علائم ام اس خوش خیم (خفیف ) و راه های درمان آن

آنچه باید در مورد ام اس خوش خیم (خفیف ) بدانید

مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری طولانی مدت است که باعث می شود سیستم ایمنی بدن به سیستم عصبی مرکزی (CNS) حمله کند. این بیماری با پیشرفتش ، به طور دائمی به سلول های عصبی مغز و نخاع آسیب می رساند. این حالت ارتباط مغز شما با بقیه بدن را مختل می کند که به معنای تغییر در نحوه حرکت و عملکرد بدن شما است و منجر به علائمی مانند موارد زیر می شود:

• لرزش
• بی حسی
• سرگیجه
• سختی در راه رفتن
• مشکل بینایی
• مشکلات مثانه

هیچ درمانی برای بیماری ام اس وجود ندارد ، اما MS خوش خیم خفیف ترین شکل این بیماری است.

تنها چیزی که در مورد افراد مبتلا به ام اس یکسان است این است که همه آنها می خواهند به صورت نرمال زندگی کنند،در این فیلم به صورت کامل در مورد علائم ام اس صحبت شده است پیشنهاد می کنم تا آخر تماشا کنید.

ام اس خوش خیم یعنی چه؟

متخصصان مغز و اعصاب یا پزشكانی كه بر روی مغز و سیستم عصبی مطالعه می كنند ، زمانی ام اس شما را خفیف یا خوش خیم می نامند که بعد از چندین سال ابتلا به ام اس ، بیشتر توانایی بدن خود را حفظ کرده باشید.

فقط حدود 5٪ تا 10٪ مبتلایان به ام اس این نوع از بیماری را دارند ، اما مدتی طول می کشد تا به یک تشخیص رسمی برسید.

پیشنهاد می کنم حتما مطالعه کنید :

ام اس در مردان (علائم، عوامل خطر و درمان این بیماری)

ام اس خفیف چگونه تشخیص داده می شود؟

بیماری ام اس خوش خیم نوعی بیماری ام اس عود کننده-فروکش کننده است. نوعی از بیماری است که در آن علائم جدید یا عود کننده بسیار خفیف هستند و یا برای مدت طولانی شعله ور نمی شوند. به همین دلیل پزشکان برای تشخیص آن مدت طولانی منتظر می مانند.

اما حدود 15 سال پس از تشخیص اولیه ام اس، پزشک شما می تواند تشخیص دهد که این بیماری خوش خیم است یا خیر. پزشکان از MRI و مقیاس وضعیت ناتوانی گسترده (EDSS) استفاده می کنند تا بفهمند شما چقدر از نظر جسمی ضعیف هستید. امتحان 15 تا 30 دقیقه طول می کشد.

امتیاز EDSS از 0 شروع می شود ، به معنی معاینه عصبی طبیعی ، تا 10 که به معنی مرگ بر اثر ام اس است. امتیازات EDSS که 3 یا پایین تر از 3 هستند به این معنی هستند که در عملکرد بدن شما تغییراتی ایجاد شده است ، اما هنوز هم می توانید راه بروید. اگر نمره EDSS شما 3 یا پایین تر باشد و حداقل 10 سال از اولین علائم ام اس شما گذشته است ، پزشکان شما را مبتلا به ام اس خوش خیم تشخیص می دهند.

حتما مطالعه کنید :

تشخیص ام اس با آزمایش خون و علائم نشان دهنده این بیماری

علائم چگونه در ام اس خوش خیم پیشرفت می کنند

ام اس خوش خیم به این معنی نیست که علائمی نخواهید داشت. بیماری مولتیپل اسکلروزیس بسیار غیرقابل پیش بینی است ، بنابراین برای پزشکان دشوار است که روش دقیق پیشرفت بیماری را مشخص کنند. گاهی اوقات ، به طور آرام و ملایم پیشرفت می کند اما در مواقع دیگر ، تغییر رویه می دهد و خیلی سریع پیشرفت می کند.

اما اگر به ام اس خفیف یا خوش خیم مبتلا باشید ، ممکن است برخی از علائم زیر را داشته باشید ، حتی اگر بتوانید راه بروید و بیشتر بدن شما هنوز به خوبی کار کند:

• خستگی
• اسپاسم عضلات
• مشکلات بینایی
• بی حسی و گزگز
• مشکل حافظه
• مشکلات تمرکز

همچنین ممکن است گاهی اوقات احساس افسردگی کنید اما درمان می تواند به شما کمک کند.

حتما مطالعه کنید : 

20 نشانه اولیه ام اس و علائم معمول آن

درمان ام اس خوش خیم

هیچ درمانی برای بیماری ام اس وجود ندارد ، اما دارو می تواند سرعت بیماری را کاهش دهد. سایر داروها می توانند به شما در مدیریت علائم کمک کنند. اگر فکر می کنید ممکن است مبتلا به ام اس خوش خیم باشید با پزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند برای شما درخواست MRI بدهند تا ببینند آیا به ام اس مبتلا هستید یا خیر.

اگر قبلاً تشخیص ام اس داده شده اید ، با پزشک خود در مورد یک رژیم غذایی و برنامه ورزشی صحبت کنید که به شما در کنترل بیماری و داشتن زندگی با کیفیت تر کمک کند.

حتی وقتی شرایط را تحت کنترل دارید ، باید معاینات منظم با پزشک خود را ادامه دهید. تشخیص ام اس خوش خیم تنها سنجشی از تجربه شما در ارتباط با بیماری ام اس تا همان لحظه است و نمی توانید پیش بینی کنید که بیماری چگونه پیشرفت می کند.

راهکارهای درمان دوره عود

پزشک ممکن است داروهایی را برای درمان علائم ام‌اس در هنگام دوره عود تجویز کند که در ادامه به توضیح آن‌ها می‌پردازیم:

کورتیکواستروئیدها

پزشک ممکن است در ابتدا کورتیکواستروئیدها را به‌صورت داخل وریدی تجویز کرده و در دوره بعدی کورتیکواستروئیدهای خوراکی را توصیه می‌کند. نمونه‌ای از این داروها متیل پردنیزولون (مدرول) است. داروها ممکن است باعث تسریع بهبودی فرد پس از حملات ام‌اس شوند، اما نتیجه طولانی‌مدت بیماری را تغییر نمی‌دهند.

تبادل پلاسما (پلاسمافرزیس)

پلاسمافرزیس شامل گرفتن خون از بدن بیمار توسط پزشک و جداسازی اجزای آن برای خارج کردن پلاسما است. سپس پزشک بقیه خون را به همراه پلاسمای جایگزین به بدن منتقل می‌کند.

درمان‌های اصلاح‌کننده بیماری

پزشک ممکن است درمان‌های تزریقی، انفوزیونی یا خوراکی را تجویز کند. او ممکن است ترکیبی از دو مورد از این درمان‌ها یا هر سه را توصیه کند.

داروهای تزریقی

این داروها شامل داروهای اینترفرون بتا و گلاتیرامر استات (کوپاکسون) هستند.

پزشکان معمولاً داروهای اینترفرون بتا را برای درمان ام‌اس تجویز می‌کنند. این داروها بر اینترفرون‌ها که مولکول‌های سیگنالی هستند که سلول‌های ایمنی را تنظیم می‌کنند، تأثیر می‌گذارند.

گلاتیرامر استات تعادل سلول‌های ایمنی بدن را تغییر می‌دهد، اگرچه برای تعیین عملکرد دقیق آن‌ها به مطالعات بیشتری نیاز است.

درمان‌های انفوزیونی

این درمان‌ها شامل ناتالیزومب (تایسبری) و اوکرلیزومب (آکرووس) هستند.

پزشک ناتالیزومب را به‌صورت داخل وریدی و ماهانه تجویز می‌کند. این داروها با جلوگیری از ورود سلول‌های سیستم ایمنی به نخاع و مغز عمل می‌کنند.

بیماران مبتلا به ام‌اس هر 6 ماه یک‌بار نیاز به تزریق داخل وریدی اوکرلیزومب دارند. این داروها سلول‌های ایمنی در گردش را هدف قرار می‌دهند که آنتی‌بادی‌هایی تولید می‌کنند که در ایجاد ضایعات ام‌اس نقش دارند.

درمان‌های خوراکی

این داروها شامل فینگولیمود (گیله نیا) و دی متیل فومارات (تکفیدرا) می‌باشند. 

فینگولیمود دارویی است که یک بار در روز مصرف می‌شود و از خروج گلبول‌های سفید خون به نام لنفوسیت‌ها از غدد لنفاوی و ورود به مغز، خون و نخاع جلوگیری می‌کند.

بیمار باید دو بار در روز دی متیل فومارات مصرف کند. اما کارشناسان مکانیسم دقیق این دارو را نمی‌دانند.

مدیریت علائم

برخی از شایع‌ترین علائم مرتبط با ام‌اس خوش‌خیم شامل خستگی، افسردگی و اختلال شناختی هستند. بیمار می‌تواند این علائم را به روش‌های زیر مدیریت کند.

خستگی

بیمار می‌تواند یک برنامه فعالیت بدنی روزانه با شدت خفیف تا متوسط را دنبال کند. این برنامه ممکن است به کاهش خستگی کمک کند، اگرچه بیمار باید از ورزش بیش‌ازحد خودداری کند.

همچنین ممکن است فرد با انجام کاردرمانی،‌ خستگی را کاهش دهد. کاردرمانگر ممکن است به فرد کمک کند راه رفتن را با استفاده از یک وسیله کمکی به روشی که انرژی فیزیکی را ذخیره می‌کند، یاد بگیرد.

داروهایی مانند مودافینیل (پروویجیل)، آمانتادین (Gocovri) و متیل فنیدات (ریتالین) نیز ممکن است خستگی را کاهش دهند.

افسردگی

معمولاً افراد مبتلا به ام‌اس دچار افسردگی می‌شوند. درمان معمولاً شامل درمان شناختی‌رفتاری و داروهای ضدافسردگی انتخابی مهارکننده بازجذب سروتونین (SSRI) است. داروهای ضدافسردگی انتخابی مهارکننده بازجذب سروتونین نسبت به سایر داروهای ضدافسردگی کمتر باعث خستگی می‌شوند.

اختلال شناختی

بیمار مبتلا به ام‌اس ممکن است در توانایی خود برای تفکر واضح و سریع دچار افت شده و در حافظه خود دچار مشکل شود. این مشکلات تا سه‌چهارم بیماران مبتلا به ام‌اس را تحت تأثیر قرار می‌دهد. داروهایی مانند دونپزیل (آریسپت) ممکن است برای برخی بیماران مفید باشد.

چشم‌انداز

اگرچه تشخیص و چشم‌انداز ام‌اس خوش‌خیم نامشخص هستند، اما چند نکته وجود دارند که باید در نظر داشته باشید:

• علائم خفیف در زمان تشخیص لزوماً نشان‌دهنده ام‌اس خوش‌خیم نیستند.
• ام‌اس خوش‌خیم در زمان تشخیص اولیه قابل شناسایی نیست و ممکن است حدود 15 سال طول بکشد تا تشخیص بیماری انجام شود.
• دوره ام‌اس غیرقابل پیش‌بینی است و داشتن ام‌اس خوش‌خیم به این معنا نیست که بیماری نمی‌تواند به شکل شدیدتری پیشرفت کند.

ام اس نوعی بیماری قابل کنترل است و در صورتی که به هر نوع از آن مبتلا هستید بهتر است به کلینیک توانبخشی رسش مراجعه کرده و با کمک کادر درمانی بهترین روش درمان بیماری را انتخاب کنید.

برای دریافت مشاوره رایگان و رزرو وقت می توانید با شماره های 09362020364، 02166013282 و یا شماره واتساپ 09364904632 تماس حاصل فرمایید‌. کلینیک رسش همیشه پاسخگو و در کنار شما می باشد.