کدام قسمت از مغز مسئول کنترل گفتار است ؟

چه بخشی از مغز گفتار را کنترل می کند: چندین قسمت از مخچه

مغز شما تقریباً در مورد کلیه عملکردهای بدن و تفسیر اطلاعات حسی از جهان پیرامون شما مسئول است.

مغز شما قسمتهای زیادی دارد اما گفتار در درجه اول توسط بزرگترین قسمت مغز ، مخچه کنترل می شود.

مخچه را می توان به دو قسمت که نیم کره نامیده می شوند تقسیم کرد که توسط دسته ای از فیبرهای عصبی به نام جسم پینه ای به هم متصل می شوند.

گفتار شما به طور معمول در سمت چپ مخچه شما اداره می شود. گرچه در حدود یک سوم از افراد که چپ دست هستند ، گفتار ممکن است توسط سمت راست کنترل شود.

قسمت هایی از مغز درگیر گفتار است

در دهه های اخیر ، تحقیقات بسیار زیادی در مورد پردازش زبان در مغز رخ داده است. اکنون به طور کلی پذیرفته شده است که کنترل گفتار بخشی از یک شبکه پیچیده در مغز است.

شکل گیری گفتار به فرایندهای مختلفی نیاز دارد ، از قرار دادن افکار در کلمات گرفته تا تشکیل یک جمله قابل فهم و سپس ایجاد حرکت در دهان برای ایجاد صداهای صحیح.

مناطق مختلفی از مغز شناخته شده است که در گفتار نقش دارند:

مخچه

هر نیمکره مخ را همچنین می توان به قسمت هایی موسوم به لوب تقسیم کرد که شامل لوب های پیشانی ، جداری ، گیجگاهی و پس سری هستند.

لوب های واقع در جلو و کنار مغز شما ، لوب های پیشانی و لوب های گیجگاهی در شکل گیری و درک گفتار نقش دارند.

منطقه بروکا

ناحیه بروکا در قسمت جلویی نیمکره چپ مغز شما واقع شده است. این قسمت نقش مهمی در تبدیل ایده ها و افکار شما به کلمات گفتاری واقعی دارد. منطقه بروکا دقیقاً قبل از صحبت کردن بیشترین فعالیت را دارد.

منطقه بروکا همچنین به انتقال اطلاعات به قسمت دیگری از مغز شما به نام کرتکس حرکتی کمک می کند که حرکات دهان شما را کنترل می کند. نام آن از نام پزشک فرانسوی ، پیر پل بروکا ، گرفته شده است که در سال 1861 این ناحیه مغز را کشف کرد.

حتما مطالعه کنید : 7 نکته برای کمک به درمان لیسپ

منطقه ورنیکه

منطقه ورنیکه عمدتا در درک و پردازش گفتار و زبان نوشتار نقش دارد. منطقه ورنیکه اولین بار توسط کارل ورنیکه در سال 1876 کشف شد. این منطقه در لوب گیجگاهی ، درست پشت گوش شما قرار دارد. لوب گیجگاهی منطقه ای است که صدا در آن پردازش می شود.

آرکوئیت فاسیلوس

آرکوئیت فاسیلوس (arcuate fasciculus) دسته ای از اعصاب است که منطقه ورنیکه و بروکا را به هم متصل می کند. این قسمت به شما کمک می کند کلمات را شکل دهید ، واضح صحبت کنید و مفاهیم را به شکل زبان درک کنید.

مخچه

مخچه در پشت مغز شما قرار دارد و در هماهنگی حرکات ارادی عضلانی مانند باز و بسته شدن دهان ، حرکت دادن بازوها و پاها ، صاف ایستادن و حفظ تعادل نقش دارد. همچنین پردازش زبان را کنترل می کند.

مروری که در مجله ژورنال آمریکایی Speech-Language Pathology منتشر شده است نشان می دهد که مخچه در واقع برای پردازش زبان از آنچه تصور می شد مهم تر است.

کرتکس حرکتی

برای صحبت واضح ، باید عضلات دهان ، زبان و گلو را حرکت دهید. اینجاست که کرتکس موتور به کار می رود.

کرتکس حرکتی که در لوب پیشانی قرار دارد ، اطلاعات را از ناحیه بروکا گرفته و به عضلات صورت ، دهان ، زبان ، لب ها و گلو می گوید که چگونه باید برای ایجاد گفتار حرکت کنند.

آسیب مغزی و گفتاری

چه اتفاقی می افتد اگر یک یا چند قسمت از موارد نامبرده معیوب شده ، آسیب دیده یا غیرطبیعی باشند؟

اگر در گفتار یا درک گفتار مشکلی دارید ، این وضعیتی به نام آفازی است. اگر در کنار هم قرار دادن حرکات صحیح عضلانی لازم برای تولید گفتار مشکل دارید ، این مشکل آپراکسی نامیده می شود.

آفازی و آپراکسی اغلب در اثر سکته مغزی یا ضربه به مغز ایجاد می شوند ، معمولاً زمانی که سمت چپ مغز تحت تأثیر قرار می گیرد. سایر علل کمتر شایع ، شامل تومورهای مغزی و عفونت ها هستند.

علائم آفازی یا آپراکسی به محل آسیب در مغز و شدت آسیب بستگی دارد. این علائم عبارتند از:

آهسته صحبت کردن یا کلمات مبهم

اگر ناحیه بروکا آسیب دیده باشد ، ممکن است تولید صداهای گفتاری برای فرد دشوار شود یا ممکن است خیلی آهسته صحبت کرده و کلمات خود را به زبان بیاورد. گفتار اغلب به جملات کوتاه کمتر از چهار کلمه محدود می شود. به این حالت آفازی بروکا یا آفازی نا روان گفته می شود.

علت دیگر این است که سکته یا آسیب، به مناطقی از مغز که حرکات عضلات دهان یا زبان را کنترل می کنند آسیب برساند.

صحبت با جملات طولانی و بی معنی

صدمه به منطقه ورنیکه ممکن است باعث شود فرد کلمات بی معنی بسازد یا با جملاتی طولانی صحبت کند که معنایی ندارند. همچنین ممکن است فرد متوجه نشود که دیگران نمی توانند او را درک کنند. این حالت آفازی ورنیکه یا آفازی روان نامیده می شود.

عدم امکان تکرار کلماتی که اخیراً شنیده شده اند

اگر آرکوئیت فاسیلوس، دسته اعصابی که ناحیه بروکا و ناحیه ورنیکه را به هم متصل می کنند ، آسیب ببیند ، ممکن است فرد نتواند صحبتی که تازه شنیده است را تکرار کند. به این حالت آفازی رسانایی گفته می شود.

حتما مطالعه کنید : اختلال زبان، نشانه ها، علائم و درمان

ناتوانی عمومی در صحبت و درک زبان

آسیب گسترده به مراکز زبان مغز می تواند منجر به آفازی گلوبال شود. بیان و درک زبان برای افراد مبتلا به آفازی گلوبال بسیار دشوار خواهد بود.

افراد مبتلا به بیماری های نورودژنراتیو ، مانند بیماری آلزایمر ، اغلب با گذشت زمان به آرامی از دست دادن گفتار را تجربه می کنند. به این حالت آفازی پیشرونده اولیه (PPA) گفته می شود.

PPA بیماری آلزایمر نیست اما می تواند نشانه ای از بیماری آلزایمر باشد. PPA همچنین می تواند یک اختلال جدا و بدون علائم دیگر بیماری آلزایمر باشد. برخی از افراد مبتلا به PPA حافظه طبیعی دارند و می توانند فعالیت های سرگرم کننده را ادامه دهند و حتی گاهی اوقات کار کنند.

برخلاف آفازی که ناشی از سکته پ یا ضربه مغزی است ، PPA ناشی از زوال آهسته یک یا چند قسمت از مغز است که در گفتار و زبان استفاده می شوند.

خلاصه

گفتار متکی به فعال شدن مناطق مختلفی از مغز است که با هم همکاری می کنند.

ناحیه بروکا و ناحیه ورنیکه از اجزای اصلی مغز هستند که در گفتار نقش دارند ، اما سایر قسمت های مغز نیز نقش مهمی در هماهنگی عضلات دهان برای ایجاد کلمات گفتاری دارند. برای بیشتر افراد ، فعالیت مغزی مرتبط با گفتار در سمت چپ مغز اتفاق می افتد.

معیوب شدن یا آسیب به هر یک از این قسمت ها می تواند منجر به مشکلات گفتاری شود که تحت عنوان آفازی یا آپراکسی شناخته می شوند. گفتاردرمانی اغلب برای افرادی که دچار این مشکل هستند مفید است. اگرچه بازیابی توانایی های گفتاری کامل پس از آسیب مغزی همیشه امکان پذیر نیست ، اما می توان پیشرفت هایی انجام داد.