آشنایی کامل با مهارتها و اختلالات ارتباطی و روشهای درمان
اختلالات ارتباطی چیست
اختلالات ارتباطی می تواند بر چگونگی دریافت ، ارسال ، پردازش و درک مفاهیم توسط فرد تأثیر بگذارد. آنها همچنین می توانند مهارت های گفتاری و زبانی را ضعیف کنند ، یا توانایی شنیدن و درک پیام ها را مختل کنند. انواع مختلفی از اختلالات ارتباطی وجود دارد.
انواع اختلالات ارتباطی
اختلالات ارتباطی از چند طریق گروه بندی می شوند. اختلالات زبان بیانی صحبت کردن را دشوار می کند. اختلالات ترکیبی زبانی-دریافتی ، درک زبان و گفتار را دشوار می کنند.
اختلالات گفتاری بر صدای شما تأثیر می گذارند. آنها عبارتند از:
- اختلال تولید گفتار: تغییر یا جایگزینی کلمات به گونه ای که درک پیام ها دشوارتر باشد
- اختلال روان بودن: صحبت با سرعت یا ریتم نامنظم
- اختلال صدا: داشتن صدای بلند ، حجم صدا یا طول سخنرانی غیرطبیعی
اختلالات زبانی بر نحوه استفاده از گفتار یا نوشتار تأثیر می گذارند. آنها عبارتند از:
- اختلالات شکل گیری زبان ، که بر موارد زیر تاثیر می گذارند:
- واج شناسی یا فونولوژی (اصواتی که سیستم های زبانی را تشکیل می دهند)
- ریخت شناسی یا مورفولوژی (ساختار و ساختار کلمات)
- دستور نحو (چگونه جملات شکل می گیرند)
- اختلالات مفهموم زبان ، که بر معناشناسی (معنای کلمات و جملات) تأثیر می گذارند
- اختلالات عملکرد زبان ، که بر عملگرایی تأثیر می گذارد (استفاده از پیام های مناسب اجتماعی)
حتما مطالعه کنید : اشنایی کامل با اختلال زبان دریافتی
اختلالات شنوایی توانایی استفاده از گفتار و یا زبان را مختل می کنند. فرد مبتلا به اختلال شنوایی را می توان در برابر صداهای سخت ناشنوا توصیف کرد. ناشنوایان نمی توانند به شنوایی به عنوان منبع اصلی ارتباط اعتماد کنند. افرادی که مشکل شنوایی دارند می توانند هنگام برقراری ارتباط فقط از شنوایی استفاده محدود کنند.
اختلالات پردازش مرکزی بر چگونگی تجزیه و تحلیل و استفاده از سیگنال های شنوایی توسط فرد تأثیر می گذارد.
چه عواملی باعث اختلالات ارتباطی می شوند؟
در بسیاری از موارد ، علل اختلالات ارتباطی مشخص نیست.
اختلالات ارتباطی می توانند مشکلات رشدی یا اکتسابی باشند. علل آنها عبارتند از:
- رشد غیر طبیعی مغز
- قرار گرفتن در معرض سو مصرف مواد یا سموم قبل از تولد
- شکاف لب یا کام
- عوامل ژنتیکی
- صدمات مغزی
- اختلالات عصبی
- سکته های مغزی
- تومور در منطقه ای که برای ارتباطات استفاده می شود
چه کسی در خطر اختلالات ارتباطی است؟
اختلالات ارتباطی در کودکان شایع است. براساس موسسه ملی ناشنوایی و سایر بیماری های ارتباطی (NIDCD) ، 8 تا 9 درصد کودکان خردسال دارای اختلال صدای گفتار هستند. این میزان برای کودکان کلاس اول به 5 درصد کاهش می یابد.
اختلالات ارتباطی در بزرگسالان نیز شایع است. در ایالات متحده ، حدود 7.5 میلیون نفر در استفاده از صدای خود مشکل دارند. علاوه بر این ، بین 6 تا 8 میلیون نفر از نوعی بیماری زبانی رنج می برند.
بیماران مبتلا به آسیب های مغزی بیشتر در معرض ابتلا به این اختلالات هستند. با این حال ، بسیاری از مشکلات خود به خود رخ می دهند. این می تواند شامل شروع آفازی باشد که همان عدم توانایی استفاده یا درک زبان است. نزدیک به یک میلیون نفر در ایالات متحده این بیماری را دارند.
علائم اختلالات ارتباطی چیست؟
علائم به نوع و علت اختلال بستگی دارد. آنها می توانند شامل موارد زیر باشند:
- اصوات تکراری
- استفاده نادرست از کلمات
- ناتوانی در برقراری ارتباط به روشی قابل درک
- عدم توانایی درک پیام ها
حتما مطالعه کنید : آشنایی کامل با دیس آرتریا (گفتار فلجی) ، علل و درمان آن
تشخیص اختلالات ارتباطی
تشخیص دقیق ممکن است نیاز به چندین متخصص داشته باشد. پزشکان خانواده ، متخصصین مغز و اعصاب و آسیب شناسان گفتار زبان ممکن است آزمایشاتی را انجام دهند. آزمایشات معمول شامل:
- معاینه فیزیکی کامل
- تست روان سنجی مهارتهای استدلال و تفکر
- تست های گفتار و زبان
- تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI)
- اسکن توموگرافی کامپیوتری
- معاینه روانپزشکی
درمان اختلالات ارتباطی
بیشتر افراد مبتلا به اختلالات ارتباطی از گفتار درمانی بهره مند می شوند. درمان به نوع و شدت اختلال بستگی دارد. در ابتدا می توان علل اساسی مانند عفونت ها را درمان کرد.
برای کودکان ، بهتر است درمان را هر چه زودتر شروع کنید. یک آسیب شناس گفتار زبان می تواند به بیماران در ایجاد نقاط قوت کمک کند. درمان می تواند شامل تکنیک های درمانی برای بهبود مهارت های ضعیف باشد. اشکال جایگزین ارتباطی مانند زبان اشاره را نیز می توان فرا گرفت.
گروه درمانی می تواند به بیماران اجازه دهد مهارت های خود را در یک محیط امن آزمایش کنند. مشارکت خانواده معمولاً تشویق می شود.
اقدامات بعد از تشخیص
عوامل مختلفی می توانند میزان تغییر را محدود کنند ، از جمله علت و درجه اختلال. برای کودکان ، حمایت مشترک والدین ، معلمان و متخصصان گفتار و زبان می تواند مفید باشد. برای بزرگسالان ، انگیزه شخصی می تواند مهم باشد.
پیشگیری
هیچ روش خاصی برای جلوگیری از اختلالات ارتباطی وجود ندارد. اجتناب از عوامل خطر شناخته شده ، مانند هر چیزی که ممکن است باعث آسیب به مغز شود ، می تواند کمک کند ، همچنین می توان خطر سکته مغزی را با داشتن سبک زندگی سالم کاهش داد.
بسیاری از اختلالات ارتباطی بدون دلایل مشخص شناخته می شوند.
وقتی مشكلات ارتباطی در كودكان مشكوك است ، باید در اسرع وقت شناسایی شوند.
برای دریافت مشاوره رایگان برای مهارتها و اختلالات ارتباطی و رزرو وقت می توانید با شماره های 09362020364، 02166013282 و یا شماره واتساپ 09364904632 تماس حاصل فرمایید. کلینیک رسش همیشه درکنار شما و پاسخگوی شما هستیم.
منبع محتوا : Healthline