مشکلات حسی در افراد مبتلا به اوتیسم

مشکلات حسی در افراد مبتلا به اتیسم شایع است و حتی در معیارهای تشخیص اختلال طیف اوتیسم نیز گنجانده شده است. هر فرد مبتلا به اوتیسم منحصر به فرد است و این منحصر به فردی شامل حساسیت های حسی خاص آنها نیز می شود.

افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است به موارد زیر حساسیت داشته باشند:

• مناظر
• صدا ها
• بو ها
• مزه ها
• لمس
• تعادل (وستیبولار)
• آگاهی از موقعیت و حرکت بدن (حس عمقی)
• آگاهی از نشانه ها و احساسات داخلی بدن (حس داخلی)

افراد مبتلا به اوتیسم می توانند به طیف وسیعی از محرک ها، حساسیت بیش از حد (واکنش بیش از حد) و حساسیت کمتر از حد (واکنش کم) داشته باشند. اکثر مبتلایان ترکیبی از هر دو را دارند.

بسیاری از افراد مبتلا به اتیسم نسبت به نورهای روشن یا طول موج های خاصی از نور (به عنوان مثال ، چراغهای فلورسنت) حساسیت زیادی دارند. صداها ، بوها ، بافتها و طعمهای خاص نیز می تواند آنها را مضطرب کنند. این موضوع می تواند منجر به اجتناب حسی در آنها شود – این حالت تلاش برای دور شدن از محرک هایی است که اکثر مردم به راحتی می توانند آنها را تنظیم کنند. اجتناب حسی می تواند همچون دوری کردن از تماس فیزیکی ، پوشاندن گوش ها برای جلوگیری از شنیدن صداهای بلند یا غیرقابل پیش بینی یا اجتناب از انواع خاصی از لباس ها باشد.

حساسیت کمتر از حد نیز شایع است. این حالت می تواند به صورت نیاز مداوم برای حرکت، مشکل در تشخیص احساساتی مانند گرسنگی، بیماری یا درد، یا جذب شدن به صداهای بلند ، نورهای روشن و رنگهای پر انرژی باشد. افرادی که دارای حساسیت کمتر از حد هستند ممکن است به دنبال دریافت حسی بیشتری از محیط باشند. به عنوان مثال ، افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است با ایجاد صداهای بلند ، لمس افراد یا اشیاء ، یا تکان خوردن به جلو و عقب حواس خود را تحریک کنند.

حتما مطالعه کنید : چاقی کودکان اوتیسم، علت چیست؟

مشکلات حسی چگونه هستند؟

داشتن حساسیت به انواع خاصی از ورودی های حسی می تواند چالش هایی را در موقعیت های روزمره مانند مدرسه ، محل کار یا اجتماع ایجاد کند. کسی که بیش از حد حساس است ، ممکن است تلاش زیادی را صرف کند که تمام روز را زیر نورهای فلورسنت بگذراند ، در فضایی شلوغ حرکت کند یا مکالماتش را در اتاقهایی با سر و صدای پس زمینه انجام دهد. این می تواند از نظر جسمی و احساسی به طرز باور نکردنی خسته کننده باشد و فرد را برای انجام کارهای مهم دیگر خسته کند.

بسیاری از افراد مبتلا به اوتیسم از محرک به عنوان نوعی جستجوی حسی استفاده می کنند تا سیستم حسی خود را در تعادل نگه دارند. حرکات مکرر ، صداها یا تکان خوردن می تواند به افراد مبتلا به اوتیسم کمک کند تا آرامش خود را حفظ کنند ، استرسشان را از بین ببرند یا ورود حسی ناراحت کننده را بلاک کنند.

با این حال ، گاهی اوقات حرکت مداوم می تواند نامناسب یا مخل باشد (مانند محل کار) ، بنابراین افراد مبتلا به اوتیسم اغلب احساس می کنند که باید محرک خود را سرکوب کنند. هنگامی که این اتفاق می افتد ، تنظیم خود سخت تر می شود و این حالت منجر به اضافه بار حسی ، خستگی یا فرسودگی می شود.

اضافه بار حسی زمانی اتفاق می افتد که یک محرک حسی شدید بر توانایی شما برای مقابله غلبه می کند. این حالت می تواند توسط یک رخداد خاص مانند یک صدای بلند غیر منتظره ایجاد شود یا به دلیل تلاش لازم برای کنار آمدن با حساسیت های حسی در زندگی روزمره ، به مرور زمان افزایش یابد. اضافه بار حسی می تواند به صورت اضطراب شدید ، نیاز به فرار از موقعیت یا مشکل در برقراری ارتباط باشد. هنگامی که مغز مجبور باشد تمام منابع خود را به پردازش حسی اختصاص دهد ، می تواند سایر عملکردها مانند گفتار ، تصمیم گیری و پردازش اطلاعات را خاموش کند.

حتما مطالعه کنید : با علائم اوتیسم شدید آشنا شوید

مشکات حسی چگونه به نظر می رسند؟

بسیاری از مبتلایان به اتیسم هنگامی که دچار مشکل حسی می شوند رفتارهای خاصی از خود نشان می دهند:

• افزایش حرکت ، مانند پریدن ، چرخش یا ضربه زدن به اشیا
• افزایش تحریک ، مانند تکان دادن دست ، ایجاد صداهای تکراری یا تکان خوردن به جلو و عقب
• تندتر و بلندتر صحبت کردن یا اصلاً صحبت نکردن
• پوشاندن گوش ها یا چشم ها
• مشکل در تشخیص حس های داخلی بدن مانند گرسنگی ، درد یا نیاز به استفاده از دستشویی
• امتناع از یا اصرار بر برخی غذاها یا لباس ها
• جویدن مکرر مواد غیر غذایی
• لمس مکرر دیگران یا خشن شدن
• مشکل در برقراری ارتباط یا پاسخگویی، با توجه به تخصیص منابع مغز برای مقابله با ورودی حسی (خاموشی)
• احساسات شدید ، مضطب کننده یا نیاز به فرار از یک موقعیت (فروپاشی)

حتما مطالعه کنید : موسیقی درمانی در درمان اوتیسم

تمهیدات محیطی لازم برای مشکلات حسی

درک و کنار آمدن مشکلات حسی می تواند ناراحتی را کاهش داده و فرصت های یادگیری ، معاشرت ، ارتباط و مشارکت افراد مبتلا به اتیسم را در جامعه افزایش دهد. تمهیدات محیطی لازم می تواند به معنی اصلاح محیط ، استفاده از ابزارها و استراتژیها ، یا ایجاد عادات یا روالهای جدید باشد. از آنجایی که نیازهای حسی به محیط بستگی دارند ، ممکن است نیاز باشد که تمهیدات خاصی برای هر محیط در نظر گرفته شود.

نمونه هایی از تمهیدات برای حساسیت بیش از حد:

• استفاده از محافظ های نور ، عینک آفتابی یا کلاه در زیر چراغ های فلورسنت
• استفاده از گوشگیر یا هدفون در محیط های پر سر و صدا
• کار در فضاهایی با در بسته یا دیوارهای بلند
• اجتناب از محصولات با بوی شدید
• انتخاب غذاهایی که از بافت ، حرارت یا ادویه آنها احساس تنفر نکنید
• پوشیدن لباسهای نرم و راحت
• تنظیم برنامه ها برای جلوگیری از ازدحام

نمونه هایی از تمهیدات مناسب برای حساسیت کمتر از حد:

• پشتیبانی بصری برای کسانی که در پردازش اطلاعات گفتاری مشکل دارند
• استفاده از اسباب بازی های فکری ، جویدنی ها و سایر وسایل حسی
• چیدمان مبلمان برای ایجاد فضاهای باز و ایمن
• زمان های حرکت مکرر در طول روز
• خوردن غذاهایی با طعم های قوی یا بافت های مختلط
• پتوهای سنگین ، پد های آغوش یا لباس هایی که فشار عمیقی ایجاد می کنند
• افراد مبتلا به اوتیسم حق دارند در محل کار و مدرسه درخواست تمهیدات مناسب کنند. 

اگر والدین کودک مبتلا به اوتیسم هستید ، می توانید در مورد تمهیدات حسی با کادر مدرسه صحبت کنید.

دفاع از خود برای مشکلات حسی

اگر شما یک فرد مبتلا به اتیسم هستید ، ممکن است نیاز به دفاع از خود داشته باشید تا نیازهای حسی شما برآورده شود. این کار با یادگیری نیازهای شما شروع می شود تا بدانید چه چیزی برای شما مفید است و چه چیزی برای شما خوب نیست. سپس ، می توانید در محیط خود تغییراتی ایجاد کنید ، ابزارها یا استراتژی های جدیدی را امتحان کنید ، یا روتین خود را برای برآوردن بهتر نیازهای خود تغییر دهید.