کاردرمانی در نوزادان نارس و بخش مراقبت های ویژه

نوزادانی که در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان (NICU) تحت مراقبت قرار می‌گیرند نیازهای پیچیده‌ای دارند. به همین دلیل است که پزشکان نه تنها بیماری‌های آن‌ها را درمان می‌کنند، بلکه به پیشرفت عاطفی و رشد آن‌ها نیز کمک می‌کنند.

کاردرمانی نوزادان نارس و بیمار نقشی حیاتی در حمایت از رشد آنها دارد.  کاردرمانگران با نوزادان و والدین یا مراقبان آن‌ها کار می‌کنند تا به رشد و شکوفایی نوزادان کمک کنند.

کاردرمانی نوزادان چیست؟

کاردرمانی کودکان به آنها کمک می‌کند تا یاد بگیرند که چگونه کارهای مربوط به زندگی روزمره را بهتر انجام دهند. برای نوزادان، کاردرمانی به معنای یادگیری مهارت‌های لازم برای فعالیت‌هایی مانند تغذیه، حمام کردن، خوابیدن و تحرک است.

به‌دلیل نیازهای پزشکی، نوزادان در بخش مراقبت‌های ویژه گاهی‌اوقات نمی‌توانند از چیزهای ساده مانند لمس والدین لذت ببرند. همچنین ممکن است استرس ناشی از اعمال، نورها و صداها در بخش مراقبت‌های ویژه را تجربه کنند. کاردرمانی به نوزادان کمک می‌کند تا در طول مدتی که در این بخش بستری هستند، بهتر با شرایط کنار بیایند. کاردرمانگران همچنین به والدین و مراقبان کمک می‌کنند و به آن‌ها در مورد روش‌های حمایت از نوزادی که زود به دنیا آمده یا بیمار است، آموزش‌هایی ارائه می‌کنند. درمانگران تجربیات حسی مثبتی را مانند تماس پوست به پوست والدین و نوزاد را ارائه می‌دهند. آن‌ها همچنین از انواع دیگر لمس آرام‌بخش، ازجمله دست زدن به آرامی و ماساژ، درصورت لزوم استفاده می‌کنند.

کاردرمانی نوزادان در چه مواردی بکار می رود؟

کاردرمانی می‌تواند به نوزادان مبتلا به انواع بیماری‌های پزشکی ازجمله موارد زیر خدمات ارائه کند:

• نارس بودن
• عدم رشد (عدم افزایش وزن)
• شکاف لب یا کام
• مایع در مغز (هیدروسفالی)
• بیماری‌هایی که در بدو تولد وجود دارند و روی صورت، اندام‌ها، بینایی یا شنوایی تأثیر می‌گذارند

کاردرمانگر نوزاد نارس چه خدماتی ارائه می‌دهد؟

درمان کودک به گونه‌ای شخصی‌سازی می‌شود که دقیقاً به آنچه نیاز دارد رسیدگی شود. هدف از درمان، کمک به نوزادان برای کسب مهارت‌های رشد در طول فعالیت‌های روزمره است.

کاردرمانگران روی فعالیت‌هایی کار می‌کنند که رشد سیستم عصبی مرکزی، حرکت، افزایش وزن و مهارت‌های حرکتی را تقویت می‌کنند. توسعه این مهارت‌ها به کودک شما کمک می‌کند زودتر و سالم‌تر بیمارستان را ترک کند.

کاردرمانی نوزادان برای نوزادان، والدین و سایر مراقبین در بخش مراقبت‌های ویژه و فراتر از آن مفید است. بسته به سن، شرایط و نیازهای فرزندتان، این مراقبت ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• یادگیری تکنیک‌ها و موقعیت‌های تغذیه
• آموزش ماساژ تا به کودکتان کمک کند آرام شود و به لمس مثبت پاسخ دهد
• مراقبت از تماس پوست با پوست برای تقویت پیوند با مراقبین
• تمرین کنترل حرکتی (مانند حرکت دست به دهان)
• رشد حسی
• آموزش تکنیک‌هایی که به راحتی کودک شما کمک می‌کنند

نقش کاردرمانی در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان

کاردرمانی در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان (NICU) نقشی حیاتی در حمایت از رشد نوزادان نارس و بیمار دارد. این نقش از طریق دانش تخصصی کاردرمانگران در زمینه رشد، عملکرد حسی و عصبی، و نیازهای روانی و محیطی نوزادان ایفا می‌شود. کاردرمانگران با بهره‌گیری از رویکرد علمی و شواهد مبتنی بر تحقیق، به کمک خانواده‌ها و تیم درمانی، تلاش می‌کنند تا شرایطی را فراهم کنند که نوزادان بتوانند به طور بهینه رشد کنند.

هدف اصلی کاردرمانی در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان تقویت رشد فیزیولوژیکی و شناختی نوزادان از طریق ایجاد محیطی مناسب و آموزش خانواده‌ها است. این کار با تنظیم محیط فیزیکی برای حمایت از رشد بدن نوزاد آغاز می‌شود. به عنوان مثال، کاردرمانگران به تنظیم دما، نور و صداهای موجود در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان توجه می‌کنند تا این عوامل بر رشد مغز نوزاد تأثیر منفی نداشته باشند. همچنین، کاردرمانگران از طریق فعالیت‌های متناسب با سن نوزاد، به تسهیل رشد عضلانی و عصبی نوزاد کمک می‌کنند و به خانواده‌ها آموزش می‌دهند که چگونه پس از ترخیص از بیمارستان به مراقبت مؤثر از کودک خود بپردازند.

اهداف کاردرمانی در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان

کاردرمانگران در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان اهداف خود را به چند حوزه اصلی تقسیم می‌کنند که شامل موارد زیر هستند:

• ایجاد محیط مناسب برای رشد. محیط فیزیکی و حسی بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان باید به گونه‌ای تنظیم شود که بهبود و رشد نوزاد را تسهیل کند. این تنظیمات شامل تنظیم دما، نور و صداها است تا از تحریک بیش‌ازحد نوزاد جلوگیری شود و رشد او به شکل طبیعی پیش رود. کاهش درد و استرس از جمله اهداف دیگر در این زمینه است.
• رشد عصبی. کاردرمانگران از فعالیت‌های متناسب با رشد مغز استفاده می‌کنند تا به نوزادان کمک کنند توانایی‌های شناختی و حسی خود را توسعه دهند. برای مثال، آن‌ها با استفاده از موقعیت‌های خاص بدن نوزاد به او کمک می‌کنند تا بتواند به راحتی بدن خود را کنترل کرده و خودتنظیمی را یاد بگیرد.
• رشد عضلانی. در این بخش، کاردرمانگران فعالیت‌هایی را طراحی می‌کنند که به تقویت عضلات نوزاد کمک می‌کند. این کار با استفاده از تکنیک‌های خاصی انجام می‌شود که از بروز بدشکلی‌های احتمالی جلوگیری کرده و نوزادان را به توسعه توانایی‌های حرکتی خود هدایت می‌کند.
• سیستم حسی. کاردرمانگران به رشد سیستم حسی نوزاد اهمیت زیادی می‌دهند. سیستم حسی شامل نحوه تفسیر اطلاعات از محیط توسط نوزاد است. آن‌ها با فعالیت‌های متناسب با سن نوزاد، سعی در بهبود توانایی‌های حسی او دارند تا نوزاد بتواند بهتر از حواس خود استفاده کند.
• آموزش و حمایت خانواده. آموزش والدین و حمایت روانی از آن‌ها در مراحل اولیه مراقبت از نوزادان، یکی از اولویت‌های اصلی کاردرمانی است. این آموزش شامل مهارت‌هایی مانند تعویض پوشک، حمام کردن و تغذیه نوزاد می‌شود. کاردرمانگران با ارائه این آموزش‌ها، به والدین کمک می‌کنند تا اعتماد به نفس بیشتری در مراقبت از نوزاد خود پس از ترخیص از بیمارستان داشته باشند.
• فعالیت‌های روزمره زندگی. کاردرمانگران بر آموزش فعالیت‌های روزمره به والدین و نوزادان تمرکز دارند. این فعالیت‌ها شامل مهارت‌های مراقبتی روزانه مانند تغذیه و خوابیدن است. در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان، این فعالیت‌ها معمولاً توسط متخصصان انجام می‌شود، اما کاردرمانگران به والدین یاد می‌دهند چگونه این مهارت‌ها را پس از ترخیص از بیمارستان به‌درستی انجام دهند.
• تغذیه و رشد دهانی. کاردرمانگران به توسعه ماهیچه‌های دهانی نوزادان کمک می‌کنند تا آن‌ها بتوانند به درستی تغذیه کنند. همچنین، آن‌ها به والدین یاد می‌دهند چگونه تغذیه نوزاد را مدیریت کنند تا نوزاد بتواند به خوبی از این مهارت‌ها استفاده کند.
• خواب. یکی دیگر از جنبه‌های کاردرمانی در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان، کمک به بهبود الگوهای خواب نوزادان است. کاردرمانگران به والدین یاد می‌دهند چگونه محیط خواب مناسب برای نوزاد خود فراهم کنند تا نوزاد به‌درستی استراحت کند و از خطرات احتمالی در هنگام خواب در امان باشد.
• بازی و تعامل. بازی یکی از بخش‌های مهم رشد نوزاد است. کاردرمانگران به نوزادان کمک می‌کنند تا از طریق بازی با محیط اطراف خود تعامل کنند و مهارت‌های رشدی متناسب با سن خود را بهبود دهند.

کاردرمانی در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان نه تنها به رشد جسمی و شناختی نوزادان نارس کمک می‌کند، بلکه به والدین این فرصت را می‌دهد تا با دریافت آموزش‌های لازم، به بهترین شکل از فرزندان خود مراقبت کنند و آن‌ها را در روند رشد یاری دهند.

جمع‌بندی

کاردرمانی برای کودکان نارس نقش مهمی در بهبود رشد و توسعه آنان دارد. این نوع درمان بر حمایت از رشد فیزیکی، شناختی و حسی کودک تمرکز دارد تا مشکلاتی که به دلیل نارس بودن به وجود آمده است، برطرف شود. کاردرمانگران از طریق فعالیت‌های متناسب با سن، به بهبود توانایی‌های حرکتی، حسی و شناختی کودک کمک می‌کنند. همچنین، این درمان به خانواده‌ها آموزش می‌دهد که چگونه با چالش‌های ناشی از نارس بودن کودک خود برخورد کنند و از او به بهترین شکل مراقبت کنند.

کاردرمانی با ارائه محیط‌های مناسب رشد، تقویت عضلات، و کمک به خودتنظیمی کودک، شرایطی را برای بهبود سریع‌تر و بهتر کودک فراهم می‌کند. در کنار آن، آموزش والدین در مورد مراقبت‌های روزانه مانند تغذیه، خواب و بازی به اعتماد به نفس و آمادگی آنان برای مدیریت بهتر کودک پس از ترخیص از بیمارستان کمک می‌کند.

در مجموع، کاردرمانی در بهبود کیفیت زندگی کودکان نارس و تسهیل روند رشد آنان، چه در بیمارستان و چه در خانه، نقش بسیار مؤثری ایفا می‌کند.

 منابع

childrenscolorado.org

handtohold.org