درمان لکنت زبان در کودکان

غیرعادی نیست که کودک بین 2 تا 5 سال دچار لکنت موقت شود. این زمان دوره بسیار مهمی در رشد گفتار و زبان است. لکنت زبان ممکن است چند هفته یا چند ماه ادامه یابد. بیشتر لکنت زبان ها با بزرگ شدن کودک از بین می روند و به ندرت اتفاق می افتد که لکنت زبان تا بزرگسالی ادامه پیدا کند. چه لکنت زبان کودک شما موقتی باشد و چه دائمی ، باید هرچه می توانید یاد بگیرید تا منابع لازم برای کمک به کودکتان را در اختیار داشته باشید.

لکنت زبان چیست؟

به گفته موسسه ملی ناشنوایی و سایر اختلالات ، لکنت زبان یک اختلال گفتاری است که بیش از 3 میلیون آمریکایی را درگیر می کند. لکنت زبان زمانی اتفاق می افتد که گفتار عادی با تکرار یا کشیدن صداها یا کلمات خاص قطع می شود. لکنت زبان که من و من یا گرفتگی زبان نیز نامیده می شود ، می تواند از نظر فرکانس و شدت از خفیف تا شدید متغیر باشد. گاهی اوقات ، صحبت کردن در مقابل گروه یا صحبت کردن با تلفن می تواند شرایط را تشدید کند ، در حالی که خواندن یا آواز خواندن می تواند لکنت زبان را کاهش دهد. استرس گاهی اوقات می تواند آن را بدتر کند. تلاش برای صحبت کردن ممکن است با حالات بدن یا حرکات فیزیکی همراه باشد.

علل لکنت زبان

متخصصان به طور قطع نمی دانند چه چیزی باعث لکنت زبان در کودکان می شود ، اما اکثر آنها معتقدند که اختلال گفتاری در نتیجه عوامل مختلفی رخ می دهد. این عوامل ممکن است شامل یک یا چند مورد از موارد زیر باشند:

ژنتیک. اکثر کارشناسان معتقدند که لکنت زبان دارای یک مولفه ژنتیکی است. شصت درصد از همه افرادی که لکنت زبان دارند یک عضو نزدیک خانواده آنها نیز لکنت زبان داشته است.

لکنت زبان رشدی. بسیاری از کودکان خردسال از 18 ماهگی تا 2 سالگی که مهارت های گفتاری و زبانی خود را تقویت می کنند دچار لکنت زبان می شوند. این نوع لکنت زبان معمولاً موقتی است.

عوامل عصبی. تحقیقات نشان داده مغز افرادی که لکنت زبان دارند متفاوت از افرادی که اختلال گفتاری ندارند پردازش می کند. در برخی موارد ، به نظر می رسد مشکلی در نحوه انتقال زبان از طریق مغز وجود دارد. دانشمندان دقیقاً نمی دانند چرا این حالت اتفاق می افتد.

فاکتورهای خطر لکنت زبان

چگونه بفهمید که یک کودک مبتلا به لکنت زبان دارای مشکل رشدی موقتی است یا اختلال تکلم جدی تری دارد که نیاز به مداخله دارد؟ به گفته بنیاد لکنت زبان ، فاکتورهای زیر کودک شما را در معرض خطر بیشتری قرار می دهد:

خانواده. اگر یک یا چند نفر از اعضای خانواده شما در بزرگسالی دچار لکنت زبان باشند ، کودک شما در معرض خطر بیشتری قرار دارد.

سن. کودکانی که قبل از رسیدن به سن 3.5 سالگی شروع به لکنت زبان می کنند ، احتمال بیشتری دارد که لکنتشان از بین برود.

مدت زمان لکنت زبان. اگر لکنت زبان فرزند شما بیش از 6 ماه طول بکشد ، کمتر پیش می آید که خود به خود از بین برود.

جنسیت. پسرها سه تا چهار برابر دختران لکنت زبان دارند.

سایر نقایص گفتاری و زبانی. اگر فرزند شما مشکلات دیگری در صحبت کردن و درک مطلب دارد ، کمتر احتمال دارد که لکنتش با بزرگ شدن درمان شود.

درمان لکنت زبان با گفتار درمانی

بسیاری از والدین تمایلی به انجام گفتار درمانی برای کودک دچار لکنت زبان خود ندارند زیرا نمی خواهند خودآگاهی فرزند خود را در مورد اختلال گفتاری اش افزایش دهند. کارشناسان معتقدند که اگر فرزند شما بیش از 3 سال سن دارد و سه تا شش ماه است که لکنت دارد ، احتمالاً باید به دنبال ارزیابی گفتار باشید. این به این دلیل است که کودک مبتلا به لکنت زبان شما ممکن است بیش از یک مشکل رشد موقتی داشته باشد. یک متخصص گفتار درمانی را که در زمینه لکنت زبان تخصص دارد پیدا کنید. درمانگر می تواند به شما کمک کند تصمیم بگیرید که آیا فرزند شما به مداخله نیاز دارد یا خیر.

اکثر کودکان مبتلا به لکنت طولانی مدت می توانند از گفتاردرمانی بهره مند شوند. در برخی موارد ، مشکل به طور کامل برطرف شده و در موارد دیگر ، بسیار بهتر می شود. نتیجه نهایی هر چه باشد ، گفتاردرمانی اعتماد به نفس فرزند شما را افزایش می دهد زیرا او یاد می گیرد چگونه لکنت زبان خود را مدیریت کرده و مهارت های گفتاری اش را بهبود بخشد.

نکاتی برای والدین کودک دارای لکنت زبان

والدین می توانند تأثیر بسزایی در نحوه نگرش کودک به اختلال خود و احساس راحتی او در بیان احساسات خود و شنیدن صحبت های اطرافیان داشته باشند. برای کمک به کودک لکنت زبان اقدامات زیر را انجام دهید:

سعی کنید آرام و با حوصله با کودک دچار لکنت خود صحبت کنید. سایر بزرگسالان زندگی فرزند خود را نیز تشویق کنید که همین کار را انجام دهند.
سعی کنید فضایی آرام و ساکت در خانه داشته باشید.
به صحبت های فرزند خود توجه کنید ، نه به شیوه ای که آنها را می گوید. این امر مستلزم کاهش سرعت و توجه است. وقتی کودکتان با شما صحبت می کند ، بی حوصلگی یا عصبانیت از خود نشان ندهید.
درخواست هایی مانند ، "آهسته بگو" ، یا "میشه واضح تر بگی؟" را به کار نبرید.

وقتی کودک شما در حال صحبت کردن است سوالات و قطع کردن حرف های او را به حداقل برسانید.
هرگز توجه خود را به لکنت زبان یا سایر اختلالات گفتاری کودک جلب نکنید.
سعی کنید هر روز برای یک بار به تنهایی با فرزند خود وقت بگذارید.

آیا کودک من به گفتاردرمانی نیاز دارد ؟

تصمیم گیری در مورد اینکه آیا کودک خود را به گفتاردرمانی ببرید یا نه ، تصمیم دشواری است. بسیاری از والدین نگرانند که بردن کودک برای معالجه باعث افزایش آگاهی او در مورد لکنت و در نتیجه تأثیر منفی بر روی او می شود ، یا برخی در مورد زمان مناسب برای شروع درمان کودک خود اطمینان کافی ندارند ، به خصوص وقتی که نظرات گمراه کننده "صبر کنید" و ببینید "چه می شود را می شنوند. علاوه بر سردرگمی ، تحقیقات حاکی از آن است که تا 70٪ از کل کودکانی که دچار لکنت می شوند ، بدون گفتاردرمانی ، خود به خود خوب می شوند. البته ، تحقیقات همچنین نشان می دهند که اگر کودکی بیش از یک سال لکنت داشته باشد ، احتمال اینکه بدون هیچ گونه گفتاردرمانی خوب شود ، کاهش می یابد.

متأسفانه ، هیچ گایدلاین قطعی در مورد بهترین زمان برای شروع درمان وجود ندارد ، اگرچه بیشتر آسیب شناسان گفتار زبان ، شروع درمان را طی 6 تا 12 ماه پس از شروع لکنت ، پیشنهاد می کنند. چیزی که به طور قطع می دانیم این است که همه کودکان می توانند از درمان بهره مند شوند ، اما نتایج برای کودکان مختلف متفاوت است.

پس از گفتاردرمانی ، لکنت برخی از کودکان به طور کامل از بین می رود. برخی دیگر روش هایی را یاد می گیرند که به آنها کمک می کند تا لکنت کمتری داشته باشند ، در حالی که بعضی دیگر یاد می گیرند حتی با وجود داشتن لکنت، طوری صحبت کنند که برایشان آسان تر و راحت تر باشد و آنها را مضطرب نکند. از همه مهمتر ، همه کودکان می توانند یاد بگیرند که در مهارت های گفتاری خود اعتماد به نفس بیشتری داشته باشند ، حتی با وجود داشتن لکنت زبان.

تصمیم گیری برای بردن کودک به لکنت درمانی گام مهمی در کمک به کودک است. هنگامی که این تصمیم را گرفتید ، کسب اطلاعات در مورد لکنت و درمان لکنت به شما کمک می کند تا در مورد موارد زیر تصمیم بگیرید:

• کدام آسیب شناس گفتار زبان برای شما و فرزند شما مناسب است.
• تعداد ، مدت و هزینه درمان
• اهداف احتمالی گفتاردرمانی
• و میزان موفقیت مورد انتظار

انتخاب آسیب شناس گفتار زبان

چگونه می توانید یک آسیب شناس گفتار زبان (SLP) مناسب برای خود و فرزندتان پیدا کنید؟ اولا ، تا آنجا که می توانید در مورد لکنت زبان بیاموزید تا بدانید آیا گفتاردرمانگر مد نظر شما در مورد لکنت کودکان دانش کافی دارد یا خیر. ممکن است بخواهید درباره درمان لکنت بیشتر بخوانید. این وب سایت ، همانند سایر مطالب ما برای خانواده ها ، اطلاعاتی در مورد لکنت و درمان لکنت را نیز به شما ارائه می دهد.

همچنین ، از یک لیست ارجاع استفاده کنید. لیست درمانگران ما شامل اسامی افرادی است که در زمینه درمان لکنت زبان تخصص دارند. اگر کسی در نزدیکی شما نیست ، با بخش آموزش مدارس منطقه ، بیمارستان یا کلینیک گفتار و شنوایی تماس بگیرید.

هنگامی که با آسیب شناس گفتار ملاقات کردید ، با آنها صحبت کنید. سوالات مهمی وجود دارد که بخواهید بپرسید ، اما به طور خاص چند سوال بسیار مهم هستند.

چقدر در ارزیابی و درمان لکنت احساس راحتی می کنید؟ این سوال مهمی است زیرا برخی از آسیب شناسان گفتار در کار با لکنت راحت نیستند.

با چند کودک ارای لکنت کار کرده اید؟ این به شما کمک می کند تا تشخیص دهید آیا آسیب شناس گفتار تجربه مورد نیاز شما را دارد یا خیر.

به نظر شما اهداف اولیه لکنت درمانی برای کودک چه باید باشد؟ این به شما کمک می کند تصمیم بگیرید که آیا نظرات آسیب شناس گفتار درباره اهداف با نظرات شما مطابقت دارد یا خیر.

در گفتاردرمانی از چه رویکردهایی استفاده می کنید؟ جلسات درمان هر چند وقت انجام می شود؟ مهم است که درمان در زمانی تنظیم شود که برای شما ، فرزندتان و گفتار درمانگر مناسب باشد. گاهی اوقات برنامه درمانی که آسیب شناس گفتاری ارائه می دهد به دلیل شغل شما ، زمان خواب فرزندتان یا سایر موارد خانوادگی برای شما مناسب نیست. دنبال کردن درمان نباید خیلی ناخوشایند یا استرس زا باشد.

به نظر شما نقش والدین در گفتاردرمانی چیست؟ برای اکثر کودکان ، میزان موفقیت آنها در درمان با میزان حمایت خانواده از آنها در ایجاد تغییرات ضروری، ارتباط مستقیم دارد. یافتن یک آسیب شناس گفتار زبان که معتقد باشد شما نقش مهمی در درمان دارید و مایل باشد به شما کمک کند تا یاد بگیرید چگونه به بهترین شکل به کودک خود کمک کنید قسمت مهمی از این روند است.

حتما مطالعه کنید : آخرین تحقیقات روز دنیا برای لکنت زبان

تعداد ، مدت و هزینه جلسات درمانی

میزان جلسات لکنت درمانی مورد نیاز و مدت زمان لازم با یکدیگر مرتبط بوده و معمولاً برای هر کودک متفاوت است. تصمیم گیری در مورد میزان نیاز به درمان و فواصل زمانی بین جلسات معمولاً پس از ارزیابی لکنت انجام می شود.

پس از اتمام مراحل ارزیابی ، آسیب شناس گفتار نتایج را برای شما توضیح می دهد و با هم می توانید در مورد مدت زمانی که می توانید انتظار داشته باشید فرزندتان تحت معالجه قرار گیرد و فواصل زمانی بین جلسات ، صحبت کنید. طول و میزان درمان به میزان نیاز کودک ، نوع درمان و شدت مشکل لکنت بستگی دارد.

انتظار موفقیت

همانطور که برای رسیدن به اهداف مد نظر برای کودک خود با آسیب شناس گفتار همکاری می کنید ، معیارهای موفقیت خود را نیز تعیین کنید. برقراری ارتباط موثر و زندگی موفق با لکنت باید از مهمترین این معیارها باشند.

اهداف درمانی

لکنت درمانی برای کودکان معمولاً به معنای یادگیری راحت تر صحبت کردن و ایجاد احساسات و نگرش مثبت در مورد حرف زدن است. در نتیجه ، طول و نوع درمان بسته به نیاز فرزند شما بسیار متفاوت است.

لیستی از اهداف درمانی نمونه برای کودکان شامل موارد زیر است:

• کاهش دفعات لکنت زبان ؛
• کاهش تنش و مبارزه در لحظه های لکنت زبان ؛
• تلاش برای کاهش اجتناب از کلمات یا شرایط خاص ؛
• دانستن بیشتر درباره لکنت زبان
• استفاده از مهارت های ارتباطی موثر مانند تماس چشمی یا عبارت سازی.

همکاری با یک آسیب شناس گفتار که از دانش کافی در حوزه لکنت زبان برخوردار است ، به کودک شما کمک می کند تا با موفقیت و به خوبی صحبت کند.