21 نکته مهم برای نگهداری از کودک مبتلا به بیش فعالی ADHD

تربیت کودکی که دچار اختلال بیش فعالی و کمبود توجه است ، چالش های خاص خود را دارد. هیچ قانون سفت و سختی وجود ندارد ، زیرا ADHD می تواند شدت و علائم مختلفی داشته باشد. با این حال ، کودکان می توانند از روش های فرد محور یا درمان های شخصی سازی شده بهره مند شوند.

ADHD می تواند سبب شود کودک کنترل تکانش ضعیفی داشته باشد که منجر به رفتارهای چالش برانگیز یا نامناسب شود. اما یک گام مهم برای والدین این است که بپذیرند ADHD به طور ساده نشان دهنده یک تفاوت عملکردی در مغز است. این بدان معنا نیست که کودک آنها نمی تواند درست و غلط را یاد بگیرد ، بلکه ممکن است لازم باشد آنها راه های دیگری برای کمک به کودک خود در ایجاد رفتارهای مثبت پیدا کنند.

والدین و مراقبان باید شیوه های تعامل خود با کودک را تطبیق دهند. این شامل گفتار ، اشارات ، زبان عاطفی و محیط جسمی است.

برای کودک مبتلا به ADHD ، ثبات بسیار حیاتی است. با استفاده از رویکرد حمایتی و ساختارمند می توان رفتارهای چالش برانگیز را محدود کرد و استعدادهای کودک را شکوفا کرد.

بیست و یک نکته برای فرزند پروری برای والدین یک کودک بیش فعال ADHD

نکات زیر برای کمک به والدین در جهت کاهش رفتارهای آزار دهنده و مقابله با چالش های مربوط به ADHD گردآوری شده اند.

تشویق ورزش و تعریف و تمجید نکات تربیتی توصیه شده است.

حتما مطالعه کنید : نقش کاردرمانی در درمان کودکان بیش فعال

1. جذابیت کارها را حفظ کنید

هنگامی که کودک مبتلا به ADHD کار پیچیده ای را انجام می دهد ، کمتر حواس او پرت می شود. کودکان بیش فعال معمولاً اگر کاری به اندازه کافی چالش برانگیز نباشد ، حواسشان پرت می شود. به این حالت حواس پرتی گفته می شود.

نقطه مقابل حواس پرتی ، تمرکز بیش از حد است ، یعنی هنگامی که کودک به حدی متمرکز می شود که از محیط اطراف خود غافل می شود.تمرکز بیش از حد می تواند چالش برانگیز نیز باشد اما به کودک اجازه می دهد کارهای مهم را انجام دهد.

بسیاری از سرگرمی ها و مشاغل نیاز به تمرکز بالا دارند ، بنابراین اگر کودکی از فعالیت های چالش برانگیز لذت می برد و می تواند هنگام انجام آنها تمرکز کند ، ارزش دارد که آنها را برای ادامه دادن آن کار تشویق کنید.

2. تمجید و تشویق کنید

رفتار خوب باید با تشویق تقویت شود. همانطور که برای کودکان مبتلا به ADHD یادگرفتن رفتارهای غیرقابل قبول مهم است، به همان اندازه مهم است که با تشویق به آنها بگوییم چه رفتارهایی قابل قبول هستند.

3. ساختار و نظم فراهم کنید

ارائه نظم با ایجاد یک برنامه روزانه می تواند حواس پرتی های ناگهانی را محدود کند. دانستن اینکه چه چیزی در انتظارشان است می تواند برای کودکان مبتلا به ADHD آرام بخش باشد. همچنین می تواند راه خوبی برای ورود مسئولیت به زندگی کودک باشد.

4. ورزش کردن را تشویق کنید

سوزاندن انرژی اضافی از طریق ورزش می تواند به موارد زیر کمک کند:

• کاهش خطر افسردگی و اضطراب
• ارتقا تمرکز و توجه
• بهبود الگوهای خواب
• تحریک مغز

والدین می توانند با تهیه اسباب بازی های فعال مانند توپ و یا طناب بازی ، آموزش دوچرخه سواری به کودک یا ثبت نام او در یک ورزش گروهی ، فعالیت بدنی را تشویق کنند.

اگر والدین الگوی خوبی در این زمینه باشند ، کودکان نیز به احتمال زیاد به عادات فعال جسمی روی می آورند. پیاده روی های خانوادگی یا بازی در فضای باز با هم می تواند به کودک مبتلا به ADHD کمک کند انرژی بیش از حدش را مصرف کند و عادت های سالم برای آینده ایجاد کند.

5. بهداشت خواب را رعایت کنید

تحقیقات نشان داده است که خواب با کیفیت پایین می تواند تأثیر منفی بر علائم اختلال نقص توجه و بیش فعالی داشته باشد. خواب با کیفیت خوب می تواند به تنظیم سطح انرژی در روز بعد کمک کند. همچنین می تواند استرس و خلق و خوی را بهبود بخشد.

برای این منظور ، والدین ممکن است بخواهند ساعتهای منظم خواب را در برنامه روزانه بگنجانند.

6. کارها را به کارهای کوچک تقسیم کنید

برای فرد مبتلا به ADHD ، برخی از وظایف می توانند بسیار پیچیده و مبهم باشند. در صورت امکان کارها را به اهداف قابل دستیابی تقسیم کنید. علاوه بر ساده سازی کلی ، اینکار می تواند احساسات مرتبط با موفقیت یا شکست را تنظیم کند.

به عنوان مثال اگر از كودك خواسته شده كه اتاق خود را تمیز كند ، تقسیم این كار به وظایف كوچكتر ، مانند مرتب کردن تخت خواب ، قرار دادن اسباب بازی های روی زمین در داخل کمد یا جمع كردن لباس ها ، مفید خواهد بود.

7. با صدای بلند فکر کنید

کودکان مبتلا به ADHD اغلب از کنترل هیجان برخوردار نیستند. این بدان معناست که آنها ممکن است چیزی را بدون تفکر درباره آن بگویند یا انجام دهند. واداشتن آنها به مکث و بلند گفتن آنچه که فکر می کنند می تواند چندین مزیت داشته باشد.

اینکار می تواند به والدین اجازه دهد الگوهای فکری فرزندشان را بدانند. همچنین می تواند به کودک فرصت دهد تا فکر خود را در بررسی کند و تصمیم بگیرد بر اساس آن عمل کند یا خیر.

8. عوامل حواس پرتی ها را به حداقل برسانید

اگر حواس کودک به راحتی پرت می شود ، آرام نگه داشتن محیط اطراف او هزینه دارد. بسته به علاق کودک ، رادیو یا تلویزیون را می توان قطع یا خاموش کرد.

واداشتن آنها به انجام کارهایی به دور از وسوسه تلویزیون یا بازی مهم است و وقتی در اتاق خواب خود مشغول انجام کاری هستند باید اسباب بازی های آنها را کنار گذاشت.

حتما مطالعه کنید : تفاوت های مغزی در افراد بیش فعال و افراد سالم را بشناسید

9. به جای دستور توضیح دهید

توضیح دلایل انجام کارها با زبانی روشن و مثبت مفید است.

والدین یا مراقبین می توانند سوالاتی را که کودک می پرسد پاسخ دهند ، تا جایی که مناسب سن کودک باشد. این کار را ساده انجام دهید اما انتظار پرسش در خصوص جزئیات بیشتر را هم داشته باشید.

توضیح دلایل انجام یک کار می تواند نگرانی و سردرگمی کودک مبتلا به ADHD را برطرف کند. هنگام توضیح چیزها ، فرد باید از جملات مثبت و شفافی استفاده کند.

توضیح دلیل درخواست انجام کاری از کودک هم باید محترمانه باشد و اگر کودک احساس می کند با دیگران تفاوت دارد عزت نفس او بسیار مهم است.

10. زمان انتظار تعیین کنید

ایده پشت زمان انتظار شبیه فکر کردن با صدای بلند است. اگر وقتی کودک ایده ای دارد, كودك قبل از صحبت كردن یا عمل كردن چند ثانیه صبر كند ، وقت آن را دارد كه مناسب بودن آن را مورد بررسی قرار دهد.

این کار تمرین زیادی را می طلبد ، اما ارزش آن را دارد و می تواند به آنها یک مزیت واقعی در زندگی اجتماعی بدهد.

حتما مطالعه کنید : آیا تغذیه در اختلال نقص توجه و بیش فعالی نقش دارد ؟

11. بیش از حد نگران نشوید

وقتی والدین بیش از حد استرس داشته باشند ، نه تنها سلامتی آنها آسیب می بیند ، بلکه می توانند در حمایت از فرزندشان نیز ضعیف باشند.

اگر میزان کار و تعهدات فرد طاقت فرسا شود ، درخواست کمک می تواند مفید باشد. دوستان ، خانواده یا گروه های ADHD محلی، منابع بالقوه کمک هستند. حتی فقط حذف یک چیز از برنامه هفتگی فرد می تواند استرس او را کاهش دهد.

12. از به کار بردن زبان منفی خودداری کنید

بازخورد مثبت می تواند به تقویت اعتماد به نفس کودک کمک کند.

کودک مبتلا به ADHD ممکن است احساس کند که دیگران از او بیزار هستند یا اینکه همیشه کارهای اشتباهی انجام می دهد. تقویت این موضوع با زبان منفی می تواند آسیب زا باشد و رفتارهای مخل را بدتر کند.

همیشه مثبت بودن غیرممکن است ، بنابراین برای والدین ضروری است که راهی برای بیان نگرانی ها یا اضطراب های خود پیدا کنند. که این راه می تواند یک دوست ، شریک زندگی یا یک درمانگر باشد.

همچنین گروه های آنلاینی وجود دارند که در آنها والدین کودکان مبتلا به ADHDمی توانند در مورد چالش های خود با افراد در شرایط مشابه صحبت کنند.

13. اجازه ندهید بیش فعالی کنترل نشود

در حالی که برخی چیزها را می توان مجاز دانست ، ADHD رفتار بد را توجیه نمی کند. کودکان و والدین هر دو به مرزهایی نیاز دارند و این برای کودکان ضروری است که یاد بگیرند رفتار نادرست همیشه عواقبی را در پی دارد.

این پیامدها باید متناسب و همیشگی باشند. اگر کودک ببیند که والدین همیشه عواقب کارهای او را بررسی نمی کنند ، این کار ممکن است رفتارهای بی قاعده را تشویق کند.

14. نبرد خود را انتخاب کنید

زندگی با کودکی که ممکن است رفتار بیش فعالی و تکانشی از خود نشان دهد ، می تواند یک چالش همیشگی باشد. اگر والدینی به هر مشکلی توجه کنند ، هر روز برای همه استرس زا و ناخوشایند خواهد بود.

یادگیری اهمیت ندادن به چیزهای کوچکتر می تواند در طولانی مدت استرس را کاهش دهد و به پدر یا مادر کمک کند تا رفتارهای مهم تر را مهار کنند.

15. بزرگسالان دیگر را به چشم دشمن نبینید

طبیعی است که والدین احساس محافظت می کنند ، اما وقتی کودک به ADHD مبتلا است ، به نظر می رسد که سایر مراقبان آنها را درک نمی کنند یا به اندازه کافی به آنها اهمیت نمی دهند. ارتباط خوب می تواند به حل این مشکل کمک کند.

بهتر است با هر کسی که با فرزند شما ارتباط دارد در مورد ADHD او صحبت کنید ، توضیحات، علایق او و روش های موثر برای کنترل رفتارهای چالش برانگیز او را توضیح دهید.

16. برای اصلاح رفتار به کار خود ادامه دهید

اگر پیشرفت در رفتار متوقف یا محدود شد ،باز هم سعی کنید. کودکان مبتلا به ADHD پتانسیل زیادی دارند.

شاید لازم باشد یک استراتژی اصلاح شود ، یا حتی مدتی متوقف شود. کودکان جهش های رشدی زیادی را تجربه می کنند و گاهی اوقات به صورت یک فلات خشک در می آیند.

صبور بودن و تلاش برای ایجاد تغییرات مثبت ، حتی اگر زمان بر باشد ، ضروری است.

حتما مطالعه کنید : درمان های اختلال بیش فعالی و نقص توجه (ADHD)

17. کمک تخصصی پیدا کنید

یک درمانگر ADHD علاوه بر رفتارهای کودک می تواند به استرس والدین نیز کمک کند. علاوه بر کمک های تخصصی ، گروه های پشتیبانی محلی و ملی بسیاری نیز وجود دارند. اطلاعات سایر والدین در شرایط مشابه می تواند بسیار ارزشمند باشد.

18- استراحت کنید

صرف کل روز بر روی هر کودکی می تواند طاقت فرسا باشد. هر زمان می توانید استراحت کنید ، یا با کمک گرفتن از یک پرستار کودک یا تعویض مسئولیت های خود با یک همراه. هرچه والدین انرژی بیشتری داشته باشند ، بهتر می توانند از پس استرس برآیند.

19. آرام باشید

حفظ آرامش به مغز امکان حل مسئله و برقراری ارتباط بهتر را می دهد. روش های زیادی وجود دارد که والدین را در شرایط چالش برانگیز آرام نگه دارند. این استراتژی ها شامل موارد زیر است:

• مدیتیشن منظم
• تمرین یوگا
• دنبال کردن یک روال معمول برای از بین بردن استرس فکری "خب بعدش چی؟"
• قدم زدن در طبیعت یا فضای باز آرام بخش دیگر
• کاهش مصرف کافئین و الکل

20. به یاد داشته باشید که همه کودکان رفتارهای نادرستی دارند

به راحتی می توان تصور کرد که همه رفتارهای دارای مشکل ناشی از ADHD است ، اما همه کودکان گاهی اوقات رفتارهای بدی دارند. یاد بگیرید که کدام رفتارها به مدیریت نیاز دارند و کدام یک از موارد طبیعی رشد هستند.

21. با خود مهربان باشید

تصور اینکه بقیه افراد با این مشکل بهتر کنار می آیند می تواند آزاردهنده باشد ، اما اگر با والدین دیگر کودکان مبتلا به ADHD صحبت کنید ، آنها هم احتمالاً احساس مشابه شما را خواهند داشت.

والدین کودکان مبتلا به ADHD باید سعی کنند چالش های غلبه بر آنها را بدانند و به آنچه که به دست آورده اند افتخار کنند.

برای دریافت مشاوره رایگان برای درمان اختلال نقص توجه - بیش فعالی و رزرو وقت می توانید با شماره های 09362020364، 02166013282 و یا شماره واتساپ 09364904632 تماس حاصل فرمایید‌. کلینیک رسش همیشه پاسخگو و در کنار شما می باشد.