اتیسم کمبود ویتامین ب ۱۲ و اوتیسم
یکی از مهم‌ترین نکات مربوط به تغذیه کودکان، توجه به میزان ویتامین‌ها و مواد معدنی دریافتی می‌باشد. بی‌علاقگی کودکان به بعضی از غذاها باعث می‌شود دریافت مواد مغذی ضروری به چالشی تبدیل شود که ذهن والدین را درگیر می‌کند. این موضوع در کودکان مبتلا به اوتیسم شدیدتر است؛ زیرا نسبت به بافت غذا حساس هستند و از خوردن غذاهای مختلف اجتناب می‌کنند.
در این مطلب میخواهیم نقش ویتامین ب 12 را در بهبود علائم اوتیسم بررسی کنیم. با ما همراه باشید.
ویتامین ب 12 چیست؟
ویتامین ب 12 (کوبالامین) نوعی ویتامین ب ضروری است که در تولید خون قرمز، عملکرد مغز و عملکرد عصبی نقش دارد. این ویتامین نیز مانند سایر ویتامین‌های ب، محلول در آب است و می‌تواند ازطریق جریان خون عبور کند.
این ویتامین را می‌توان به‌طور طبیعی در بسیاری از غذاها ازجمله مواد غذایی زیر یافت:
- گوشت گاو
- طیور
- ماهی
- تخم مرغ
- گوشت بره
- ژامبون
- محصولات لبنی (ماست، پنیر، شیر)
اوتیسم
اوتیسم اختلالی عصبی‌رشدی است که با چالش‌هایی در مهارت‌های اجتماعی، رفتارهای تکراری، گفتار و ارتباطات غیرکلامی مشخص می‌شود. افراد مبتلا به این اختلال معمولاً دارای علایق محدود و رفتارهای تکراری هستند. اوتیسم برای هر فردی متفاوت به نظر می‌رسد و هر فرد مبتلا به اوتیسم دارای مجموعه‌ای از نقاط قوت و چالش‌های مجزا است. برخی از افراد مبتلا به اوتیسم می‌توانند صحبت کنند، در حالی که برخی دیگر غیرکلامی هستند و به روش‌های دیگری ارتباط برقرار می‌کنند. برخی دارای ناتوانی ذهنی هستند، در حالی که برخی دیگر از نظر ذهنی مشکلی ندارند. برخی در زندگی روزمره خود به حمایت قابل توجهی نیاز دارند ولی برخی دیگر به حمایت کمتری نیاز دارند و در برخی موارد کاملاً مستقل زندگی می‌کنند. به‌طور متوسط، اوتیسم در حدود سن 5 سالگی تشخیص داده شده و علائم آن در سن 2 یا 3 سالگی ظاهر می‌شوند.
رابطه ویتامین ب 12 و اوتیسم
تحقیقات نشان می‌دهند کمبود ویتامین ب 12 می‌تواند مشکلات قابل توجهی در تولید سلولی و عملکرد مغز، به‌ویژه تأخیر در رشد در کودکان خردسال ایجاد کند. اغلب، زمانی که کودک نشانه‌هایی از تأخیر در گفتار و زبان را نشان می‌دهد، می‌تواند اولین نشانه کمبود ویتامین ب 12 باشد. تعداد فزاینده‌ای از مطالعات وجود دارند که نشان می‌دهند توانایی‌های گفتاری و زبانی در کودکان پس از دریافت ویتامین ب 12 بهبود یافته‌اند.
تزریق ویتامین ب 12 متیل کوبالامین و مکمل ب 12 به‌عنوان درمان‌های جایگزین برای اوتیسم محبوبیت زیادی پیدا کرده‌اند. مطالعه‌ای نسبتاً جدید بر روی تزریق ویتامین ب 12 متیل کوبالامین (MB12) متمرکز شده است. این مطالعه نشان داد که علائم کودکان مبتلا به اوتیسم پس از دریافت ویتامین (برخلاف گروه دارونما) بهبود یافتند.
بر اساس نتایج این مطالعه، بسیاری از پیشرفت‌های بالینی در کودکان مشاهده شدند. محققان شاهد بهبود علائمی مانند اختلالات خواب، علائم گوارشی، بیش‌فعالی، کج‌خلقی، ارتباط غیرکلامی، مشکلات بینایی، تماس چشمی، اکولالیا، رفتارهای قالبی (کلیشه‌ای)، کم‌خونی و شب‌ادراری بودند که معمولاً با اوتیسم مرتبط هستند. پس از پایان مطالعه، 78 درصد از والدین تزریق این ویتامین را برای کمک به کاهش علائم اوتیسم در فرزندان خود ادامه دادند.
تزریق ویتامین متیل ب 12 کوبالامین باعث افزایش موارد زیر می‌شود:
- افزایش آگاهی و پاسخگویی
- درمان شناختی شامل تمرکز و توجه
- افزایش تماس چشمی و ارتباطات اجتماعی
- کاهش رفتارهای خودمحرک و مضر
- کاهش آسیب به خود و پرخاشگری
- بهبود گفتار و زبان
- درک و ابراز احساسات
- تقویت نقش تعاملی در بازی
- بهبود یکپارچگی حسی
اثرات نامطلوب تزریق این دارو بر اوتیسم نیز شامل موارد زیر هستند:
گاهی‌اوقات، کودکانی که مبتلا به اوتیسم هستند، مخلوطی از تغییرات مثبت و منفی را هنگام تزریق ویتامین 12 متیل کوبالامین در درمان اوتیسم تجربه می‌کنند. اثرات نامطلوب هنوز نشانه خوبی از موفقیت درمان هستند و درنتیجه به‌عنوان اثرات مثبت/ منفی شناخته می‌شوند؛ زیرا شدت آن‌ها در طول زمان کاهش می‌یابد و دستاوردهای مثبت را به همراه خواهد داشت.
موارد مثبت/ منفی غیرمعمول نیستند و عبارت‌اند از:
- بیش‌فعالی به‌دلیل افزایش انرژی در بدن
- رفتار خودمحرک
- افزایش مزه کردن اجسام
- اختلالات خواب
- پرخاشگری، ضربه زدن و گاز گرفتن
عوارض جانبی منفی ناشی از ناامیدی در هنگام افزایش آگاهی هستند. این عوارض می‌توانند از خفیف تا شدید متغیر باشند و گذرا در نظر گرفته می‌شوند؛ زیرا با بهبود علائم اوتیسم از بین می‌روند.
چرا استفاده از ویتامین ب 12 برای اوتیسم مفید است؟
اختلالات گوارشی
- برخلاف سایر ویتامین‌ها، باکتری‌های روده هم از ب 12 استفاده می‌کنند و هم آن را تولید می‌کنند. بااین‌حال، در افراد مبتلا به اوتیسم، ممکن است باکتری‌های مفید کمتری برای تولید ب 12 وجود داشته باشد.
- اختلالات گوارشی که در اوتیسم رایج هستند، در جذب ب12 اختلال ایجاد می‌کنند. به‌عنوان مثال می‌توان به اختلالات گوارشی مانند بیماری کرون، آنتریت یا بیماری سلیاک اشاره کرد.
- باکتری‌های بیماری‌زا در اوتیسم شایع هستند. دیس بیوز روده (عدم تعادل در فلور روده) می‌تواند منجر به رشد بیش‌ازحد باکتری‌های بیماری‌زا یا انگل‌هایی شود که می‌توانند ویتامین ب 12 را قبل از جذب مناسب مصرف کنند.
جذب ویتامین ب 12 پیچیده است
- ویتامین ب 12 موجود در غذا مسیر پیچیده و دو مرحله‌ای را دنبال می‌کند تا در جریان خون جذب شود.
- ابتدا اسید هیدروکلریک موجود در معده ویتامین ب 12 را از پروتئین متصل جدا می‌کند.
- سپس، ویتامین ب 12 با فاکتور ذاتی ساخته‌شده توسط معده ترکیب می‌شود و جذب اتفاق میفتد.
رژیم‌های غذایی محدود یا گیاهخواری ریسک کمبود ویتامین ب 12را بالا می برند
- کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است از رژیم‌های غذایی خاص پیروی کنند.
- گوشت، تخم مرغ و لبنیات منابع غذایی ب 12 هستند.
- بنابراین، رژیم گیاهخواری یا رژیم غذایی محدود یک عامل خطر برای کمبود ب 12 است.
- علاوه بر این، کودکانی که از مادران گیاهخوار متولد می‌شوند نیز درمعرض خطر کمبود ویتامین ب 12 و در نتیجه مشکلات عصبی هستند.
ژنتیک بر کمبود ویتامین ب 12 نقش دارد
- پلی‌مورفیسم‌های ژنتیکی مانند MTHFR یا MTRR می‌توانند در کاهش ویتامین ب 12 قابل استفاده نقش داشته باشند.
- این پلی‌مورفیسم‌ها ممکن است منجر به مشکل در فرآیند متیلاسیون ب 12 به شکل قابل استفاده آن شود.
- در این حالت، بدن به اندازه کافی ب 12 جذب می‌کند، اما قادر به استفاده از آن نیست.
جمع‌بندی
اگرچه رابطه بین ویتامین ب 12 و اوتیسم هنوز در حال مطالعه است، شواهد زیادی وجود دارند که نشان می‌دهند مکمل‌ها و مداخلات غذایی حاوی ویتامین ب 12 می‌توانند علائم اوتیسم را در کودکان بهبود یا کاهش دهند.
