته باشد.
حتما بخوانید: علائم کودکان اتیسمی
1. یکی از والدین از نظر عاطفی پایدارتر است
بچه‌هایی که دچار اختلال طیف اوتیسم هستند، به‌طور معمول حساسیت زیادی نسبت به احساسات دیگران دارند. برای مثال، فلان رفتار بزرگ‌سالی به‌راحتی عصبانی‌شان می‌کند، یا گریه کودک دیگری باعث ناراحتی‌شان می‌شود.
کودک اوتیستیک بعد از قرار گرفتن در کنار فردی که دارای فوران عاطفی است، خیلی سریع غرق احساساتش می‌شود! این عمل نمایشی باعث می‌شود کودک از آن شخص کناره‌گیری کند، به‌دنبال آرامش در اتاق دیگری بگردد، یا به مکان امنش برود.
حالا تصور کنید یکی از والدین از نظر عاطفی و هیجانی پایدارتر از دیگری باشد. البته این احساس یا بار هیجانی که می‌گوییم، همیشه اثر منفی ندارد.
برای نمونه، شاید یکی از والدین، رفتارهای هیجان‌زده‌تری داشته، یا به‌طور طبیعی با صدای بلند صحبت کند. همه این‌ها ممکن است برای کودک مبتلا به اتیسم آزاردهنده باشند، حتی اگر این ناراحتی را به‌ظاهر نشان ندهد.
ممکن است کودک موردنظر با گذشت زمان یاد بگیرد که پدر یا مادرش باثبات‌تر است، پس کمتر برایش آزاردهنده است و راحت‌تر می‌تواند با او کنار بیاید.
این کودکان به‌طور طبیعی به‌سمت والدی کشیده می‌شوند که آرام‌تر و برایشان قابل‌اعتمادتر است، حتی اگر این مسئله را به زبان نیاورند.
پس اگر فرزند اوتیستیک دارید، در قدم اول می‌توانید آرامش و احساس روزانه خودتان را بررسی و تحلیل کنید. شاید مشکل از همین‌جا باشد!
2. یکی از والدین وقت بیشتری را با او می‌گذراند
کسی که بیشترین زمان را با کودک می‌گذراند، به احتمال زیاد همان فرد ترجیحی است. کودکان اوتیستیک با چالش‌های اجتماعی زیادی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. اگر یکی از والدین بیشتر در اطرافشان باشد، کودک در کنارش راحت‌تر خواهد بود.
علاوه بر این، پدر یا مادری که بیشترین زمان را با فرزند موردنظر می‌گذراند، به ترجیحات او و رفتارهایش عادت می‌کند. در چنین شرایطی، نه‌تنها کار کردن با کودک برای آن پدر یا مادر آسان‌تر می‌شود، بلکه برای کودک هم کار با او راحت‌تر خواهد بود.
اگر کودک اوتیستیک ناراحت باشد، علائم ظاهری ظریفی در او نمایان می‌شود. والدی که وقت بیشتری را با او می‌گذراند، این نشانه‌ها را زودتر می‌بیند و متوجه‌شان می‌شود.
حتما مطالعه کنید: بازی درمانی برای اوتیسم
3. یکی از والدین روزمرگی‌های کودک را بهتر رعایت می‌کند
افراد مبتلا به طیف اتیسم به‌شدت به تغییرات حساس هستند. تصور کنید حتی عوض شدن قاشق چای‌خوری صبحانه هم آن‌ها را حسابی ناراحت می‌کند.
حرکت‌های آرام، ولی مکرری مانند تکان دادن دست یا ضربه زدن، که ممکن است باعث طغیان ناگهانی هم بشوند، نشانه همین ناراحتی‌ها هستند.
حالا نکته اینجاست که اگر یکی از والدین، این عادت‌ها و روزمرگی‌های کودک را بهتر و بیشتر رعایت کند، مسلما کودک ترجیح می‌دهد کنار او باشد.
در واقع بزرگ‌سالی که در ساختار ذهنی کودک اوتیستیک جای می‌گیرد، بخشی از این روال در نظر گرفته می‌شود. اگر بزرگ‌سال دیگری، خواه پدر یا مادر تلاش کند وارد عمل شود، ممکن است کودک را ناراحت کند.
4. شاید هم هیچ دلیل مشخصی وجود نداشته باشد
علت دقیق ابتلا به اوتیسم هنوز مشخص نیست. پس شاید دلیل گرایش کودک اوتیستیک به یکی از والدین هم ناشناخته باقی بماند.
اوتیسم طیف است و شکل‌های مختلفی دارد. این اختلال در هر فرد مبتلا، به شکل متفاوتی ظاهر می‌شود. پس نمی‌توان انتظار داشت همه شبیه هم رفتار کنند.
شاید هرگز متوجه دلیل گرایش بیشتر فرزندتان به همسرتان نشوید. اصلا ممکن است دلیلش از روزی به روز دیگر، و از سالی به سال دیگر، فرق کند.
هر چه هست، قضیه را خیلی شخصی تلقی نکنید. در عوض، سراغ منابع و آموزش‌هایی بروید که شما را برای تربیت کودک اوتیستیک آماده‌تر می‌کنند.
پدرومادر بودن ظرافت‌هایی دارد که فراتر از گرایش‌ها و رفتارهای خواسته یا ناخواسته کودک، باید تمرین کنیم و یاد بگیریم.
جمع‌بندی
اگر فرزندی اتیسمی دارید، به احتمال زیاد از شنیدن جمله «سراغ کمک حرفه‌ای بروید»، حسابی خسته شده‌اید! اما فراموش نکنید که خودتان هم سزاوار آرامش هستید. کمک حرفه‌ای هم برای فرزندتان ضروری است، و هم خود شما را آسوده می‌کند.
توصیه ما این است که با دوستان خود در کلینیک جامع توانبخشی رسش تماس بگیرید. رسش سال‌هاست تجربه کار با افراد مبتلا به اتیسم، در سنین مختلف را دارد. ما دوست داریم دانش و تجربه خودمان را در اختیار شما و کودک دل‌بندتان هم قرار بدهیم. پس همین حالا، با ما تماس بگیرید!
منابع:
