تصاویر کودکان بیش فعال - ویژگی های چهره
ارتباط بین ویژگی های چهره و بیش فعالی
تمرکز اصلی تحقیقات اخیر در مورد اختلال نقص توجه-بیش فعالی بر شناسایی الگوهای رفتاری است. اما آیا افراد مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی با افراد سالم از نظر اندازهگیریهای آنتروپومتری (اندازه گیری قسمت های مختلف بدن) صورت متفاوت هستند یا خیر. 40 کودک با تشخیص اختلال ADHD به عنوان گروه مورد آزمایش و 40 کودک سالم به عنوان گروه کنترل بررسی شدند. دو عکس از ناحیه صورت آنها گرفته شد و اندازه گیری های آنتروپومتریک با استفاده از برنامه ای کامپیوتری انجام شد. مشخص شد که بین اختلال کمبود توجه-بیشفعالی و عرض بینی، طول گوش و فاصله اعضای بالای صورت رابطه ای وجود دارد. نتایج بهدستآمده از این تحقیق، از این اطلاعات پشتیبانی می کند که رابطه نزدیکی بین فرآیند رشد مغز قدامی (یا پیش مغز) و فرآیند رشد صورت در طول رشد جنین وجود دارد.
ADHD یکی از شایع ترین اختلالات روانپزشکی در دوران کودکی است، با این حال، بسیاری از موارد آن را نمی توان در اوایل بیماری تشخیص داد. شایع ترین علت تاخیر تشخیصی، فقدان علائم بیولوژیکی است که بتوان از آنها برای تشخیص زودهنگام ADHD استفاده کرد. آنتروپومتری صورت به عنوان روشی برای شناسایی بدشکلی های صورت و تبدیل آنها به داده های عددی امیدوار کننده است اما تحقیقات در این خصوص ادامه دارد و هنوز قابل استناد نمی باشد.
توانایی تشخیص حالات چهره توسط افراد مبتلا به ADHD
دانشمندان امروزه درک بهتری از فرآیندهای مغزی دارند که نشان دهنده ناتوانی کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه/بیش فعالی (ADHD) در تشخیص حالات چهره است.
یکی از علائم ADHD ناتوانی در خواندن صحیح احساسات از حالات چهره افراد دیگر است که به استرس کودکان ADHD در موقعیت های اجتماعی می افزاید.
تکنیکی غیرتهاجمی نشان میدهد مغز کودکان بیش فعال به چهرههای شاد پاسخ داده اما به چهرههای عصبانی، خشمگین و ناراحت واکنش نشان نمیدهد.
تیمی از محققان ازجمله پروفسور ریوسوکه کاکیگی از مؤسسه ملی علوم فیزیولوژیک زیر نظر مؤسسه ملی علوم طبیعی ژاپن، با همکاری پروفسور ماسامی کی یاماگوچی و استادیار هیروکو ایچیکاوا از دانشگاه چوو مطالعهای را برای بررسی اساس عصبی پردازش حالات چهره کودکان بیش فعال انجام دادند.
آنها با استفاده از تکنیکی به نام طیفنگاری غیرتهاجمی مادون قرمز نزدیک (NIRS)، ابتدا ویژگیهای تشخیص حالت چهره کودکان مبتلا به بیشفعالی را با اندازهگیری پاسخ همودینامیک در مغز شناسایی کردند. نور مادون قرمز نزدیک، که احتمالاً از بدن عبور میکند، ازطریق جمجمه پخش شده و نور جذبشده یا پراکنده اندازهگیری میشود. قدرت نور جذبشده به غلظت اکسی هموگلوبین در رگهای خونی مغز بستگی دارد.
محققان به 13 کودک مبتلا به بیش فعالی و 13 کودک نرمال، تصاویری از یک حالت شاد یا حالت عصبانی نشان دادند و محل مغز فعالشده در آن زمان را شناسایی کردند. آنها دریافتند که کودکان نرمال پاسخ همودینامیک قابلتوجهی را هم به ابراز خوشحالی و هم به ابراز خشم در نیمکره راست مغز نشان میدهند.
از سوی دیگر، کودکان مبتلا به بیشفعالی پاسخ همودینامیک قابلتوجهی را تنها به ابراز خوشحالی نشان دادند اما فعالیت مغزی خاص برای بیان عصبانیت مشاهده نشد. این تفاوت در مبنای عصبی برای تشخیص حالت چهره ممکن است مسئول اختلال در شناخت اجتماعی و ایجاد روابط با همسالان باشد. درواقع طبق تحقیقات انجامشده کودکان بیش فعال در درک احساسات دچار مشکلات شناختی هستند. همچنین آنها در تشخیص بیان هیجانی مشکل دارند و عبارات با عصبانیت را با دقت کمتری نسبت به کودکان نرمال تشخیص میدهند. درحالیکه عبارات شادیآور را با دقتی مشابه کودکان نرمال تشخیص میدهند. از طرف دیگر طبق تحقیقات انجامشده کودکان با افزایش سن و رسیدن به سن نوجوانی (12 سال یا بیشتر) کمتر با مشکل تشخیص احساسات چهره مواجه میشوند و ممکن است این مسئله به این خاطر باشد که کودکان بیش فعال در سنین مدرسه بیشتر عبارات خشمگینانه از همسالان خود میشنوند و احتمالاً به همین دلیل رفتاری جانبدارانه در مقابل عصبانیت و خوشحالی از خود نشان میدهند.
نتیجه گیری
معاینه بصری می تواند نقش مهمی در بسیاری از تشخیص های اولیه پزشکی و حتی در تشخیص افتراقی بین بیماری ها ایفا کند . ناحیه صورت یکی از مهمترین قسمتهای بدن انسان است که گاهاً تنها با معاینه، تشخیص پزشکی را ممکن میسازد. در نتیجه داده های به دست آمده از مطالعه ای؛ تصور می شود که ممکن است یک رابطه ای بین تشخیص ADHD و عرض بینی، طول گوش و عمق بالای صورت وجود داشته باشد که می تواند با سیگنال های ژنتیکی مرتبط باشد. همچنین کودکان بیش فعال در تشخیص حالات شادی یا عصبانیت افراد دیگر مشکلاتی دارند این تفاوت می تواند بخشی از اختلال در شناخت اجتماعی و ایجاد روابط با همسالان را در این کودکان توجیه کند.