آیا فلج شدن در بیماری ام اس شایع است؟ + راهنمای کاهش علائم ام اس
یکی از نگرانیهای بزرگ افراد مبتلا، احتمال فلج شدن در بیماری ام اس است. پس بگذارید همین ابتدا این نکته امیدوارکننده را بگویم که دوسوم مبتلایان به اماس، توانایی راه رفتن را حفظ میکنند. البته شاید به عصا یا واکر هم نیاز بشود. در این مقاله بلاگ رسش، کلی نکتههای آموزنده درباره اماس و محدودیتهای آن با شما در میان میگذاریم.
فلج شدن در بیماری ام اس چقدر شایع است؟
بنابر آمار موجود، دوسوم افراد مبتلا به بیماری اماس، توانایی خودشان در راه رفتن را حفظ میکنند. البته بعضی از آنها بهکمک عصا یا واکر نیاز خواهند داشت. بعضی هم بهخاطر خستگی، ضعف، یا مشکلات تعادلی، باید از ویلچر یا اسکوتر استفاده کنند.
آمار دیگری حاکی از آن است که حدود 75درصد بیماران اماس، هرگز در طول زندگی خود از ویلچر هم استفاده نمیکنند.
جامعه علمی جهانی امیدوار است ادامه تحقیقات فعلی درباره این بیماری، منجر به درمانهای مؤثرتری شود که علائم ام اس را تا حد زیادی بهبود ببخشند.
بنابر اعلام انجمن ملی مولتیپل اسکلروزیس (National Multiple Sclerosis Society) ایالات متحده، یکی از حوزههای مهم تحقیق پیرامون اماس، این است که چرا و چگونه این بیماری بر سیستم ایمنی و عصبی تأثیر میگذارد.
محققان امیدوار هستند با درک بهتر این مسئله که چرا اماس باعث حمله سیستم ایمنی بدن به بافت عصبی سالم میشود، داروها و درمانها مؤثرتری درست کنند که بتواند روند حمله سیستم ایمنی را سرکوب کرده، و پیشرفت بیماری را کندتر کنند.
اما چرا بعضی افراد فلج میشوند؟ آیا مبتلایان به اماس میتوانند از فلج شدن جلوگیری کنند؟ آیا فلج شدن در بیماری ام اس قابلپیشگیری است؟ و آیا ام اس درمان دارد؟
علل فلج شدن در بیماری ام اس چه هستند؟
بیماری تصلب متعدد سلولهای عصبی (Multiple Sclerosis) یا بهاختصار اماس (MS) به میلین (Myelin) که پوشش محافظ اعصاب است، آسیب رسانده، و باعث از دست دادن نورونها میشود.
یعنی پیامهایی که به مغز ارسال، و از آن دریافت میشوند، مختل خواهند شد. این اختلال پیامرسانی، به مشکلات حرکتی، بیاختیاری، افسردگی، و اختلال عملکرد جنسی منجر میشود.
دلیل اینکه بعضی از مبتلایان اماس دچار مشکلات حرکتی، و چهبسا فلج میشوند، ولی برای بعضی دیگر اینطور نیست، تفاوت علائم ام اس در افراد مختلف است.
شاید فردی بهشدت تحتتأثیر خستگی یا از دست دادن بینایی قرار بگیرد، ولی فرد دیگر دچار خستگی نشود، و علائم دیگری را نشان بدهد.
علائمی مانند بیحسی، تاری دید و ضعف عضلانی، ممکن است بهمرور زمان برای بعضیها تشدید شوند؛ و در بعضی دیگر حالت رفتوبرگشتی داشته باشند.
فلج شدن در بیماری ام اس به شدت بیماری، و محل ضایعه یا آسیبدیدگی رشتههای عصبی بستگی دارد. شاید بعضیها از مشاهده علائم ام اس دچار ناامیدی شوند، ولی واقعیت این است که بنابر مطالعات انجامشده، میتوان اقداماتی برای کاهش سرعت پیشرفت بیماری انجام داد.
چگونه ریسک فلج شدن در بیماری ام اس را کاهش بدهیم؟
فعلا هیچ درمان قطعی یا راهی برای پیشگیری از علائم ام اس وجود ندارد. اما محققان میگویند میتوان آنها را مدیریت کرده، و پیشرفت بیماری را کند کرد.
این روند درمان کنترلی میتواند جلوی فلج شدن در بیماری ام اس را بگیرد، یا مشکلات حرکتی فرد مبتلا را به حداقل ممکن برساند.
اینها سه مورد مهمی هستند که مبتلایان به اماس برای رسیدن به اهداف درمانی خود باید در نظر بگیرند:
- شروع بهموقع درمان اماس،
- اجرای دقیق دستورالعملهای پزشک،
- معاینه مرتب و ارزیابی مداوم روند درمان.
خیلیها هم در کنار مصرف داروهای تجویزی پزشک، گزینههای درمانی مکمل و جایگزین، مانند ورزش، مصرف مکملهای غذایی، تمرینهای ذهنی و طب سوزنی را هم پیگیری میکنند.
مطالعات اخیر حاکی از آن هستند که سطوح پایین ویتامین دی در بدن، میتواند عامل ریسک ابتلا به اماس باشد. مصرف مکملهای این ویتامین هم میتواند فعالیت اماس را کاهش دهد.
دیگر اینکه برنامههای مناسب ورزشی و تمرینهای ذهنی و بدنی، مانند یوگا و مدیتیشن، پیشرفت اماس را خیلی کندتر میکنند. البته دلایل علمی دقیقی برای اثربخشی اینها وجود ندارد.
برای مدیریت و کنترل بهینه علائم ام اس باید با پزشک متخصص مشورت کرد تا به ترکیب مناسبی از درمانهای مرسوم و جایگزین رسید.
جمعبندی
در این مقاله رسش سعی کردیم آمار قابلاعتماد و نکتههای مهمی درباره پیشگیری از فلج شدن در بیماری ام اس با شما در میان بگذاریم. اگر به اطلاعات بیشتری دراینباره نیاز دارید، یا دنبال برنامههای کنترلی مناسب برای کاهش علائم ام اس هستید، همین امروز با کلینیک جامع توانبخشی رسش تماس بگیرید.
منابع:
multiplesclerosisnewstoday.com