دیستونی، اختلال سیستم عصبی است که باعث انقباضات غیرقابل کنترل عضلانی می‌شود؛ به این معنی که عضلات بیمار بدون تلاش برای انجام این کار، منقبض می‌شوند. اگرچه دیستونی بر عضلات تأثیر می‌گذارد، اما درواقع مشکلی در مغز یا قسمت دیگری از سیستم عصبی شما است.

آسيب مغزی، آسیبی است که باعث تخریب یا وخامت سلول‌های مغزی می‌شود. این آسیب می‌تواند در پی صدمه تروماتیک، مانند سقوط یا تصادف رانندگی، یا صدمه اکتسابی غیرتروماتیک، مانند سکته مغزی، رخ دهد. مغز نمی‌تواند آسیب‌های وارده بر خود را مانند بریدگی‌ها یا سایر آسیب‌های بدن به‌طور کامل ترمیم ‌کند. بنابراین ریکاوری و بازگشت به عملکرد پس از آسیب مغزی به علت آسیب و علائم فرد بستگی دارد.

آتروفی سیستم چندگانه (MSA) بیماری عصبی نادری است که باعث تخریب برخی نواحی مغز می‌شود. با گذشت زمان، توانایی‌ها و عملکردهای اداره‌شده توسط این نواحی مغز مختل می‌شوند. این بیماری درنهایت کشنده است.

سندرم جدا شده بالینی (CIS) اولین دوره (اپیزود) علائم عصبی است که حداقل 24 ساعت طول می‌کشد. اگرچه برخی از افراد هرگز علائم عصبی دیگری را تجربه نمی‌کنند، اما در برخی دیگر، این سندروم می‌تواند اولین نشانه‌ از آنچه بعداً به مولتیپل اسکلروزیس (ام‌اس) تبدیل می‌شود، باشد

سکته مغزی یکی از شرایط اورژانسی و تهدیدکننده زندگی است که نیاز به درمان فوری و تخصصی دارد. این وضعیت زمانی رخ می‌دهد که جریان خون به قسمتی از مغز قطع یا کاهش یابد، که می‌تواند منجر به آسیب‌های دائمی مغزی یا حتی مرگ شود.

سندرم گیلن باره اختلالی عصبی است که در آن سیستم ایمنی بدن به سیستم عصبی محیطی حمله می‌کند. شروع سندرم گیلن باره می‌تواند کاملاً ناگهانی و غیرمنتظره باشد و نیاز به بستری فوری دارد.

در کاردرمانی تشنج، کاردرمانگر علائم را ردیابی کرده و محیط خانه را تغییر میدهد تا خطر آسیب را کاهش دهد، یا راه‌های جایگزینی را برای بازی کردن، لباس پوشیدن یا حمام کردن کودک پیشنهاد کند تا ضمن کاهش احتمال آسیب، استقلال خود را حفظ کند.

توانبخشی عصبی به افراد مبتلا به بیماری‌های مختلف، آسیب‌ها یا اختلالات سیستم عصبی کمک می‌کند. هدف آن بازیابی سلامت، استقلال و عملکرد تا حد امکان با استفاده از بهترین استراتژی‌های توانبخشی است.

ام اس (مولتیپل اسکلروزیس) اختلالی ناتوان‌کننده است که روی سیستم عصبی مرکزی (مغز و نخاع) تأثیر می‌گذارد و باعث ایجاد مشکلات ارتباطی بین مغز و سایر قسمت‌های بدن می‌شود.

کار درمانی آلزایمر با استفاده از روش‌های مختلف به بیماران مبتلا به آلزایمر کمک می‌کند به ارتقاء سلامتی، درمان ناتوانی، حفظ توانایی‌ها و اعمال تغییرات بپردازند. هدف اصلی کاردرمانی آلزایمر کمک به بیماران مبتلا به زوال عقل، جهت حفظ استقلال جسمانی و عملکردی آن‌ها است.

گفتار درمانی برای زوال عقل (دمانس) و آلزایمر می‌تواند به فرد کمک کند تا مهارت‌های خود را تا حد ممکن حفظ کند. تمرین ذهن در درمان می‌تواند به فرد در حفظ گفتار، حافظه، تغذیه و غیره کمک کند.

کاردرمانی یک گام اساسی در مسیر بهبودی بیماران پس از سکته مغزی است. افرادی که توانایی انجام کارهای روزانه مانند حفظ تعادل، تمرکز، به یاد آوردن اطلاعات و حتی برداشتن یک شی را از دست می‌دهند، برای یادگیری مجدد این حرکات به تخصص کاردرمانگر نیاز دارند.