تنظیم دوز داروی بیش فعالی چگونه است ؟

پزشکان چگونه می فهمند که یک فرد به چه میزان داروی بیش فعالی نیاز دارد؟ این کار معمولا یک فرآیند آزمون و خطا است. فرآیند تیتر کردن دوز دارو، روشی است که پزشکان برای یافتن موثرترین مقدار دارو برای یک فرد از آن استفاده می کنند.

پزشک هنگام تیتر کردن داروی بیش فعالی، قد، وزن و علائم بیش فعالی شما را در نظر می گیرد. با این حال، از آنجا که زیست شناسی یک علم غیر دقیق است و هر فرد نیز منحصر به فرد می باشد، اولین تخمین پزشک ممکن است برای شما ایده آل نباشد. بنابراین پزشکان باید دوز دارو را برای بیشترین اثر با کمترین عوارض جانبی تنظیم کنند.

حتما بخوانید: تاثیر قرص پیپیرازول 5 بر بیش فعالی

تیتراسیون دارو

تیتراسیون فرآیند تعیین دوز دارو به میزانی است که علائم شما را به بیشترین میزان ممکن کاهش می دهد و در عین حال عوارض جانبی را به حداقل برساند.

وقتی پزشکان یک دوز را تیتر می‌کنند، مقدار دارویی که مصرف می‌کنید را تنظیم می‌کنند. آنها اغلب درمان شما را با دوز کمتری از دارو شروع می‌کنند و اگر علائم شما بهبود نیافت به مرور زمان آن را افزایش می دهند.

هدف از تیتراسیون یافتن تعادل کامل یک داروی خاص در بدن شما است. هدف این است که دارو کار خود را انجام دهد و اثرات مطلوبی را در کمک به کنترل علائم شما ایجاد کند. در عین حال، پزشک می خواهد هرگونه عوارض جانبی را کاهش داده یا آنها را از بین ببرد.

تیتراسیون را می توان برای هر دارویی که به صورت طولانی مدت استفاده می شود انجام داد. علاوه بر محرک های اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD)، این روش می تواند شامل موارد زیر نیز بشود:

• داروهای ضد افسردگی
• رقیق کننده های خون
• داروهای ضد صرع
• انسولین

اگر داروی تنظیم شده ، تعادل مطلوب در کاهش علائم شما با کمترین عوارض جانبی را ایجاد نکند، پزشک ممکن است داروی دیگری را امتحان کند. با صبر و حوصله، زمان و با همکاری نزدیک با پزشک، احتمالاً در نهایت دارو و دوز مناسب خود را پیدا خواهید کرد.

دوز اولیه

هنگامی که پزشک نسخه اولیه داروی بیش فعالی را برای شما تجویز می کند، باید فرآیندی وجود داشته باشد که لزوم افزایش یا کاهش دوز شما را تعیین کند. پزشک همچنین بر اساس عوارض جانبی که تجربه می کنید بررسی خواهد کرد که آیا دارویی که برای شما تجویز کرده است ، در نهایت بهترین دارو برای شما است یا خیر.

شما و پزشک با همکاری هم بررسی می کنید که آیا هیچ یک از این اثرات را حین استفاده از داروهای بیش فعالی خود تجربه می کنید یا خیر:

• پاسخ بسیار کم: دارو به اندازه کافی علائم بیش فعالی شما مانند بی توجهی، تکانشگری و بیش فعالی تان را کنترل نمی کند.
• عوارض جانبی غیرقابل تحمل: دارو ممکن است موثر باشد، اما عوارض جانبی آن شدید و/یا غیرقابل تحمل است.
• پاسخ بیش از حد: به جای اینکه کنترل بهتری بر علائم خود داشته باشید، منفعل، افسرده یا چیزی غیر از خودتان می شوید.

برای جلوگیری از چنین مشکلاتی، اگر میزان آزمایشی از داروهای محرک را شروع می‌کنید، پزشک احتمالاً با دوز پایین اولیه شروع می‌کند. این مرحله، تا حد زیادی به شما بستگی دارد که به دقت مراقب باشید تا مشخص کنید آیا دارو به کاهش علائم بیش فعالی شما کمک می کند یا خیر، چه میزان عوارض جانبی را تجربه می کنید و اینکه آیا هر یک از این عوارض جانبی در طول زمان افزایش یا کاهش می یابد؟

برای ثبت هر گونه بهبودی یا عوارض جانبی که از دارو تجربه می کنید، یک دفترچه یادداشت داشته باشید. می توانید از دوستان یا همکاران قابل اعتمادی که به طور منظم آنها را می بینید بپرسید که آیا تفاوتی در رفتار یا خلق و خوی شما مشاهده می کنند یا خیر؟ آنها ممکن است بتوانند جزئیات یا مشاهدات مفیدی را ارائه دهند.

اگر فرزند شما مبتلا به بیش فعالی است، می توانید از معلمان یا افرادی که به طور منظم با او در ارتباط هستند بپرسید که آیا آنها متوجه تغییراتی در رفتار کودک شما در نتیجه مصرف داروهای بیش فعالی شده اند یا خیر.

حتما مطالعه کنید : داروی جدید بیش فعالی برای کودکان، تفاوت و مزایای آن

عوارض جانبی بالقوه

با داروهای محرک تجویز شده برای بیش فعالی مانند ریتالین، کنسرتا و کویلیوانت (متیل فنیدات)، ویوانس (لیسدگزامفتامین)، فوکالین (دکس متیل فنیدات) و آدرال (دکستروآمفتامین-آمفتامین)، برخی عوارض جانبی بالقوه وجود دارد که باید مراقب آنها باشید.
پزشکی که داروی شما را تجویز می کند ممکن است عوارض جانبی بیشتری را به این لیست اضافه کند، بنابراین در صورت نیاز آنها را یادداشت کنید. همچنین بهتر است اطلاعاتی را که از داروخانه دریافت می کنید مطالعه کنید و هر سوالی دارید بپرسید.

عوارض جانبی رایج داروهای محرک

• کاهش اشتها
• افسردگی یا افزایش اضطراب
• مشکل در خوابیدن
• تحریک پذیری یا آشفتگی
• تیک‌های عصبی جدید (انقباض ها، پلک زدن غیرعادی، حرکات عجیب صورت)
• احساسات فیزیکی غیرمعمول یا توهمات ذهنی

در صورت داشتن هر گونه عوارض جانبی خفیف می توانید منتظر بمانید تا در ویزیت بعدی خود آنها را با پزشک در میان بگذارید، اما هر مشکل مهم یا علائم عجیب و غریب را باید فوراً به پزشک گزارش دهید. برخی از عوارض جانبی ممکن است با گذشت زمان کاهش یابند یا حتی از بین بروند، زیرا بدن شما با دارو سازگار می شود.

هر مشکلی که تجربه می کنید ممکن است به دلیل دوز دارو یا واکنش غیرعادی بدن باشد که نشان می دهد دارو برای شما مناسب نیست. با این حال، بدون مشورت با پزشک، مصرف دارو را قطع نکنید زیرا انجام این کار می تواند خطرناک باشد.

یافتن دوز ایده آل

با فرض اینکه دارویی که امتحان می کنید علائم بیش فعالی شما را با عوارض جانبی کم یا بدون عوارض کاهش می دهد، پزشک با دقت و به تدریج دوز دارو را تا سطح کافی بالا برده و تنظیم می کند (تیتر می کند).

تیتراسیون به بدن شما کمک می کند تا خود را با دارو سازگار کند و همچنین به شما و پزشک کمک می کند تا دوز مطلوب را برای بهبود عملکرد روزانه خود پیدا کنید. این افزایش تدریجی میزان دارو معمولاً هر یک تا سه هفته اتفاق می افتد.

دکتر در نهایت دوز شما را به بالاترین دوزی که می توانید تحمل کنید افزایش می دهد. اگر با افزایش دوز، بهبودی در علائم شما مشاهده نشود، پزشک دوز را به دوز قبلی کاهش می دهد. به طور مشابه، اگر متوجه شدید که دوز بالاتر، عوارض جانبی زیادی ایجاد کرده است نیز باید دوز دارو کاهش یابد.

حتما مطالعه کنید : انواع بیش فعالی را بیشتر بشناسید

سخن پایانی

دوز بهینه داروی بیش فعالی، دوزی است که با آن عملکرد روزانه شما به طور قابل توجهی بهبود یافته و عوارض جانبی¬تان به حداقل برسد. با وجود اینکه یافتن دوز مطلوب می‌تواند ناامیدکننده باشد و به نظر بی نتیجه برسد، مهم است که به یاد داشته باشید که مدیریت دارو یک تلاش کاملاً فردی است که بر اساس نیازها و پاسخ‌های شخصی شما است. به همین دلیل ارتباط نزدیک با پزشک بسیار مهم است.

به رابطه خود با پزشک خود به عنوان یک همکاری فکر کنید. در مورد نیازها و تجربیات خود راحت باشید و آنها را درمیان بگذارید تا با هم به سودمندترین نتیجه برسید. همانطور که برای یافتن بهترین دوز داروی خود با پزشک همکاری می کنید، به یاد داشته باشید که می توانید با یک متخصص سلامت روان صحبت کنید تا به شما در مدیریت تغییرات رفتار، احساسات و حالتان کمک کند.