آشنایی کامل با فلج مغزی اسپاستیک
فلج مغزی اسپاستیک چیست ؟
فلج مغزی اسپاستیک شایع ترین نوع فلج مغزی است. عضلات افرادی که دچار فلج مغزی اسپاستیک هستند سفت به نظر می رسند و ممکن است حرکات آنها سفت و تند به نظر برسد.
اسپاستیسیتی نوعی هایپرتونی یا افزایش تون عضلانی است. این منجر به سفتی عضلات می شود که می تواند حرکت را دشوار یا حتی غیرممکن کند.
- عضلات سفت می شوند زیرا پیام ها به عضلات به اشتباه از طریق قسمت آسیب دیده مغز ارسال می شوند.
- وقتی یک عضله تحت تأثیر اسپاستیسیتی قرار می گیرد ، هرچه اندام سریعتر حرکت کند ، سفت تر به نظر می رسد.
- اسپاستیسیته در نتیجه آسیب دیدگی رشته های عصبی مغز و نخاع است که راه های کورتیکوسپینال و راه های کورتیکوبولبار نامیده می شوند.
- اسپاستیسیته در بیماری های مختلفی از جمله فلج مغزی ، آسیب مغزی تروماتیک ، آسیب نخاعی ، سکته مغزی و مولتیپل اسکلروزیس دیده می شود.
- افراد ممکن است در حرکت از یک موقعیت به موقعیت دیگر و کنترل عضلات تک یا گروه های عضلانی مورد نیاز برای انجام کارهای خاص مانند دست زدن به اشیا یا صحبت کردن مشکل داشته باشند.
حتما مطالعه کنید : فلج مغزی آتتوئید ، دلایل، علائم و درمان
علت اسپاستیسیتی چیست؟
در فلج مغزی ، اسپاستیسیته به دلیل آسیب دیدن غشای حرکتی مغز در پیش ، حین یا بعد از تولد است.
اسپاستیسیته چگونه است؟
اسپاستیسیته ممکن است بر روی هر کدام از گروه عضلانی در بدن تأثیر بگذارد ، با این وجود الگوهای متداولی وجود دارد که در فلج مغزی مشاهده می شوند.
تأثیر روی اندام فوقانی (بازوها و دست ها)
اگر اسپاستیسیته روی یک یا هر دو بازو تأثیر بگذارد ، منجر به موارد زیر می شود:
- انحنای آرنج (آرنج خم شده)
- انحنای مچ دست (مچ دست خم شده )
- انحنای انگشتان (انگشتان مشت)
اسپاستیسیته در این نواحی می تواند منجر به مشکلاتی در انجام کارهایی شود که دست و بازو را درگیر می کنند:
- لباس پوشیدن
- توالت رفتن و شستن خود
- خوردن یا آشامیدن
- نوشتن
- کار با اشیا
حتما مطالعه کنید : 11 نکته ای که باید در مورد فلج مغزی بدانید
همچنین ممکن است بر توانایی فرد در استفاده از بازوها برای تعادل تأثیر بگذارد که می تواند به مشکل در ایستادن و راه رفتن منجر شود.
تأثیر روی اندام تحتانی (پاها)
اگر اسپاستیسیته روی یک یا هر دو پا تأثیر بگذارد ، می تواند منجر به موارد زیر شود:
- انحنای ران (که باعث می شود هنگام خوابیدن پا به سمت بالا بلند شود یا در حالت ایستاده بدن به جلو خم شود)
- جمع كردن یا حالت قیچی ران ها (كه باعث جمع شدن پاها می شود)
- انحنای زانوها (ایجاد تغییراتی در وضعیت ایستادن فرد)
- حالت پای اکوینوواروس ( که انگشتان پا به سمت پایین و داخل قرار میگیرند و پاشنه از زمین جدا می شود – این مشکل نتیجه گرفتگی عضلات ساق پا است)
اسپاستیسیته در عضلات یک یا هر دو پا ممکن است توانایی فرد را در موارد زیر تحت تأثیر قرار دهد
- صاف ایستادن
- صاف نشستن
- انتقال از یک مکان به مکان دیگر
- حرکت و تغییر وضعیت در رختخواب
- راه رفتن و دویدن
حتما مطالعه کنید : آشنایی کامل با زندگی یک بزرگسال مبتلا به فلج مغزی
تأثیر بر گفتار
اسپاستیسیته همچنین می تواند در عضلات کوچکتر یا گروه های عضلانی مانند زبان ، عضلات صورت یا تار های صوتی وجود داشته باشد. اسپاستیسیته در این مناطق می تواند منجر به موارد زیر شود:
- حرکات آهسته دهان که دقیق نیستند و به تلاش زیادی نیاز دارند (خوردن و آشامیدن نیز ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد)
- صداهای گفتاری که مبهم هستند
- صدایی که ممکن است خفه یا خش دار به نظر برسد
این می تواند توانایی فرد در برقراری ارتباط با استفاده از گفتار را تحت تأثیر قرار دهد و ممکن است به معنی استفاده از روشهای جایگزین ارتباطی (مانند تصاویر ، اشارات یا دستگاههای تولید صدا) باشد.
چه چیزی می تواند با گذشت زمان تغییر کند؟
اگرچه آسیبی به مغز که باعث اسپاستیسیته شده است با گذشت زمان تغییری نمی کند ، اما اثرات اسپاستیسیته بر روی بدن می تواند منجر به تغییراتی شود. اثرات اسپاستیسیته در طول زمان:
- تغییر در بافت های نرم (عضلات ، تاندون ها و رباط ها) که منجر به سفتی عضله می شود، آتروفی (زوال یا تحلیل رفتن عضله) و فیبروز (تغییر در خصوصیات رشته های عضلانی)
- عضلاتی که تحت تأثیر اسپاستیسیته قرار می گیرند ، در کشیده شدن ، به منظور همگام شدن با رشد استخوان ، مشکل دارند - در نتیجه عضلات کوتاه تر از حد معمول می شوند. این از رسیدن مفصل به دامنه کامل حرکتی طبیعی خود جلوگیری می کند و به آن کانترکچر یا انقباض گفته می شود.
- عضلات کوتاه شده و منقبض شده می توانند تغییرات استخوانی بدن را بدنبال داشته و منجر به تغییر شکل استخوان مانند اسکولیوز ستون فقرات و دررفتگی مفصل ران شوند.
- درد - فعالیت بیش از حد مداوم در عضلات اسپاستیک می تواند باعث درد در عضله شود. همچنین درد می تواند در نتیجه تغییر در وضعیت مفصل و تغییر شکل در اثر کشش غیرعادی عضله اسپاستیک ایجاد شود.
حتما مطالعه کنید : آموزش زندگی با بیماران فلج مغزی رو از دست ندهید.
اسپاستیسیته چگونه ارزیابی می شود؟
ارزیابی دقیق و جامع در تعیین وجود ، شدت و تأثیر اسپاستیسیته مهم است. همچنین در ارزیابی پاسخ فرد به درمان اسپاستیسیته نیز مهم است. هنگام ارزیابی اسپاستیسیته ، یک پزشک بالینی موارد زیر ارزیابی می کند
- کدام عضلات تحت تأثیر اسپاستیسیته قرار می گیرند
- شدت اسپاستیسیته در هر یک از عضلات آسیب دیده چقدر است
- چگونه فرد قادر به کنترل عضلات خود است (آیا می تواند عضلات منفرد را فعال کند ، آیا می تواند به طور ارادی عضلات خود را کنترل کند تا وظایف عملکردی را انجام دهد)
- هرگونه اثر ثانویه اسپاستیسیته (مانند انقباض) که بر توانایی فرد در انجام وظایف عملکردی تأثیر می گذارد.
یک پزشک بالینی همچنین موارد زیر را انجام خواهد داد.
- یک معاینه بالینی شامل معاینه با دست برای تشخیص سفتی در هنگام حرکت اندام ، اندازه گیری دامنه حرکات مفاصل ، قدرت و ...
- ارزیابی عملکردی شامل مشاهده فرد در حال انجام فعالیتهای روزمره را در یک محیط طبیعی با یا بدون استفاده از تجهیزات یا وسایل کمکی دیگر (مانند استحمام ، لباس پوشیدن ، نشستن ، راه رفتن ، بالا رفتن از پله)
برای دریافت مشاوره رایگان در مورد فلج مغزی اسپاستیک و رزرو وقت می توانید با شماره های 09362020364، 02166013282 و یا شماره واتساپ 09364904632 تماس حاصل فرمایید. کلینیک رسش همیشه پاسخگو و در کنار شما هستیم .