آنچه باید درباره تأخیر رشد بدانید

کودکان با سرعت خود به نقاط عطف رشدی می رسند. تأخیرهای موقتی و جزئی معمولاً دلیلی برای هشدار نیستند ، اما تأخیر مداوم یا تأخیرهای متعدد در رسیدن به نقاط عطف می تواند نشانه ای باشد که ممکن است کودک بعداً در زندگی دچار چالش هایی شوند.

تأخیر در رسیدن به نقاط عطف زبان ، تفکر و مهارت های حرکتی ، تاخیر در رشد نامیده می شود.

تأخیر رشد ممکن است در اثر عوامل مختلفی از جمله وراثت ، مشکلات بارداری و زایمان زودرس ایجاد شود. علت آن همیشه شناخته شده نیست.
اگر گمان می کنید فرزند شما دچار تاخیر رشد است ، با پزشک متخصص کودکان خود صحبت کنید.
تاخیر در رشد گاهی نشانگر مشکلات نهفته است که فقط پزشکان قادر به تشخیص آنها هستند. مداخله زودهنگام به پیشرفت و رشد فرزند شما در بزرگسالی کمک می کند.

تأخیر در مهارت حرکتی کوچک و بزرگ

مهارت های حرکتی کوچک شامل حرکات کوچکی مانند نگه داشتن اسباب بازی یا استفاده از مداد رنگی است. مهارت های حرکتی بزرگ نیاز به حرکات بزرگتر مانند پریدن ، بالا رفتن از پله ها یا پرتاب توپ دارد.

کودکان با نرخ های مختلفی پیشرفت می کنند ، اما اکثر کودکان می توانند تا 3 ماهگی سر خود را بلند کنند ، تا 6 ماهگی با کمک بنشینند و تا قبل از دومین تولدشان راه بروند. تا سن 5 سالگی، بیشتر کودکان می توانند 10 ثانیه یا بیشتر روی یک پا بایستند و می توانند از یک چنگال و قاشق استفاده کنند.

نمایش برخی از علائم زیر می تواند به معنای این باشد که کودک شما در انجا برخی از عملکردهای حرکتی کوچک یا بزرگ تأخیر دارد:

• تنه و اندام های سست یا شل
• دست و پاهای سفت
• حرکت محدود در بازوها و پاها
• عدم توانایی نشستن بدون حمایت تا 9 ماهگی
• تسلط رفلکس های غیر ارادی بر حرکات اداری
• عدم توانایی تحمل وزن روی پاها و ایستادن تا حدود 1 سالگی

خارج بودن از محدوده طبیعی همیشه باعث نگرانی نمی شود ، اما اگر فرزند شما قادر به انجام این کارها در بازه زمانی مورد انتظار نیست ، با پزشک خود صحبت کنید.

تأخیر گفتار و زبان

طبق اعلام موسسه ملی ناشنوایی و سایر اختلالات ارتباطی (NIDCD) ، فعال ترین زمان برای یادگیری گفتار و زبان ، سه سال اول زندگی است ، زیرا مغز در این زمان رشد می کند و بالغ می شود.

فرایند یادگیری زبان از زمانی شروع می شود که کودک در زمان گرسنگی با گریه ارتباط برقرار می کند. تا 6 ماهگی، بیشتر نوزادان می توانند صداهای اصلی زبان را تشخیص دهند. در 12 تا 15 ماهگی ، نوزادان باید بتوانند دو یا سه کلمه ساده بگویند حتی اگر واضح نباشند.

بیشتر کودکان نوپا تا زمان 18 ماهگی می توانند چندین کلمه بگویند. با رسیدن به 3 سالگی ، بیشتر بچه ها می توانند با جملات مختصر صحبت کنند.

تأخیر گفتار و زبان یکسان نیستند. صحبت کردن، برای ایجاد صداها به هماهنگی عضلات دستگاه صوتی ، زبان ، لب و فک نیاز دارد.

تأخیر گفتار هنگامی اتفاق می افتد که کودک به اندازه هم سالان خودت صحبت نمی کنند.

تأخیر زبان زمانی اتفاق می افتد که کودک در درک آنچه دیگران می گویند مشکل دارد یا نمی تواند افکار خود را بیان کند. زبان شامل صحبت کردن ،زبان بدن، اشاره کردن و نوشتن است.

تشخیص تفاوت تأخیر گفتار و زبان در کودکان بسیار دشوار است. کودکی که امور را درک می کند و می تواند نیازهای خود را بیان کند (شاید با اشاره کردن یا نشان دادن) اما به اندازه لازم با کلمات صحبت نمی کند ممکن است دچار تأخیر گفتار باشد.

شنوایی ضعیف می تواند باعث تاخیر در گفتار و زبان شود ، بنابراین پزشک معمولاً در هنگام تشخیص، تست شنوایی را بررسی می کند. کودکان مبتلا به تأخیر در گفتار و زبان اغلب به یک آسیب شناس گفتار زبان ارجاع داده می شوند. مداخله زودهنگام می تواند کمکی بزرگ باشد.

اختلال طیف اوتیسم

اختلال طیف اوتیسم (ASD) نوعی اختلال رشد عصبی است که می تواند توانایی فرزند شما را در برقراری ارتباط و تعامل با دیگران مختل کند.

ASD کلاسیک معمولاً شامل تأخیر زبان و ناتوانی ذهنی است. بعضی اوقات علائم آن در ابتدا آشکار هستند ، اما ممکن است تا زمانی که کودک به 2 یا 3 سالگی نرسد ، مورد توجه قرار نگیرند.

علائم و نشانه های ASD متفاوت است ، اما معمولاً شامل تأخیر در گفتار و مهارت های زبانی و مشکل در برقراری ارتباط و تعامل با دیگران است. هر کودک با درجه متفاوت از شدت ، الگوی رفتاری منحصر به فرد خود را خواهد داشت. برخی از علائم عبارتند از:

• عدم پاسخ به نام آنها
• مقاومت در برابر نوازش یا بازی با دیگران
• عدم وجود حالات صورت
• عدم توانایی در صحبت کردن یا مشکل در صحبت کردن ، ادامه مکالمه یا به خاطر سپردن کلمات و جملات
• حرکات تکراری
• توسعه روال های خاص
• مشکلات هماهنگی

در حال حاضر درمانی برای ASD وجود ندارد ، اما مداخله و آموزش زودرس می تواند به فرزند شما کمک کند تا پیشرفت بیشتری داشته باشد.

حتما مطالعه کنید : 16 علائم اولیه مالتیپل اسکلروزیس (ام اس)

علل و خطرات تاخیر در رشد

طبق اطلاعات مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) ، حدود 15 درصد از کودکان بین 3 تا 17 سال دارای یک یا چند ناتوانی در رشد هستند.

بیشتر ناتوانیهای رشدی قبل از تولد کودک رخ می دهد ، اما برخی از آنها ممکن است بعد از تولد به دلیل عفونت ، آسیب یا سایر عوامل بروز کنند.

نام بردن علل تاخیر رشد می تواند دشوار باشد و عوامل مختلفی می تواند به آن کمک کند. برخی از عوامل مانند سندرم داون ژنتیکی هستند. عفونت یا سایر مشکلات در دوران بارداری و زایمان و همچنین تولد زودرس نیز می تواند باعث تاخیر در رشد شود.

تأخیر در رشد همچنین می تواند نشانه ای از سایر بیماریهای نهفته باشد ، از جمله:

• اختلالات طیف اوتیسم (ASD)
• فلج مغزی
• اختلالات جنینی ناشی از الکل
• سندرم لاندو کلفنر
• بیماریهای عضلانی ، از جمله دیستروفی عضلانی
• اختلالات ژنتیکی مانند سندرم داون و سندرم X شکننده

اگر گمان می کنید فرزندتان دچار تاخیر در رشد است

به یاد داشته باشید که کودکان با سرعت های مختلف رشد می کنند. با این حال ، اگر فکر می کنید فرزند شما دچار تأخیر رشد است ، با پزشک خود مشورت کنید.

اگر برای کودک مدرسه ای شما تشخیص تاخیر در رشد داده شود ، ممکن است واجد شرایط دریافت خدمات ویژه باشید. خدمات تخصصی با توجه به نیاز و مکان متفاوت است.
برای اطلاع از خدمات موجود با پزشک و مدرسه منطقه خود مشورت کنید. آموزش تخصصی ، به ویژه خصوصا اگر زود شروع شوند ، می تواند به فرزند شما در پیشرفت بیشتر در مدرسه کمک کند.

درمان تأخیرهای رشدی با توجه به نوع خاص تأخیر متفاوت است. برخی از درمانها شامل فیزیوتراپی برای کمک به تأخیر مهارت حرکتی ، و درمان رفتاری و آموزشی برای کمک به ASD و تأخیرهای دیگر است.

در بعضی موارد ممکن است دارو تجویز شود. معاینه و تشخیص یک پزشک متخصص اطفال برای تهیه یک برنامه درمانی ویژه برای فرزند شما ، بسیار مهم است.

حتما بخوانید: اختلال نافذ رشد چیست؟ و چگونه درمان میشود

بررسی نهایی

بسیاری از عوامل ژنتیکی و محیطی رشد کودک را شکل می دهد و می تواند به تأخیر در رشد آنها منجر شود. حتی زنانی که بارداری سالم دارند و مراقبت های مناسب در دوران بارداری و بعد از آن اخذ می کنند ، می توانند فرزندانی با تاخیر در رشد داشته باشند.

اگرچه اشاره کردن به عوامل تأخیر دشوار است ، اما بسیاری از خدمات درمانی و پشتیبانی موجود برای مدیریت تأخیرهای رشد وجود دارد. اگر می بینید فرزندتان علائم تاخیر در رشد را نشان می دهد ، حتما با پزشک خود صحبت کنید.