دیسفازی چیست و چه تفاوتی با آفازی دارد ؟

تعریف

دیسفازی نوعی بیماری است که بر توانایی شما در تولید و درک زبان گفتار تأثیر می گذارد. دیسفازی همچنین می تواند باعث اختلال در خواندن ، نوشتن و حرکات اشاره بدن شود.

دیسفازی اغلب با سایر اختلالات اشتباه گرفته می شود. گاهی با دیس آرتریا که یک اختلال گفتاری است اشتباه گرفته می شود. همچنین ممکن است با دیسفاژی ، اشتباه گرفته شود که یک اختلال بلع است.

دیسفازی یک اختلال زبان است. این اختلال زمانی رخ می دهد که مناطقی از مغز که مسئول تبدیل افکار به زبان گفتار هستند آسیب دیده و نتوانند به درستی کار کنند. در نتیجه ، افراد مبتلا به دیسفازی اغلب در ارتباط کلامی مشکل دارند.

دیسفازی در اثر آسیب مغزی ایجاد می شود. سکته مغزی شایع ترین آسیب مغزی است که منجر به دیسفازی می شود. علل دیگر شامل عفونت ، آسیب به سر و تومور است.

چه عواملی باعث این مشکل می شود و چه کسی در معرض خطر است؟

دیسفازی زمانی اتفاق می افتد که مناطقی از مغز که مسئول تولید و درک زبان هستند آسیب دیده باشند. این آسیب می تواند توسط تعداد زیادی از مشکلات مختلف پزشکی ایجاد شود.

سکته مغزی شایعترین علت دیسفازی است. در طی سکته ، انسداد یا پارگی رگ های خونی مغز ، سلول ها را از خون و در نتیجه اکسیژن محروم می کند. وقتی سلول های مغزی برای مدت طولانی از اکسیژن محروم شوند ، ممکن است بمیرند.

برخی دیگر از دلایل شایع دیسفازی عبارتند از:

• عفونت ها
• صدمات شدید سر
• تومورهای مغزی
• بیماری های نورودژنراتیو ، مانند آلزایمر و پارکینسون
• حملات ایسکمیک گذرا (TIA)
• میگرن
• تشنج

برخی از دلایل دیسفازی مانند TIAها ، میگرن و تشنج فقط منجر به آسیب موقتی مغز می شوند. توانایی های زبانی پس از پایان حمله بازیابی می شوند.

در حالی که برخی از دلایل دیسفازی ، مانند آسیب به سر ، غیرقابل پیش بینی هستند ، سایر موارد ، مانند سکته ، عوامل خطر واضحی دارند. شامل:

• کلسترول بالا
• فشار خون بالا
• بیماری قلبی
• دیابت
• سبک زندگی کم تحرک

پرداختن به این موارد می تواند خطر ابتلا به سکته مغزی و در نتیجه خطر ابتلا به دیسفازی را کاهش دهد.

تفاوت بین دیسفازی و آفازی چیست؟

دیسفازی و آفازی دلایل و علائم یکسانی دارند. به گفته برخی منابع آفازی شدیدتر است و شامل از دست دادن کامل توانایی گفتار و درک مطلب است. از طرف دیگر ، دیسفازی فقط شامل اختلالات متوسط زبان است.

با این حال ، بسیاری از متخصصان و محققان بهداشت برای اشاره به اختلالات کامل و جزئی توانایی های زبان از این اصطلاحات به جای یکدیگر استفاده می کنند. آفازی اصطلاح ترجیحی در آمریکای شمالی است ، در حالی که دیسفازی ممکن است در سایر نقاط جهان رواج بیشتری داشته باشد.

انواع دیسفازی

انواع و زیرگروههای مختلفی برای دیسفازی وجود دارد. هر نوع با آسیب به ناحیه خاصی از مغز همراه است. با این حال ، در میان افراد مبتلا به دیسفازی ، تمایزات کمتری مشخص است. آسیب مغزی بندرت مشخص می شود.

انواع بیانی

دیسفازی بیانی بر گفتار و خروجی زبان تأثیر می گذارد. افرادی که دیسفازی بیانی دارند در تولید گفتار مشکل دارند و ممکن است آنچه را به آنها گفته می شود درک کنند. آنها معمولاً از مشکلات بیان خود آگاه هستند.

دیسفازی بروکا (که به آفازی بروکا نیز معروف است)

دیسفازی بروکا یکی از رایج ترین انواع دیسفازی است که شامل آسیب به بخشی از مغز است که به عنوان ناحیه بروکا شناخته می شود. منطقه بروکا مسئول تولید گفتار است. افراد مبتلا به دیسفازی بروکا در تشکیل کلمات و جملات بسیار مشکل دارند و ممکن است با دشواری صحبت کرده یا اصلاً صحبت نکنند. آنها در درک صحبت های دیگران ، بهتر از حرف زدن عمل می کنند.

دیسفازی ترانس کورتیکال (که به آن آفازی ترانس کورتیکال نیز گفته می شود)

دیسفازی ترانس کورتیکال کمتر شایع است. همچنین به عنوان دیسفازی انزوا نیز شناخته می شود و بر فیبرهای عصبی که اطلاعات را بین مراکز زبان مغز حمل می کنند و همچنین مراکز دیگری که جنبه های ظریف ارتباط را ادغام و پردازش می کنند ، تأثیر می گذارد. اینها شامل تن صدا ، احساسات و حالات چهره هستند.

سه نوع دیسفازی ترانس کورتیکال وجود دارد:

• دیسفازی حسی ترانس کورتیکال
• دیسفیازی حرکتی ترانس کورتیکال
• دیسفازی مخلوط ترانس کورتیکال

انواع دریافتی

دیسفازی دریافتی بر درک زبان تأثیر می گذارد. افرادی که دیسفاژی دریافتی دارند اغلب قادر به صحبت هستند ، اما بدون معنی حرف می زنند. آنها غالباً نمی دانند که دیگران آنها را درک نمی کنند.

دیسفازی ورنیکه (که به آفازی ورنیکه نیز معروف است)

دیسفازی ورنیکه شامل آسیب به بخشی از مغز به نام ناحیه ورنیکه است. منطقه ورنیکه به ما کمک می کند تا معنی کلمات و زبان را درک کنیم. افراد مبتلا به دیسفازی ورنیکه ممکن است بتوانند روان صحبت کنند ، اما استفاده آنها از کلمات و عبارات مزخرف یا بی ربط می تواند سخنان آنها را غیرقابل درک کند. همچنین ممکن است در درک زبان گفتار مشکل داشته باشند.

دیسفازی آنومیک (که به آفازی آنومیک نیز معروف است)

دیسفازی آنومیک نوع خفیف تری از دیسفازی است. افراد مبتلا به دیسفازی آنومیک در بازیابی کلمات خاص ، از جمله نام ها ، مشکل دارند. وقتی آنها یک کلمه را به خاطر نمی آورند ، ممکن است مکث کنند ، از حرکات بدن استفاده کنند یا یک کلمه عمومی یا کلمه نزدیک به آن را جایگزین کنند.

دیسفازی رسانشی (به عنوان آفازی رسانشی نیز شناخته می شود)

دیسفازی رسانشی یکی از نادرترین انواع دیسفازی است. افراد مبتلا به دیسفازی رسانشی می توانند گفتار را درک کنند و تولید کنند ، اما ممکن است در تکرار آن مشکل داشته باشند.

نوع گلوبال

دیسفازی گلوبال (که به آن آفازی گلوبال نیز گفته می شود) در اثر آسیب گسترده به مراکز زبان در مغز ایجاد می شود. افراد مبتلا به دیسفازی گلوبال در بیان و درک زبان بسیار مشکل دارند.

پیشنهاد می کنم حتما مطالعه کنید : اختلالات شنوایی و گفتاری چه هستند ؟

علائم دیسفازی

افراد مبتلا به دیسفازی ممکن است در استفاده یا درک گفتار دچار مشکل شوند. علائم به محل و شدت آسیب مغزی بستگی دارد.

• علائم تولید گفتار عبارتند از:
• تلاش برای یافتن کلمات (آنومی)
• صحبت کردن آرام یا با سختی زیاد
• صحبت با تک کلمات یا عبارات کوتاه
• حذف کلمات کوچک (گفتار تلگرافی)
• اشتباهات دستوری
• مخلوط کردن ترتیب کلمات
• جایگزین کردن کلمات یا اصوات
• استفاده از کلمات بی معنی
• روان صحبت کردن اما بدون معنی

علائم درک گفتار عبارتند از:

• تلاش برای درک گفتار
• زمان اضافی برای درک گفتار
• پاسخ نادرست به سوالات ساده
• مشکل در درک دستور زبان پیچیده
• مشکل در درک گفتار سریع
• برداشت غلط از معنا
• عدم آگاهی از خطاها

افراد مبتلا به دیسفازی ممکن است مشکلات دیگری نیز داشته باشند ، به خصوص در خواندن و نوشتن.

چگونه تشخیص داده می شود

دیسفازی اغلب به طور ناگهانی ظاهر می شود - به عنوان مثال ، در پی آسیب دیدگی سر. وقتی بدون دلیل واضحی ظاهر شود ، معمولاً نشانه بیماری دیگری مانند سکته یا تومور مغزی است. اگر علائم دیسفازی را تجربه کردید ، باید در اسرع وقت با پزشک خود صحبت کنید.

پزشک شما ممکن است برخی از آزمایشات زیر یا همه آنها را بررسی کنید:

• معاینه فیزیکی
• تست عصبی
• تست توانایی های دیگر مانند رفلکس ها ، قدرت و احساس
• تست تصویربرداری ، مانند اسکن MRI
• بررسی گفتار - زبان

به خاطر داشته باشید که ممکن است پزشک از اصطلاح "آفازی" برای اشاره به علائم استفاده کند.

گزینه های درمان

در موارد خفیف دیسفازی ، مهارت های زبانی ممکن است بدون درمان بهبود یابد. با این حال ، بیشتر اوقات ، گفتار و زبان درمانی برای توسعه مجدد مهارت های زبانی استفاده می شود.

گفتاردرمانی و زبان درمانی بر این هستند که به افراد مبتلا به دیسفازی کمک کنند زبان و گفتار خود را تا حد ممکن به دست آورند و در عین حال به آنها در یادگیری نحوه استفاده از تکنیک های جبرانی و سایر روش های ارتباطی کمک می کنند.

آینده این مشکل چه می شود؟

اگرچه پیشرفت های چشمگیری می تواند انجام شود ، اما بازگرداندن توانایی های ارتباطی کامل پس از آسیب مغزی همیشه امکان پذیر نیست. درمان زمانی موثر است که در اسرع وقت پس از سکته مغزی یا آسیب دیدگی رخ دهد ، بنابراین به محض بروز علائم با پزشک خود صحبت کنید.

برای دریافت مشاوره رایگان در مورد دیسفازی و آفازی و رزرو وقت می توانید با شماره های 09362020364، 02166013282 و یا شماره واتساپ 09364904632 تماس حاصل فرمایید‌. کلینیک رسش همیشه پاسخگو و در کنار شما می باشد.